Bændablaðið - 26.04.2018, Side 7

7Bændablaðið | Fimmtudagur 26. apríl 2018
Garðyrkjuverðlaunin 2018 og umhverfis-
verðlaun Hveragerðisbæjar og Ölfuss voru
afhent á opnu húsi á Reykjum í Ölfusi á
sumardaginn fyrsta.
Mörg þúsund
manns lögðu leið
sína í Garðyrkjuskóla
L a n d b ú n a ð a r -
háskóla Íslands á
Reykjum í Ölfusi á
sumardaginn fyrsta
til að fagna komu
sumarsins. Boðið
var upp á fjölbreytta
dagskrá á vegum
starfsmanna.
H á p u n k t u r
dags ins var veit-
ing garðyrkju-
verðlaunanna 2008 og umhverfis verðlauna
Hveragerðisbæjar og Sveitarfélagsins Ölfuss.
Magnús Hlynur Hreiðarsson tók meðfylgjandi
myndi
Hafsteinn Hafliðason garðyrkjumaður
hlaut heiðursverðlaun garðyrkjunnar
Vorið er tími vonar um hlýnandi veður. Þegar fósturjörðin vaknar af löngum vetrardvala finnst okkur sem væntum
veðrabrigða, tilefni til bjartsýni. Fáir núlifandi
hagyrðingar kunna betur en Pétur Stefánsson
að fylla okkur vorhug. Pétur er enda sprottinn
af skagfiskri mold og fóstraður hjá föðurömmu
sinni, Sölvínu Konráðsdóttur, ljósmóður og
bónda á Mýrum og síðar Keldum í Sléttuhlíð.
Pétri er sérlega létt um kveðskap og vísur hans
einkar liprar og læsilegar. Í þessum þætti fær
Pétur orðið óskert, vísurnar allar ortar á síðustu
vikum og því keimur af vori í kveðskap hans:
Andinn styrkist. Afl og þor
eykst með hverjum degi.
Nú er brátt í vændum vor,
vaknar líf á teigi.
Þreyttir fuglar álpast enn
yfir hafið bláa.
Út úr brumi brjótast senn
blöð á greinum trjáa.
Veðrið gleður þessa þjóð,
það er tvennt á seiði,
fuglar syngja sumarljóð,
sólin skín í heiði.
Veðráttan leikur við þakkláta þjóð,
því er sko ekki að leyna,
og fuglarnir syngja sín fegurstu ljóð
á flögri á milli greina.
Loks er tíðin ljúf að sjá,
laus við norðan svala.
Vorið hrekur vetur frá,
vaknar allt úr dvala.
Burt eru vetrarveðrin stríð
og váleg frostin hörðu.
Vorið er komið, vænkast tíð,
vaknar líf á jörðu.
Bráðnað hefur fönn af fold.
Fólk í göngutúra anar.
Kíkja uppúr kaldri mold
Krókusar og Túlipanar.
Veröld fyllist yndi og yl.
Úti ríkir veðursæla.
Víst er gott að vera til
er vorið lætur á sér kræla.
Hér er margt sem hugann gleður
og harla fátt sem skapar stress.
Úti er núna indælt veður
og um að gera að njóta þess.
Nú er vetur brátt á braut,
birtir um veröld alla.
Bráðum prýðir blómaskraut
bala, lautir, hjalla.
Þegar bjátar ekkert á,
allt vill hugann styrkja.
Ljúft finnst mér að lifa þá
og leika mér að yrkja.
Hreyfing gefur gull í mund,
glæðir sálarhaginn.
Eykur þol og léttir lund
labbitúr um bæinn.
Ef eitthvað bagar þessa þjóð
þá má raunir lina,
því alltaf getur lítið ljóð
lýst upp veröldina.
Síðan opnar skáldið sín innstu sálarker:
Hérna fyrr, á árum áður
öl og tóbak girntist ég.
Nú er ég engum efnum háður,
arka frjáls um lífsins veg.
Samt er stundum eins og Pétri sé varla sjálfrátt,
því örfáum andartökum síðar er eins og Bakkus
hafi aldrei vikið frá honum nokkra stund:
Núna þó að sól sé sest
síst mun hugann ergja.
Á föstudögum finnst mér best
að fá mér öl að bergja.
Lokavísan verður varla liprari:
Lífið er bæði ljúft og gott,
lítill er sálarskaðinn.
-Æskuvinir eru brott,
aðrir komu í staðinn.
Umsjón:
Árni Geirhjörtur Jónsson
kotabyggð1@gmail.com
Myndir / Magnús Hlynur Hreiðarsson
LÍF&STARF MÆLT AF
MUNNI FRAM