Dagblaðið Vísir - DV - 14.02.2020, Blaðsíða 11

14. febrúar 2020 FRÉTTIR 11
OnePortal er
vefgátt sem gerir
fyrirtækjum og sveitar-
félögum kleift að veita íbúum
þjónustu allan sólahringinn, allt
árið um kring. Rafrænir innri ferlar
eru tengdir við þjónustugátt fyrir íbúa
eða viðskiptavini, þar sem þeir
Gæða-
stjórnun á
stóran þátt í góðum
árangri fyrirtækja.
OneQuality er lausn sem
OneSystems bjóða heildarlausn
í skjalamálum fyrirtækja og sveitarfélaga
og þjónustu við viðskiptavini og íbúa þeirra
Hagkvæmar lausnir
með áherslu á rekjanleika,
auðveldan aðgang og gagnsæi.
OneRecords er öug lausn sem auðveldar
fyrirtækjum og sveitarfélögum halda utan
um mál sem eru í gangi á hverjum tíma.
Stjórnendur hafa yrsýn yr gang mála
innan fyrirtækisins og notendur
geta á einfaldan máta sótt
lista yr þau mál sem þeir
bera ábyrgð á.
Vilt þú koma
skjalamálunum
í lag?
VELJUM
ÍSLENST - VELJUM
ÍS
LE
NS
KT
-V
EL
JUM
ÍSLENSKT -
Records
Mála- og skjalakerfi
Self-Service
www.one.is
OneSystems - sími: 660 8551 | fax: 588 1057 | www.one.is | one@one.is
www.one.is . one@one.is
sími: 660 8551 . fax: 588 1057
mig og í kjölfarið af Dexter réð ég
til mín tungumálakennara sem
fór yfir þessi mál með mér. Mín
sérstaða er klárlega sú að hafa
farið í nám í Bretlandi því mjög
fáir Bandaríkjamenn hafa farið í
gegnum stíft leikaranám. Ég grín-
ast samt oft með það þegar ég leik
á móti Bandaríkjamönnum hvað
uppruninn skín skært í gegn því
heima á Íslandi er allt svo hrátt og
ekta. Ég fór einhverju sinni heim
til Íslands að skjóta bíómynd þar
sem partur af handritinu var að
bíta í hrátt lambshjarta, ég spurði
leikstjórann hvað þeir ætluðu að
nota í staðinn og þeir sögðu það
einfaldlega vera stöðuna. Það
var ekkert verið að búa til neitt
súkkulaðihjarta heldur áttum
við að tyggja þetta alvöru stöff,
en veistu ég kann betur við það.
Það er svo margt sem stöðvar
mann hér úti vegna laga en það er
mun skemmtilegra og í grunninn
partur af því að vera leikari að
fá að leika þessa lífsreynslu sem
fylgir því að vera leikari, en það er
oft ekki alveg leyfilegt í Bandaríkj-
unum.“
Hugurinn leitaði alltaf út
Darri byrjaði fyrst að leika í
gagnfræðaskóla og hlaut mikið
lof fyrir. Í beinu framhaldi laust
þeirri hugmynd niður að kannski
væri þetta vettvangur sem hann
gæti haft gaman af að starfa við.
„Ég fór svo í Verzló, en skólinn
er náttúrlega þekktur fyrir að
setja á svið stóra söngleiki og þótt
ég hafi persónulega ekki gaman
af þeim sem slíkum lét ég mig
hafa það. Fyrsta verkefnið var
lítið hlutverk í Saturday Night
Fever en það næsta var annað
aðalhlutverkið í Mambo Kings
en þar lék ég á móti Ívari Erni
Sverrissyni leikara. Það var í fyrsta
skipti sem ég fékk almennilega
að kynnast þeirri tilfinningu sem
fylgir því að standa á sviði og ég
fann strax að þetta væri eitthvað
sem ég hefði rosalega gaman af.“
Darri viðurkennir þó að hann
hefði verið týndur í nokkur ár og
ekki vitað í hvorn fótinn hann
ætti að stíga.
