Gríma - 15.09.1931, Qupperneq 11

FRÁ SÉRA STEFÁNI PRÓFASTI í LAUFÁSI 9
2.
Frá séra Stefánl.
(Eftir handriti Þorsteins Þorkelssonar á Hvarfi).
Séra Stefán Einarsson í Laufási var skagfirzkur
að ætt, eftir því sem næst verður komizt, og var lít-
illa manna. I' æsku þótti hann smár vexti og ekki
fríður sýnum, en skynsamur vel. Þegar hann var
ungur, fór hann heim að Hólum og varð þar fjósa-
drengur. Steinn Jónsson var þá biskup á Hólum
(1711—39). Dætur biskups, Jórunn og Helga, voru
þá á æskuskeiði, frjálsar og fjörugar.
Þegar Stefán hafði verið tæpt ár á Hólum, var
það einn páskadagsmorgun, að hann kom út úr fjósi
frá því að moka flórinn og gekk til lækjar, til þess
að þvo saur af höndum sér. Mætti hann þá Jórunni
biskupsdóttur, er einnig hafði gengið til lækjar um
vesturdyr bæjarins, og var nú á heimleið. Hún var
vel búin, í rauðum skarlatsupphlut og hvítri skyrtu
úr mjög smágervu efni. Stefán, sem var í fjósalörf-
um sínum, staldraði við, rétti upp mykjugar hend-
urnar og sagði: »Má eg ekki klappa þér, Jórunn
mín?« Hún bandaði honum frá sér með einhverjum
styggðaryrðum, en þá sagði hann: »Láttu ekki
svona, Jórunn mín; eg verð þó maðurinn þinn«. Þess
er eigi getið, að hún hafi svarað þessu og varð því
ekki meira af samtali þeirra.
Um haustið eftir var Stefán tekinn í skóla, og
kom þá brátt í ljós, að hann hafði góðar gáfur; gekk
honum námið ágætlega og að nokkrum árum liðnum
var hann útskrifaður með bezta vitnisburði. Um það