Morgunblaðið - 23.10.2019, Qupperneq 59

MENNING 59
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 23. OKTÓBER 2019
Silja Hauksdóttir hefur kom-ið víða við í íslenskri kvik-myndagerð. Árið 2004 leik-stýrði hún kvikmyndinni
Dís og hún hefur leikstýrt ýmsu efni
fyrir sjónvarp. Agnes Joy er önnur
mynd hennar í fullri lengd.
Agnes Joy segir frá fjölskyldu af
Skaganum. Akranes er virkilega
skemmtilegt val á sviðsmynd, þessi
bær sem er svo stutt frá borginni að
hann jaðrar við að vera úthverfi en
er á sama tíma svo óralangt í burtu.
Raunar verður þessi staðsetning af-
ar táknræn í myndinni, oftar en
ekki sitja persónur í fjörunni og
horfa yfir flóann á björt ljós borgar-
innar, sem eru svo nálæg en standa
samt fyrir allt sem er utan seilingar.
Myndin hverfist um þrjár kyn-
slóðir kvenna, Rannveigu, Agnesi
dóttur hennar og svo ömmu hennar.
Rannveig glímir við ýmislegt; kuln-
un í starfi og hjónabandi, ágenga og
stjórnsama móður og unglinginn
Agnesi, sem er að fullorðnast með
tilheyrandi uppreisnum og ung-
lingaveiki. Líf fjölskyldunnar geng-
ur sinn vanagang þar til Hreinn,
leikari úr Reykjavík, flytur inn við
hliðina á þeim. Allir meðlimir fjöl-
skyldunnar heillast af Hreini, sem
er bæði sjarmerandi og frægur.
Fljótt kemur í ljós að Hreinn er
ekki allur þar sem hann er séður og
kynni fjölskyldunnar af honum snú-
ast upp í allsherjar glundroða.
Handrit myndarinnar er feikilega
gott. Það vekur athygli að handrits-
höfundarnir eru þrír, Gagga Jóns-
dóttir og Jóhanna Friðrika Sæ-
mundsdóttir auk leikstjórans Silju
Hauksdóttur. Í ræðunum sem
haldnar voru fyrir frumsýningu á
myndinni var gert ljóst að þetta
hefði verið mikið samstarfsverkefni
og þetta fyrirkomulag hefur greini-
lega gefist mjög vel, lokaafurðin ber
því vitni.
Samtölin eru lipur og snjöll og
framvindan heldur manni vel við
efnið og þrátt fyrir að efniviðurinn
sé hversdagslegur næst að viðhalda
húmor og spennu gegnum allt verk-
ið. Persónusköpunin er frábær og
minnir að vissu leyti á höfundarverk
Woodys Allens, þar sem allar per-
sónur eru svolítið óþolandi en samt
fyndnar og brjóstumkennanlegar.
Leikur og leikstjórn er ekki síðri og
greinilegt að Silja er afskaplega fær
í að vinna með leikurum því allir
leikararnir eru frábærir, líka þeir
sem eru í litlum hlutverkum. Katla
Margrét vinnur hér leiksigur, hún
gengur algjörlega inn í marglaga
persónu Rannveigar sem er allt í
senn viðkvæm, kímin og þver-
móðskuleg. Donna Cruz, sem leikur
Agnesi, ryður sér til rúms með
glæsibrag í sínu fyrsta stóra hlut-
verki. Auðvitað er ánægjulegt að sjá
Íslending af erlendum uppruna í
svona hlutverki þegar maður hefur
ekki tölu á því hversu oft maður hef-
ur séð Íslendingum, sem eru ekki
hvítir, skipað í hlutverk glæpa-
manna og mansalsfórnarlamba.
Í frábæru atriði undir lok mynd-
ar, sem er best að spilla ekki alveg
fyrir áhorfendum, verður Agnes
fyrir því að íslenskur karlmaður
dregur vissar ályktanir um hana
vegna útlits hennar. Agnes stingur
rækilega upp í hann sem er ótrúlega
skemmtilegt. Ég efast ekki um að
allar konur, sem hafa lent í óviðeig-
andi athugasemdum frá körlum og
óskað sér að þær hefðu svarað með
einhverri baneitraðri pillu, upplifi
þetta sem mikið siguraugnablik.
Aukapersónurnar eru hver ann-
arri skemmtilegri. Anna Kristín
Arngrímsdóttir er alveg dásamleg í
hlutverki ömmunnar, sem er stjórn-
söm og gríðarlega taktlaus. Þor-
steinn Bachmann er að vanda góður
en hann leikur Einar, eiginmann
Rannveigar, vinalegan en fremur
lífsleiðan mann. Björn Hlynur er
svo algjörlega kostulegur sem leik-
arinn Hreinn. Persónan er brjál-
æðislega fyndin, listakarl sem er við
það springa undan eigin egói. Allir
halda að hann sé voða næs en al-
mennilegheitin eru augljóslega
bara yfirvarp, í raun er honum
sama um allt nema að ná sínu fram.
Búningavalið fyrir Hrein kórónar
svo þetta allt saman og gerir það að
verkum að þú veist nákvæmlega
hvaða týpa þetta er; manni finnst
eins og maður hafi margoft séð
þennan gaur á stjákli um bæinn, án
þess þó að persónan vísi beint til
einhvers ákveðins einstaklings úr
veruleikanum.