„Ég hugleiddi aldrei að
sækja um inngöngu í íslenska
leiklistarskólanum, mig langaði
einfaldlega að koma mér frá
Íslandi og hugurinn leitaði alltaf
til Bandaríkjanna. Það var svo
fyrir einskæra tilviljun að breskur
leiklistarskóli hélt prufur á Íslandi
og blessunin hún móðir mín
hvatti mig til að sækja um, sem ég
og gerði og komst inn. Eftir það
breyttist allt og öll okkar orka fór
í að láta þetta virka. Áður en ég
vissi af var ég svo fluttur einn til
London og byrjaður í listnámi. Ég
vissi ekkert hvað í fjandanum ég
væri nú búinn að koma mér út í,
þetta var allt svo framandi og allt
í einu var ég farinn að kaupa mér
sokkabuxur fyrir danstíma – ég
skildi ekki neitt í neinu þarna. Við
lásum Shakespeare og kynntumst
sögu leiklistarinnar. Þá, í fyrsta
skipti, fékk ég raunverulega
hugmynd um hvað felst í að vera
leikari. Eftir þriggja ára nám fékk
ég svo fyrsta hlutverkið og það
var alveg frábær tilfinning. Það
var auðvitað ekki mikill peningur
í þessu og við sýndum margar
sýningar á skömmum tíma, sjö á
viku og alltaf tvær á laugardögum
en áttum svo frí á sunnudögum.
Ég útskrifaðist árið 2003 og 2009
var ég fluttur til Bandaríkjanna.
Hægt og rólega fann ég svo
minn stað og fann mjög fljótt
að hér ætti ég heima því þrátt
fyrir að vera ánægður á sviðinu
kviknaði leiklistaráhuginn út
frá kvikmyndum. Ég hef verið
bíómyndafíkill frá því ég var
barn og í Bónusvideo í Garðabæ
leigði maður alltaf eina nýja
mynd og eina gamla með, ég fór
því í gegnum heilan helling af
bíómyndum í barnæsku og geri í
raun enn í dag.“
Engin ein leið að árangri
Eftir að hafa landað hlutverkinu
í Dexter hefur Darri getað séð
fjölskyldu sinni farborða með
leiklistinni einni og sér. Hann
viðurkennir þó að fram að því hafi
hver mánuður einkennst af harki.
„Þegar ég kom fyrst hingað út
v nn ég við alla fjandann. Ég
sendist með skyndibita, starfaði
sem þjónn og í byggingarvinnu.
Auglýsingavinna og myndbönd
fleyttu mér þó langt og þótt það
hafi oft verið hark kom alltaf
eitthvað á síðustu stundu sem
bjargaði manni. Eftir Dexter
hef ég þó ekki þurft að grípa til
neins annars en leiklistarinnar
og hef séð fyrir sjálfum mér og
fjölskyldunni með eingöngu
leiklistina að vopni. Ég hef, síðan
ég ákvað að verða leikari, ákveðið
að sleppa B-plani því ég hugsa
sem svo að þú getir ekki haft neitt
B-plan svo A-planið gangi upp.
Það er nefnilega engin ein leið
til þess að ná árangri, en þessi
bransi snýst að miklu leyti um
samvinnu og þá er mikilvægt að
vera ekki hræddur við að segja já
þegar manni er boðið eitthvað,
því oft koma góðir hlutir út úr
því, ný vinatengsl geta líka leitt
mann í ný og óvænt störf. Í dag
er ég til að mynda að vinna að
verkefni með vini mínum úr
leiklistarskólanum. Hann skrifaði
bók um ákveðna lífsreynslu sem
síðar varð að sjónvarpsþætti,
ég er rosalega hrifinn af þessu
umfjöllunarefni hans og langar
mikið að ganga lengra með
þessa hugmynd og leika jafnvel
aðalhlutverkið sjálfur, en þetta er
allt í byrjunarferli. Ef það myndi
takast yrði ég gríðarlega stoltur
en við verðum að bíða aðeins og
sjá hvernig sú lending verður.“ n
„Þetta var allt svo
framandi og allt í einu
var ég farinn að kaupa mér
sokkabuxur fyrir danstíma