Fréttablaðið - 02.05.2020, Blaðsíða 52

FRÁ ÞVÍ ÉG VAR NÍU ÁRA
KEYRÐI PABBI MIG MÁN-
AÐARLEGA FRÁ REYÐAR-
FIRÐI TIL REYKJAVÍKUR Í
NOKKUR ÁR SVO ÉG GÆTI
LÆRT HJÁ BERNHARÐI
WILKINSON, EINUM BESTA
FLAUTULEIKARA LANDS-
INS Á ÞEIM TÍMA.
Við hugsu m nú na bara um að halda heilsunni og förum einungis út á svalir. Fáum allar vörur s end a r hei m að
dyrum og þvoum þær og sprittum
þegar við tökum þær upp. Maður
ímyndar sér að íbúðin sé eins og
geimskip, þar komi ekkert inn sem
getur skapað ójafnvægi. Þetta er
voða skrítinn tími,“ segir Stefán
Ragnar Höskuldsson sem býr í Chi-
cago með konu sinni Natalie og
börnum þeirra, Alexander Stefáns-
syni þriggja ára og Veru Stefáns-
dóttur sem er ellefu mánaða. „Mér
datt í hug að fljúga heim með fólkið
mitt í byrjun ástandsins en Ísland
er ekki laust við COVID-19 heldur.“
Stefán Ragnar er sólóflautuleik-
ari hinnar heimsþekktu sinfóníu-
hljómsveitar Chicagoborgar en
segir starfsemi sveitarinnar liggja
niðri núna og óvíst hvenær hún
hefjist aftur, enda samkomubann
í gildi. Hann er samt ekki iðjulaus
því hann kennir f lautuleik gegnum
netið. „Ég kenni alltaf dálítið mikið
og hef ofsalega gaman af því. Hef
haft góða kennara sjálfur og lít til
þeirra sem ég lærði hjá. Núna er ég
með þrjá nemendur. Nota app sem
heitir Zoom vídeó sem er aðeins
fullkomnara en Skype. Svo reyni ég
að æfa mig líka og halda mér í formi
því starfið mitt útheimtir einbeit-
ingu og elju.“
Natalie er sjálfstætt starfandi
fagottleikari og Stefán Ragnar segir
bæði börnin þeirra greinilega hafa
gaman af músík. „Alexander er ekki
búinn að velja hljóðfæri en er alltaf
að hlusta á eitthvað. Hann á fiðlu og
hefur mjög gaman af henni og Vera
dillar sér við tónlist.“
Fær borgað allan tímann
Það var árið 2016 sem Stefán Ragn-
ar hóf leik á fyrstu f lautu í Chi-
cago-sinfóníunni, þegar hann
flutti sig úr sömu stöðu frá Metro-
poli tan-hljómsveitinni í New York.
Hann segir það að mörgu leyti hafa
verið skref upp á við. „Í óperuhljóm-
sveit er maður að spila undir hjá
söngvurum. Maður fær jú sólótæki-
færi en ekkert í lík ingu við þau sem
boðið er upp á hjá sinfóníuhljóm-
sveit þar sem þau eru mörg ofsalega
f lott og þar leggur maður meira til
persónu lega. Ég hef spilað mörg
falleg og skemmtileg óperuverk og
það er sérstakt að fá líka tækifæri til
að spila sinfóníutónlist.“
Hann viðurkennir þó að það vori
fyrr í New York. „Hér í Chicago er
oft kalt fram í lok maí, við erum svo
norð ar lega. Síðustu daga höfum
við samt getað notið útivistar á
svöl unum og það hefur verið góð
til breyting frá inniverunni!“
Stefán Ragnar kveðst hafa verið
á fullum launum hjá Chicago-sin-
fóníunni fram að páskum og síðan
skertum. „Chicago-sinfón í an hefur
ákveðinn sess innan menn ing-
argeirans í Norður-Ameríku og
orð spor hennar er einstakt. Hún
hóf feril sinn 1891 og hann hefur
verið farsæll, enda hefur sveitin
haft úrvalsstjórnendur, eins og Fritz
Reiner, Georg Solti og Daniel Baren-
boim, núna er það Riccardo Muti.“
Nördaskapurinn skilaði miklu
Stefán Ragnar er fæddur í Neskaup-
stað en f lutti á Reyðarfjörð með
fjölskyldu sinni átta ára gamall.