Myndin hefur marga styrkleika
en ef maður ætti að finna helsta
styrk myndarinnar þá tel ég að
hann felist í gríðarlegri virðingu
fyrir smáatriðum. Sem dæmi má
nefna að í einni senu tekur pabbinn
mjólkurfernu úr ísskápnum, tæmir
úr henni í kaffibollann sinn og setur
svo tóma fernuna aftur í ísskápinn.
Rannveig segir ekki neitt við þessu
en lætur vanþóknun sína í ljós með
augnagotum og líkamsburði. Fyrir
vikið uppskar þetta pínulitla augna-
blik mikil hlátrasköll og ég heyrði
enduróm í kollinum á mér af minni
eigin móður að bölsótast yfir tómum
fernum í ísskápnum. Þetta er bara
eitt dæmi af mörgum um vönduð
smáatriði sem gera myndina extra
fyndna og extra sannfærandi.
Tónlistin í myndinni er reglulega
góð en hún eftir hina hæfileikaríku
tónlistarkonu Jófríði Ákadóttur,
sem hefur gefið út tónlist undir
listamannsnafninu JFDR og með
hljómsveitunum Pascal Pinon og
Samaris. Jófríður hefur áður samið
tónlist fyrir stuttmyndir en þetta er
í fyrsta sinn sem hún semur fyrir
mynd í fullri lengd. Þetta tekst
virkilega vel og ljóst að Jófríður á
framtíðina fyrir sér á þessu sviði.
Agnes Joy er afar skemmtileg
kvikmynd sem fjallar á djúpvitur-
legan, fallegan og sprenghlægilegan
hátt um uppvöxt, eftirsjá og fjöl-
skyldusambönd.
Horft yfir flóann
Frumraun Donna Cruz, sem leikur Agnesi, stendur sig einkar vel í sínu fyrsta stóra hlutverki og gagnrýnandi er hæstánægður með Agnesi Joy.
Bíó Paradís, Smárabíó,
Borgarbíó og Háskólabíó
Agnes Joy bbbbm
Leikstjórn: Silja Hauksdóttir. Handrit:
Gagga Jónsdóttir, Jóhanna Friðrika Sæ-
mundsdóttir og Silja Hauksdóttir. Kvik-
myndataka: Víðir Sigurðsson. Klipping:
Kristján Loðmfjörð og Lína Thoroddsen.
Tónlist: Jófríður Ákadóttir. Aðal-
hlutverk: Donna Cruz, Katla Margrét
Þorgeirsdóttir, Björn Hlynur Haralds-
son, Anna Kristín Arngrímsdóttir, Þor-
steinn Bachmann, Kristinn Óli Haralds-
son. Ísland, 2019. 95 mín.
BRYNJA
HJÁLMSDÓTTIR
KVIKMYNDIR
Íslenska hönnunarfyrirtækið Tuli-
pop hóf í gær hópfjármögn-
unarherferð á vefsíðunni Kick-
starter til að fjármagna prentun á
sinni fyrstu barnabók sem mun
koma út bæði á íslensku og ensku,
að því er segir í tilkynningu. Bókin
mun bera titilinn Sögur frá Tuli-
pop: Leyniskógurinn og er skrifuð
og myndskreytt af Signýju Kol-
beinsdóttur, teiknara og vöruhönn-
uði en hún er annar stofnenda Tuli-
pop.
Sögusvið bókarinnar er ævin-
týraeyjan Tulipop sem Signý hefur
skapað og er rakin sagan af því
hvernig sveppasystkinin Búi og Gló
hitta skógarskrímslið Fredda í
fyrsta sinn. „Líkt og í öðrum sögum
sem gerast í Tulipop-heiminum þá
eru meginþemu bókarinnar náttúr-
an og vináttan og er bókin mik-
ilvægt skref í átt að því að gefa
Tulipop-unnendum fleiri sögur og
tækifæri til að tengjast persónum
ævintýraheimsins betur,“ segir í til-
kynningu.
Tulipop hefur hlotið fjölda verð-
launa og er höfuðstöðvar sínar og
verslun í miðbæ Reykjavíkur auk
þess að vera með skrifstofu í New
York. Fyrirtækið var stofnað árið
2010 af Signýju og Helgu Árnadótt-
ur, tölvunarfræðingi og MBA, með
það að markmiði að búa til einstakt
vörumerki sem myndi höfða til
barna á öllum aldri. Fyrirtækið
framleiðir og selur hönnunarvörur
og hefur einnig framleitt tvær
teiknimyndaseríur sem byggjast á
Tulipop-heiminum og þeim sem þar
búa. Hafa seríurnar verið talsettar
á fjórum tungumálum og sýndar á
RÚV og YouTube-rásum Tulipop.
Frekari fróðleik um Tulipop má
finna á tulipop.com.
Ævintýraheimur Signý Kolbeinsdóttir, annar tveggja stofnenda Tulipop.
Sögur frá Tulipop væntanlegar á bók
Heill frumskógur af gæludýrum...
Í fiskana mig langar svo
að setja í búrið stóra
mamma segir þú færð tvo
en pabbi segir fjóra.
Kauptúni 3 | Garðabæ | Sími: 564 3364 | fisko.is
Opið laugardag 10-18 sunnudag 12-18
L i f and i v e r s l un
kíktu í heimsókn
Hundar Kettir Fiskar Fuglar Nagdýr