Gríma - 15.09.1931, Síða 75

GRASAFÓLKIÐ OG ÚTILEGUMAÐURINN
73
18.
Grasaftilkið og útilegumaðnrinn.
(Eftir sögn Ragnheiðar Guðmundsdóttur, gamallar konu á
Naustum við Akureyri. Handrit Þorst. M. Jónssonar 1906).
Skömmu eftir fráfærur árið 1847, lagði margt
fólk saman úr Tungusveit í Skagafirði á grasafjall,
á meðal annara Ragnheiður Guðmundsdóttir frá
Héraðsdal, — sú hin sama, er söguna segir. — Hún
var þá sautján ára gömul. Grasafólkið var þrjú
dægur á leiðinni og hélt það alla leið suður undir
Langjökul. Það lá í þrem tjöldum; reisti það þau
norðan við jökulinn austanverðan í lægð nokkurri,
við læk. Þegar fólkið var búið að vera þama nálægt
viku, þá var það á einu laugardagskvöldi, að það fór
með fyrsta móti inn í tjöldin, því að vatnshríð mikil
stóð af Langjökli, en snjóaði á sjálfan jökulinn.
Snemma á sunnudagsmorguninn vaknaði Ragn-
heiður á undan hinu fólkinu og gekk út úr tjaldinu;
var hríðin þá hin sama og kvöldið áður, og engu
betri. Hún gekk upp á barð eitt hátt, sem var neðan
við tjöldin. Sá hún þá, hvar maður kom ríðandi á
rauðskjóttum hesti, neðan með læknum. Þegar hann
átti eftir svo sem dagsláttu lengd til hennar, fór
hann af baki og horfði á Ragnheiði, en ekki heilsaði
hann henni; mun hann og hafa séð ofan á tjöldin,
er stóðu hinumegin við barðið. Hann var í úlpu síðri
og hafði eitthvað á höfði, sem líktist barðastórum
hatti. Ragnheiði þótti maðurinn all-einkennilegur,
kallaði inn í tjaldið og bað piltana að koma út til að
sjá mann, er kominn væri- Vöknuðu þeir, komu út