Flautunni segist hann hafa kynnst
gegnum frænku sína í Neskaupstað,
Hildi Þórðardóttur. „Hildur tók mig
í fyrsta f laututímann og þeir urðu
f leiri. Ég náði góðum tóni og féll
fyrir f lautunni. Eftir það kom ekk-
ert annað hljóðfæri til greina hjá
mér, þó ég prófaði f leiri. Þetta var
byrjunin á ævintýrinu.“
Velgengni sína í tónlistinni
telur hann því að þakka að hann
hafi verið duglegur að æfa sig sem
strákur og natinn við það sem hann
var að gera. „Svo fékk ég geysilegan
stuðning hjá foreldrum mínum,
Höskuldi Stefánssyni og Höllu Val-
gerði Stefánsdóttur. Frá því ég var
níu ára keyrði pabbi mig mánaðar-
lega frá Reyðarfirði til Reykjavíkur
í nokkur ár svo ég gæti lært hjá
Bernharði Wilkinson, ein um besta
flautuleikara landsins á þeim tíma,“
lýsir Stefán Ragnar og hlær þegar
hann er spurður hvort það hafi ekki
þótt mikið dekur í hans heimabæ.
„Örugglega, en ég varð aldrei fyrir
aðkasti út af því. Ég var auðvitað
óttalegt nörd og svo lítið út af fyrir
mig en sá nörda skap ur skilaði mér
miklu. Sé alltaf betur og betur hvað
Benni gaf mér mikið, hann byrjaði
svo snemma að kenna mér ótrúlega
góða hluti, ekki bara á f lautu, hann
kenndi mér hljómfræði, tónfræði,
sögu – hann kenndi mér allt. Þegar
ég kom í Tónlistarskólann í Reykja-
vík árið 1991 var ég mjög vel skól-
aður, búinn að vera í einka tímum
hjá Benna.
Pabbi var með húsgagnaverslun
á Reyðarfirði og gat notað Reykja-
víkurferðirnar til ýmissa erinda í
sambandi við þann rekstur.“
Eftir Tónlistarskólann í Reykjavík
hélt Stefán Ragnar til Manchester í
framhaldsnám í Royal Northern
College of Music. „Ég bjó í London
í nokkur ár eftir dvölina í Man-
chester og var þar í einkatímum.
Var svona að leita fyrir mér í Eng-
landi en það gekk ekki alveg eins
og ég vildi,“ lýsir hann. „Svo urðu
persónu legar kringumstæður til
þess að ég fór til New York og þar
var eins og opnuðust dyr fyrir mér,
ég hitti fólk sem hvatti mig áfram
þannig að ég fór að prufuspila árið
2003 og ári seinna var ég tekinn inn
í Metropolitan.“
Ógleymanlegir tónleikar
Stefán Ragnar segir tónlistarbakt-
eríuna úr báðum ættum. „Pabbi
spilaði á ýmis hljóðfæri, hann var
organisti og kórstjóri í kirkjunni
í Neskaupstað og stjórnaði lúðra-
sveitinni þar og mamma er líka
mjög músíkölsk.
Músíkkúltúrinn fyrir austan
tengdist líka félagsheimilinu Egils-
búð sem pabbi rak um tíma. Þangað
komu snillingar eins og Vladimir
Ashkenazy og hljómsveitir, meðal
annars Sinfóníuhljómsveit Íslands.
Þá var ég svona sjö ára og það er mér
ógleymanlegt,“ segir hann og kveðst
oft hafa spilað konserta með þeirri
sveit á seinni árum og það sé alltaf
gaman. „Mér þykir mjög vænt um
Sinfóníuhljómsveit Íslands, hún er
líka að gera svo frábæra hluti.“
Ekki býst Stefán Ragnar við að
vera á heimleið á næstunni. „Ég vildi
samt óska þess,“ segir hann með
áherslu. Við Natalie höfum komið
til Íslands árlega í tíu ár og vorum
búin að stefna að því að koma heim
í ágúst í sumar, það verður að koma
í ljós hvort það verður hægt en við
erum skíthrædd við að fara í f lug-
vélar núna. Maður verður að taka
lífinu með ró meðan þessi farsótt
gengur yfir.“
Ímyndar sér
íbúðina sem
geimskip
Stefán Ragnar Höskuldsson flautuleikari
segir það hafa hvarflað að sér að fljúga til
Íslands með fjölskylduna þegar COVID-19
ógnin kom upp í Bandaríkjunum. En ákvað
að þreyja ástandið – innanhúss.
Stefán Ragnar hefur oft spilað konserta með Sinfóníuhljómsveit Íslands og segir það alltaf gaman. Hér er hann í Hörpu árið 2017. FRÉTTABLAÐIÐ/STEFÁN
Gunnþóra
Gunnarsdóttir
gun@frettabladid.is
2 . M A Í 2 0 2 0 L A U G A R D A G U R28 H E L G I N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð