Gríma - 15.09.1931, Blaðsíða 52

50 GUÐRÚN PRESTSD. OG ÁLFABISKUPSSONURINN
það að ráði gert, að Glúmur fengi land hjá Gesti
bónda, því að landrými var nóg. Reisti Glúmur þar
bæ all-stóran og setti saman gott bú, því að ekki
skorti hann fé. Nefndi hann bæ sinn á Glúmsstöð-
um. Eftir það fékk hann Geirdísar Gestsdóttur.
Bjuggu þau hjón hamingjusöm allan sinn aldur á
Glúmsstöðum, og er margt göfugra manna á íslandi
frá þeim komið. Gerðist Glúmur héraðshöfðingi og
var ætíð vinsæll og vel metinn.
Lúkum vér svo þessari sögu.
11.
Gufirún og álfabiskupssonurinn.
(Eftir sögn. Munnveigar Jónsdóttur í Hvammi. Handrit
Þorsteins M. Jónssonar 1902).
Einu sinni var prestur, er átti dóttur, Guðrúnu
að nafni. Hjón ein fátæk bjuggu þar í sveitinni; þau
áttu mörg börn, og hét ein dóttir þeirra Sigríður.
Eitt sinn fóru þau til kirkju, og höfðu Sigríði með
sér. Féll Guðrúnu prestsdóttur hún þá svo vel í geð,
að hún bað föður sinn að taka hana til fósturs.
Presti þótti mjög vænt um Guðrúnu og vildi láta
allt eftir henni, og þar eð hann vissi að foreldrar
Sigríðar voru fátæk, þá bauð hann þeim að taka
hana í fóstur og þágu þau það.
ólst nú Sigríður upp hjá presti, og þótti honum
engu síður vænt um hana en Guðrúnu dóttur sína,
enda var Sigríður henni í öllu fremri. Prestskonan
var dáin, þegar hér er komið sögunni og var Guðrún