Dagblaðið Vísir - DV - 14.02.2020, Blaðsíða 17

FÓKUS - VIÐTAL 1714. febrúar 2020
sundur-saman,“ sagði lögreglu-
maður við Sædísi þegar hún innti
eftir niðurstöðunni. Fengi hún
aftur nálgunarbann? Þessi setn-
ing lögreglumannsins var gildis-
hlaðin og upplifði Sædís hana
afar fordómafulla. Voru aðstæð-
ur hennar vægari, ekki eins alvar-
legar, sökum þess að í upphafi
hefði henni gengið illa að slíta
alveg á samskipti við manninn?
Þegar þarna var komið sögu hafði
hann nýlega snúið aftur frá Pól-
landi og samskipti þeirra ver-
ið lítil. Það sem Sædís vissi ekki
þá var að nálgunarbannið hafði
þegar verið samþykkt, en erfið-
lega gekk að hafa upp á Marcin
til að birta honum ákvörðunina. Í
kjölfarið hafði sami lögreglumað-
ur samband við Sædísi og spurði
hvort hún hefði einhverjar upp-
lýsingar um hvar Marcin væri
niðurkominn. Hún hafði þær ekki
og fannst það sæta furðu að þeir
beindu þeirri spurningu til henn-
ar.
Sædís nefnir fleiri tilfelli þar
sem hún upplifði viðmót lög-
reglu sem óvinveitt og fordóma-
fullt. Hafi þeir meðal annars haft
af henni afskipti þar sem hún ók
bílnum sínum og gert henni að
sæta strokuprófi. Þessi afskipti
fóru mjög illa í Sædísi. Í eitt skipt-
ið kom prófið neikvætt út, engin
merki um eiturlyf fundust. Í ann-
að skipti hafði lögreglumaður af-
skipti af henni í innkeyrslunni
heima hjá henni og olli það Sæ-
dísi svo miklu áfalli að í kjölfarið
hafði lögreglumaðurinn sam-
band og baðst afsökunar.
Þarna voru tilfellin orðin afar
mörg. Sædís ákvað að leita til
nefndar um eftirlit með lögreglu,
hún leitaði einnig til Stígamóta og
Bjarkarhlíðar. Þessari framkomu
ætlaði hún ekki að una.
Svör til nefndarinnar annað
áfall
Svör Páleyjar Borgþórsdóttur til
nefndarinnar sökum kvörtunar
Sædísar reyndust Sædísi annað
áfall. Þar var Sædís útmáluð sem
drykkfelldur lygari í ójafnvægi.
Lítið var gert úr upplifun hennar
og hún sökuð um ýkjur og rang-
færslur. Sædís sendi nefndinni
svar þar sem hún bað um að fá
að hrekja fullyrðingar Páleyjar, en
án árangurs. Engu að síður hafði
Sædís sönnunargögn sem studdu
við mál hennar. Blaðamaður hef-
ur fengið afrit af þessum gögn-
um. Með svörum lögreglustjóra
fylgdu lengri bókanir úr dagbók
lögreglu sem sinnt hafði útköll-
um vegna Sædísar. Þar er Sædísi
ítrekað lýst sem; í uppnámi, undir
áhrifum, í ójafnvægi, grátandi. Á
meðan Marcin er þar á nokkrum
stöðum lýst: hinn kurteisasti, al-
mennilegasti, rólegur.
Á einum stað er það tekið fram
berum orðum: „Það skal tekið
fram að þau Sædís og Marcin hafa
verið í sundur/saman sambandi í
nokkurn tíma og þegar þau eru í
sundur þá hefur Sædís nokkrum
sinnum hringt á lögreglu og ósk-
að aðstoðar þegar hann hefur
verið að koma á/að heimili henn-
ar.“
Sædís var sögð hafa komið
nokkrum sinnum á fund lögreglu
og verið með fúkyrði og dónaskap.
Þar sem Sædís ber takmarkað
traust til lögreglunnar þá tók
hún sumar þessar samræður
upp. Blaðamaður hefur fengið
að hlýða á þær og getur vottað að
þótt tilfinningar hafi verið miklar
í samræðunum þá verði Sædís
seint sögð dónaleg.
