Bændablaðið - 05.12.2019, Blaðsíða 59

Bændablaðið | Fimmtudagur 5. desember 2019 59
Ólykt í ruslageymslunni ?
Okkar þekking nýtist þér..
Ólykt í ruslageymslunni ?
ACT‐3000 er öflugur og 
umhverfisvænn kostur sem eyðir 
ólykt t.d úr ruslageymslum á snöggan 
og skilvirkan hátt. 
Eyðir mygluörverum.
Rauðagerði 25  
108 Reykjavík 
Sími 440 1800 
www.kaelitaekni.is
Þann 1. mars 2020 kemur Tímarit Bændablaðsins
út samhliða setningu Búnaðarþings.
Tímaritið er prentað í 8.000 eintökum og dreift til allra
áskrifenda, á öll lögbýli landsins og í fyrirtæki sem tengjast
landbúnaðinum. Lengd ritsins er yfir 100 síður og það er
prentað á glanstímaritapappír í stærðinni A4.
Boðið er upp á hefðbundnar auglýsingar í
Tímariti Bændablaðsins en í seinni hluta þess er
pláss fyrir kynningarefni frá fyrirtækjum sem
unnið er í samvinnu við blaðamenn.
Nánari upplýsingar í síma 563-0303 og í
gegnum netfangið gudrunhulda@bondi.is
TÍMARIT BÆNDABLAÐSINS 2020
TRYGGÐU ÞÉR
AUGLÝSINGA PLÁSS Í TÍMA
Bændablaðið Smáauglýsingar 56-30-300
Næsta blað kemur út 19. desember
Eigin þurrk- og afurðastöð
Jianyu búið er með það umfangs-
mikla framleiðslu að búið rekur
eigin þurrkstöð sem raunar er með
það mikla afkastagetu að hægt er að
þurrka hrísgrjón frá öðrum bændum
í henni einnig.
Eftir þurrkunina fara hrísgrjón-
in svo í vinnslusal búsins en þar
eru vélar sem fjarlægja hismið af
grjónunum og svo fara þau í gegn-
um hálfgerða vélpússun en ópússuð
hrísgrjón eru brúnleit og seljast ekki
vel. Fólk vill hvít grjón og sá litur
getur fengist með því að þvo grjónin
upp úr sérstökum efnum en það má
ekki í lífrænt vottaðri hrísgrjóna-
framleiðslu. Það eru því notaðar sér-
stakar vélar sem slípa til yfirborð
hrísgrjónanna þannig að þau verða
fallega hvít. Þeim er svo pakkað í
lofttæmdar eins kílóa umbúðir og
seldar í sérstökum gjafaöskjum, 5 í
hverri pakkningu og er slík pakkn-
ing seld á 150 RMB eða um 2.600
íslenskar krónur. Kílóaverðið á hrís-
grjónunum hefur því fimmfaldast
við það að fara í gegnum vinnslu-
stöðina!
Mjaltaþjónabú við
alþjóðaflugvöllinn
Síðasta búið sem var sótt heim í
þessari ferð var eitt af fáum kúabúum
í Kína sem nota mjaltaþjóna. Búið,
sem er með um 1.200 kýr, stendur
rétt við alþjóðaflugvöllinn Pudong
við Sjanghæ og er nánast umkringt
þéttbýli. Eigandi búsins, Jin De Hua,
greindi frá því að búið hefði áður
verið í eigu hins opinbera og að
hann hefði sjálfur byrjað að vinna
á búinu sem verkamaður en haldið
svo til náms í Bandaríkjunum og
eftir heimkomuna keypti hann búið
af ríkinu og hefur síðan búið þarna
og stundað mjólkurframleiðslu.
Í Kína getur enginn átt landið
sjálft en gerir langtíma leigusamning
um það við hið opinbera. Leiguverð
fer svo eftir samkeppnisstöðunni á
svæðinu og þar sem búið stendur
nánast í þéttbýlinu við Sjanghæ er
leiguverðið hátt. Þá sagði hann að
það væri erfitt að fá fólk í vinnu
vegna nábýlisins við þéttbýlið og
einnig áskorun að stunda kúabúskap
svona nálægt byggð.
