Íþróttablaðið - 01.02.1944, Blaðsíða 14

6
IÞRÓTTABLAÐIÐ
Hraðsveifla. Skíðin saman. Hnén vel fram. Handleggirnir út í
jafnvægisstöðu. Athugið hve hann stendur létt á skíðunum.
(Myndin er úr Skíðabókinni. Útg.: Mimir H.f. 1938).
Þegar hraði skíðamannsins
verður mjög mikill, og sérstak-
lega ef snjór er einnig nokkuð
djúpur, getur verið mjög hættu-
legt að setja skíðin í plógstöðu.
Ef skíðamanninum misheppnast
sveigjan, er liætt við að hann
snúi sig eða jafnvel brjóti sig.
Verður þá að beygja, án þess að
setja skíðin i plógstöðu, eða með
mjög lítilli plógstöðu.
Kemur þá ffam kristjaniu-
sveifla með samiiliða skíðum eða
hraðsveifla.
7. æfing. Hraðsveifla.
Veldu vel troðna og' sæmilega
bratta æfingabrekku. Brekkan
verður að vera svo löng, að þú
getir tekið a. m. k. þrjár beygjur
samfelldar. Farðu niður brekk-
una með töluverðum liraða og
heygðu með stemmukristjaníu.
Leggðu áherzlu á réttan þunga-
flutning og bolvindu. Reyndu hins-
vegar að hafa plógsetninguna
sem minnsta. Við byrjun hverr-
ar heygju er dalskíðið sett lítið
eitt i plógstöðu jafnframt því, sem
þunginn er fluttur yfir á það á-
samt bolvindu upp að brekkunni.
Plógstaðan er hinsvegar svo lítii,
að glögga eftirtekt þarf til þess
að verða hennar var, þegar hrað-
inn er mikill. Munið: Góður
framhalli, hnén vel fram, skíðin
saman, stattu hálfuppréttur! All-
ar hreyfingar léttar og liðugar.
Gætið þess, að hafa beygjurnar
ekki of krappar og staðnæmast
ekki snögglega eftir síðustu
heygju. Reyndu ekki að beygja
í lautum eða slökkum, heldur á
smáhryggjum! Um leið og þú
ferð fram af brúninni á liryggn-
um tekzt þú nærri þvi á loft af
sjálfsdáðum, og er þá mjög auð-
vellt að snúa skíðunum svo þau
breyti um stefnu.
Stemmukristjanían er undir-
búningsæfing undir hraðsveifluna.
Aðrar undirbúningsæfingar:
1. undirbúningsæfing (beygja til
hægri):
1. Rendu þér beint niður hrekku.
Skíðin vel saman; framhalli,
Vinstra skiði lítið eitt á und-
an.
2. Beygðu þig niður, aðallega
með aukinni hnjábeygju;
þungi á hægra skíði. Bolvinda
lítið eitt til vinstri.
3. Réttu úr þér og kastaðu þér
fram um leið og þú ætlar að
stökkva jafnfætis yfir smá-
stein. Þetta má ekki gera svo
snöggt að þú raunverulega
lyftist frá jörðunni, heldur að-
eins svo, að þú greinilega létt-
ir á þér. Hnén mega þó aldrei
verða alveg bein. Um það bil,
sem mest teygja er að koma
á líkamann byrjar þú bol-
vindu til hægri.
4. Þú beygir þig hægt niður jafn-
framt því, að þú heldur bol-
víndunni til hægri áfram og
flytur þungann yfir á vinstra
skíðið. Gættu þess að hafa stöð-
ugt skíðin sem flötust á snjón-
um. Þau beygja þá til hægri
handar án þess að þú eigir að
heita nokkrum kröftum með
fótunum. Þú flytur hægra skiði
(brekkuskíðið), sem enginn
þungi hvílir á, lítið leitt fram
fyrir liitt í síðari hluta bevgj-
unnar.
Sama æfing til vinstri handar.
Veldu æfingabrekkuna þannig,
að halli hrekkunnar sé lítið
eitt að aukazt á þeim stað þar
sem þú réttir úr þér.
Yfirlit: Niður, upp, niður,
Reygjan kemur fyrst á síðari
liluta síðari niðurbeygjunnar.
Bolvinda til þeirrar handar sem
beygja bvrjar síðast á „upp“.
Algengasta villa: Þú ætlast til
þess að beygjan eigi að hyrja strax
og þú ferð að beygja niður og
ferð þá að reyna að rykkja til
skíðunum. Of lítill framhalli.
2. Undirbúningsæfing:
Runnið skáhallt niður brekku