Íþróttablaðið - 01.08.1977, Blaðsíða 15

og úti á landi, og að þau hafi orðið til að
auka áhuga fyrir frjálsíþróttum, en það var
jú m.a. markmiðið í upphafi. Það er einnig
vissulega gott til þess að hugsa að þetta
keppnisfyrirkomulag hafi leitt af sér marga
ágæta íþróttamenn, en meðal þeirra sem
hafið hafa frjálsíþróttakeppni í unglinga-
hlaupum ÍR get ég nefnt að Vilmundur
Vilhjálmsson var meðal keppenda í fyrsta
Hljómskálahlaupinu. Sigfús Jónsson byrj-
aði hjá okkur sumarið 1967, en keppti í
Hljómskálahlaupunum fyrstu árin. Ágúst
Ásgeirsson, Gunnar Páll Jóakimsson, Lilja
Guðmundsdóttir og Ragnhildur Pálsdóttir
hófu sína frjálsíþróttaþátttöku í Hljóm-
skálahlaupunum, en einnig minnir mig að
Hafstein Óskarsson, Guðmundur R.
Guðmundsson, Sigurður P. Sigmundsson,
Anna Haraldsdóttir og fleiri hafi byrjað
feril sinn í unglingahlaupunum okkar, sagði
Guðmundur.
Af þessari upptalningu, en fleiri hafa að
sjálfsögðu hafið frjálsíþróttaþátttöku í
hlaupunum, má sjá að Guðmundur
Þórarinsson hefur unnið mikið frumkvöð-
ulsstarf á sviði íslenzkra frjálsíþrótta. Tjáði
Guðmundur íþróttablaðinu að hann hefði
orðið fyrir miklum áhrifum í Svíþjóð þegar
á lærdómsárum sínum þar, en Svía sagði
hann vinna ötullega að unglingastarfi og í
náminu hefði rík áherzla verið lögð á
hvemig menn skyldu starfa með ungling-
um.
Hinn mikli uppgangur sem verið hefur
hjá ÍR í frjálsíþróttum undanfarin ár hefur
áreiðanlega ekki farið fram hjá neinum sem
fylgjast með frjálsíþróttum. Guðmundur
var að því spurður hvað hafi valdið þessum
mikla uppgangi. — Ég held það sé óvé-
fengjanlegt að styrkur frjálsíþróttadeildar
ÍR í dag sé afleiðing þess unglingastarfs sem
unnið hefur verið hjá félaginu á síðustu ár-
um, en við eigum frambærilegt fólk í flest-
um greinum. Höfum við að jafnaði haldið
námskeið og sérstakar keppnir fyrir yngsta
fólkið, farið í keppnis- og félagslegar ferðir í
nágrannabyggðalög, haldið uppi talsverðu
félagsstarfi, svo að ekki sé minnzt á ung-
lingahlaupin. I ár standa málin þannig að
næstum allur hópurinn er alinn upp í fé-
laginu, og ég held að enginn sé í þann mund
að hætta, þannig að veldi okkar mun halda
áfram. Hið aukna veldi okkar bendir til
þess, að mínu áliti og því miður, að ung-
linga- og uppbyggingarstarf sé vanrækt
verulega í hinum félögunum, á mörgum
sviðum a.m.k. Eitt og eitt félag starfar
sæmilega og önnur eru ef til vill á réttri leið,
en í heild sinni held ég þessi mál séu nokkuð
vanrækt.
Of fáir æfa vel
og reglulega
Talandi um þjálfunarstarf var
Guðmundur næst spurður að því hvort ekki
væru fáir sem æfðu bæði vel og reglulega í
dag og hvort slíkt væri ekki undirstaða ár-
angurs.
— Jú, vissulega er slíkt undirstaða ár-
angurs, sagði Guðmundur. — Sem betur fer
fjölgar þeim stöðugt sem æfa reglulega í
dag, a.m.k. hjá okkur, en þegar ég tala um
reglulegar æfingar á ég við að menn æfi
minnst 4-5 sinnum í viku árið um kring, en
margir æfa jú miklu oftar. Það hefur orðið
Einn þeirra íþróttamanna sem
Guðmundur hefur ,,alið upp" hjá
IR er Þórdís Gísladóttir Ólympíufari
og Islandsmethafi í hástökki. Á
æfingum er alvaran náttúrulega i
fyrirrúmi en á eftir slá menn svo á
léttari strengi.
talsverð hugarfarsbreyting með árunum
varðandi þjálfun og fjöldinn eykst stöðugt
sem æfir meir og meir. Þegar ég byrja
frjálsíþróttaþjálfun höfðum við ekki nema 2
æfingatíma innanhúss í viku, en núna hafa
ÍR-ingar innanhússæfingar á hverjum degi.
— í byrjun voru mjög fáar stúlkur sem
entust við æfingar og reyndar fáar sem
æfðu. í dag hefur orðið hér mikil breyting á
og stúlkur jafnvel í meirihluta ef boðað er til
námskeiðs. En það er þó enn eins og kven-
fólkið sé ekki búið að sætta sig við það
ennþá að undirstaða árangurs er að menn
æfi reglulega og stöðugt, og fáar leggja
ennþá nógu mikið á sig. Það á reyndar við
um karlmennina líka að þeir sætta sig ekki
margir við að þurfa að æfa reglulega, en
þeir eru þó hlutfallslega miklu fleiri, karl-
mennimir, sem æfa reglulega.
Ekkert skipulag
þjálfunarmála
íþróttablaðið spurði Guðmund, í fram-
haldi af framangreindu, hvort ýmsu væri
ekki ábótavant í þjálfunar- og fræðslumál-
um frjálsíþróttahreyfingarinnar í heild, og
hvort ekki væri margt sem þyrfti að lagfæra
í þeim efnum.
— Jú, á þjálfunarmálum frjálsíþrótta-
hreyfingarinnar er talsverð brotalöm sem
stendur, í hvaða hom sem litið er, og það
versta er, að ekki er til nein áætlun eða
„plan“ í þessum málum innan frjálsíþrótta-
hreyfingarinnar. Of lítið er um þjálfara-
námskeið til að framleiða nýja þjálfara og
þau sem haldin hafa verið hafa ekki verið
nægilega skipulögð. Stór hluti vandamáls-
ins er fjármagnsskortur hreyfingarinnar, þó
eru ekki þjálfaðir nýir menn til að taka við
er þeir falla frá sem nú starfa að þjálfun.
Þegar ég byrjaði þótti sjálfsagt að menn
ynnu í sjálfboðavinnu að þjálfuninni og þá
voru margir virkilegir áhugamenn til. Þeim
fer þó fækkandi, enda vart við öðru að búast
meðan þjóðfélagsþróunin heldur áfram í
þeim farvegi sem hún hefur verið í.
— En það vantar þó nauðsynlega alla
heildaráætlun um þessi mál og nauðsynlegt
að aðhafast eitthvað. í þessu sambandi má
minna á að Frjálsíþróttasamband íslands
hefur, að mínu viti, síðan það var stofnað
ekki lagt neina áherzlu á þjálfunarþáttinn
eða neitt skipulag í sambandi við þjálfun. í
þessu sambandi hefur ekkert samband ver-
ið haft við þjálfara, og þeir aldrei beðnir um
15