Þetta nábýli gerði það að verk-
um að launakröfur verkafólks væru
miklar og einfaldlega mikið um
áhugaverðari störf en einmitt að
vinna á kúabúi og það var megin
ástæðan fyrir því að hann fékk sér
mjaltaþjóna.
Tæknivæddasta bú Kína
Í dag er búið með átta mjaltaþjóna
frá DeLaval en mun fleiri kýr en þeir
ráða við og því er enn líka mjólkað
á búinu með hefðbundnum hætti.
Hann sagðist þó vera að hugsa um
að panta átta mjaltaþjóna í viðbót
og klára þannig mjaltaþjónavæð-
ingu búsins en 16 mjaltaþjónar
eiga að geta sinnt um 1.000 kúm
sem passar við fjölda kúnna á bú-
inu, en hinar 200 eru í geldstöðu á
hverjum tíma að jafnaði. Þá hefur
hann einnig þróað eigin fóðurstöð,
þ.e. blandar allt fóður í gripina sína
með einni nánast sjálfvirkri fóður-
stöð sem keyrir sjálfkrafa fóðrinu
inn á fóðurganginn en búið er með
einn mjóan miðstæðan fóðurgang
sem allir gripir komast að og er eins
og gefur að skilja um óhemju langt
fjós að ræða enda rúmar það um
2.500 gripi í það heila.
Hátt afurðastöðvaverð
Í Kína eru svona fjárfestingar í mik-
illi tæknivæðingu afar óvenjulegar
en skýringin á því fékkst m.a. þegar
spurt var um afurðastöðverðið en
Jin fær 5 RMB fyrir hvert framleitt
kíló mjólkur eða um 87 íslenskar
krónur. Þetta er nærri 20 íslenskum
krónum hærra en kínverskir kúa-
bændur eru almennt að fá fyrir sína
mjólk en skýringin felst í mikilli
samkeppni um mjólkina sem er
framleidd í nánd við Shanghæ.
Fyrir vikið er gott borð fyrir báru
og hægt að fjárfesta í tæknivæðingu
búsins.
Sjanghæ ótrúleg borg
Tveir síðustu dagar ferðarinnar voru
svo nýttir til þess að njóta Sjanghæ
með ýmsum hætti og var þar gert
ótal margt til dundurs eins og t.d.
að sigla á ánni Bund og njóta þar
einstaks útsýnis yfir ljósum prýddar
byggingar, fara í skoðunarferð um
gamla bæjarhluta borgarinnar þar
sem stunduð er mikil ferðaþjónusta.
Þá var haldið upp í hinn 468
metra háa sjónvarpsturn sem kallast
Austurlanda Perlan og þar upp var
notið ótrúlegs útsýnis yfir stóran
hluta af borginni, en í allar áttir frá
þessari kínversku Perlu var þéttbýli
svo langt sem augað eygði og þorri
bygginganna gríðarleg háhýsi! Svo
var að sjálfsögðu farið á kínverska
fjöllistasýningu, ekki annað hægt
þegar fólk er á annað borð í Kína og
þá var einnig farið í skoðunarferð
og siglingu í hinu forna vatna-
þorpi Zhujiajiao sem oft er kölluð
„Feneyjar“ Kína, enda er allt þorpið
umlukið vatni.
Frá Kína flaug svo hópurinn
til Kaupmannahafnar og hafði
þar einnar nætur viðkomu áður en
haldið var heim til Íslands og lauk
þannig þessari viðburðaríku fagferð
íslenskra bænda til Kína.
Sjanghæ að næturlagi. Mynd / Björn Birkisson
Íslensku gestirnir nutu sín vel í siglingu í vatnaþorpinu. Mynd / SS