Maður fer að efast um
sjálfa sig
„Það er það vesta í þessu öllu
saman. Ekki nóg með alla þessa
framkomu þar sem ég upplifi mig
sem sakborning en ekki brota-
þola, að þurfa að hafa það hang-
andi yfir sér að ég sé ekki bara
sökuð um að ljúga ítrekað heldur
er ég enn að bíða eftir niðurstöðu
saksóknara um hvort það verði
lögð fram kæra. Það er svo mikið
sem gerist í huga manns. Verð-
ur mér trúað? Eru þeir að taka
svona langan tíma því þeir eru
ekki vissir um að þetta hafi átt sér
stað? Með allt þetta í ofanálag, þá
fer maður svo mikið að efast um
sjálfa sig.“
Sædís gagnrýnir einnig harð-
lega að nefnd um eftirlit með
lögreglu hafi afráðið að senda
kvörtunina til Páleyjar til með-
ferðar innan embættis hennar.
Þar með sé Páley í raun að rann-
saka sig og sína nánustu starfs-
menn. Þar að auki ákvað Páley
að leyfa öllum starfsmönnum að
lesa kvörtunina. Nefndin óskaði
ekki eftir að fá heyra þær upp-
tökur sem Sædís hafði und-
ir höndum sem stutt gætu við
mál hennar. Heldur var það talið
nægjanlegt að lögreglustjóri sjálf-
ur hefði komist að þeirri niður-
stöðu að ekkert þyrfti að gera og
engan starfsmann að ámæla, eða
endurmennta, eða nokkuð til að
fyrirbyggja að enginn annar Vest-
manneyingur þurfi að veigra sér
við að hafa samband við lögreglu
sökum fordómafulls framferðis.
„Þið verðið að fyrirgefa en ég
hef ekkert gert af mér og á ekki
þessa framkomu skilið og ég
ætla mér að skila þessari skíta-
framkomu til föðurhúsanna, það
er að segja til þeirra starfsmanna
lögregluembættisins í Vest-
mannaeyjum sem komu fram
við mig með lítilsvirðingu, hroka,
skítkasti og óheiðarleika.“
Fordómar en engar afleiðingar
Enn má Sædís bíða. Hún hefur
ítrekað þurft að reka á eftir sínum
málum og segir tímafrest aldrei
hafa verið virtan og að það reyn-
ist henni, og líklega mörgum öðr-
um sem sitja og bíða í von um að
fá bót sinna mála, þungbært. Nú
bíður hún enn eftir að ákvörðun
verði tekin um hvort Marcin verði
kærður eða ekki. Tveimur árum
og tveimur nálgunarbönnum
eftir að hún lagði fram kæruna.
Marcin hins vegar er ekki leng-
ur á Íslandi. Sædís er nú flutt frá
Vestmannaeyjum enda gat hún
ekki unnið úr sínum málum í um-
hverfi sem veitti henni hvert áfall-
ið eftir öðru. Þolendur heimilisof-
beldis eru í viðkvæmri stöðu.
Sérstaklega eru þeir viðkvæmir
fyrir viðbrögðum þeirra aðila sem
kallað er eftir hjálp frá. Lögreglu-
menn eru oft fyrstir á vettvang í
þessum málum. Samkvæmt verk-
lagsreglum lögreglunnar á Ís-
landi í heimilisofbeldismálum
skal gæta fyllstu tillitssemi og var-
ast að taka afstöðu. Slíkt var ekki
viðhaft í tilviki Sædísar. Alþekkt er
að þolendur heimilisofbeldis eigi
erfitt með að slíta sambandinu
við ofbeldismenn sína. Samt sem
áður varð Sædís fyrir fordómum
vegna þess og, það sem verra er,
það hefur engar afleiðingar haft
fyrir þá er komu að málinu, nema
þá aðeins Sædísi sjálfa. n
Smiðjuvegur 4C - 202 Kópavogur - S 587 2202
Ryðga ekki
Brotna ekki
HAGBLIKK
Álþakrennur & niðurföll
Litir á lager:
Svart, hvítt, ólitað, rautt, silvurgrátt og dökkgrátt
M
Y
N
D
IR
: E
Y
Þ
Ó
R
Á
R
N
A
S
O
N