Morgunblaðið - 13.02.2020, Síða 44

Morgunblaðið - 13.02.2020, Síða 44
44 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 13. FEBRÚAR 2020 ✝ Gunnar CesarPétursson fæddist í Reykjavík 2. febrúar 1930. Hann lést á Hrafn- istu í Reykjavík 4. febrúar 2020. For- eldrar hans voru Sigurbjörg Jóna Magnúsdóttir hús- móðir frá Heylæk í Fljótshlíð, f. 1. sept. 1905, d. 7. des. 1977, og Pétur Jóhannes Guð- mundsson sjómaður og verka- maður frá Borg í Arnarfirði, f. 1. jan. 1903, d. 8. sept. 1992. Bróðir Gunnars er Magnús Vignir, f. 31. des. 1932, kvæntur Eyþóru Valdimarsdóttur, f. 3. apríl 1936. Gunnar kvæntist Þóreyju Hannesdóttur, f. 5. apríl 1934, d. íð Héðinsson, barn þeirra Máni Þór; Þórey, f. 9. janúar 1995 og Dóra Lena, f. 10. maí 1997, barn hennar er Tanja Lea Dórudótt- ir. 2) Ólöf Helga, f. 18. júní 1968, maki Kristinn Þór Jóhannesson og barn Alexander Benjamíns- son. Gunnar ólst upp í Reykjavík á Þvervegi 12 í Skerjafirði. Hann fór í sveit á Heylæk í Fljótshlíð á sumrin til móðurbróður síns Er- lendar Magnússonar. Hann stundaði nám í vélvirkjun hjá Héðni og starfaði sem vélvirki hjá Héðni, Eimskipafélaginu Gullfossi, Vélsmiðju Jósafats Hinrikssonar (Jósafat og Gunn- ar voru svilar), Flugleiðum á varahlutalager, Olís, síðar aftur hjá Flugleiðum auk þess sem hann starfaði við þjálfun bæði í handknattleik og knattspyrnu hjá Þrótti, ÍR og unglingalands- liði (Faxaflóaúrval), auk þess sem hann þjálfaði starfsmanna- félag Flugfélags Íslands og spil- aði bridge í Bridgesveit Flug- leiða. Gunnar var einn af frum- kvöðlum Þróttar, bæði í handknattleik og knattspyrnu, sem leikmaður og þjálfari. Hann þjálfaði flestalla flokka félags- ins í báðum greinum og var far- sæll þjálfari. Hann var um tíma formaður unglingaráðs Þróttar í knattspyrnu og sat í aðalstjórn þess. Gunnar, eða Gunni Pé eins og hann var jafnan kallaður, kom að nánast öllu sem þurfti að gera innan félagsins, m.a. sat hann í flestum móttökunefndum sem skipaðar voru, sérstaklega í góðum samskiptum Þróttar við danska félagið Holbæk. Þá starfaði hann í unglinganefnd KSÍ um nokkurra ára skeið. Gunnar þjálfaði einnig 5. flokk ÍR um árabil og gerði þá að fyrstu Íslandsmeisturum félags- ins í knattspyrnu 1979. Gunnar hefur verið sæmdur silfurmerkjum Þróttar og Knattspyrnuþjálfarafélags Ís- lands fyrir störf sín, en hann var einn af stofnfélögum Knatt- spyrnuþjálfarafélags Íslands. Útför Gunnars fór fram 11. febrúar 2020 frá Bústaðakirkju, í kyrrþey að ósk hins látna. 13. apríl 1994. For- eldrar hennar voru Sigríður Péturs- dóttir húsmóðir, f. 13. jan. 1907, d. 20. ágúst 1959, og Hannes Eðvald Ív- arsson sjómaður og starfsmaður Lyfja- verslunar ríkisins, f. 23. des. 1895, d. 12. des. 1985. Börn Gunnars og Þóreyj- ar eru: 1) Aðalsteinn Guð- mundur, f. 23. júlí 1963, kvænt- ur Hildi Mósesdóttur, f. 6. febrúar 1963. Dóttir Hildar er Ragna Erlendsdóttir, f. 21. jan- úar 1980, börn hennar eru Jasmin, Ella Dís (látin) og Mia Laurens. Börn Aðalsteins og Hildar eru Ester Ósk, f. 29. ágúst 1987, sambýlismaður Dav- Stirðnuð er fífilsins brosmilda brá og brostinn er lífsins strengur. Helkaldan grætur hjartað ná því horfinn er góður drengur. Sorgmædd sit við mynd af þér og sárt þig ákaft trega. Herrann helgur gefur mér huggun náðarvega. Tekinn var litríkur fífill frá mér og ferðast einn um sinn. Í kærleiksljósi leita að þér og leyndardóminn finn. Kyrrum klökkum tregarómi kveð nú vininn hljóða. Af sálarþunga úr sorgartómi signi drenginn góða. Farinn ert á friðarströnd frjáls af lífsins þrautum. Styrkir Drottins helga hönd hal á ljóssins brautum. Englar bjartir lýsi leið lúnum ferðalangi. Hefst nú eilíft æviskeið ofar sólargangi. Vonarkraftur vermir trú og viðjar sárar brýtur. Ótrúleg er elska sú sem eilífðinni lýtur. Í Gjafarans milda gæskuhjúpi gróa öll mín sár. Með sólargeisla úr sorgardjúpi sendi þér kveðjutár. (Jóna Rúna Kvaran) Með þessu ljóði kveðjum við elsku besta pabba sem var okk- ar stoð og stytta í gegnum lífið. Megi minningin um pabba lifa með fjölskyldunni um alla tíð. Aðalsteinn Gunnarsson og Ólöf Helga Gunnarsdóttir. Elsku tengdapabbi, góða ferð í Sumarlandið og takk fyrir allt. Far þú í friði, friður Guðs þig blessi, hafðu þökk fyrir allt og allt. Gekkst þú með Guði, Guð þér nú fylgi, hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt. (V. Briem) Þín tengdadóttir, Hildur Mósesdóttir. Gunni Pé, minn besti föður- bróðir, hefur fengið hvíldina ei- lífu eftir langa og farsæla ævi, þótt síðustu árin hafi reynst erfið vegna veikinda. Hann ólst upp í Skerjafirðinum hjá góðum foreldrum, föðurömmu og –afa og einum bróður. Amma ól gim- steinana sína upp við kristin gildi þótt afi hafi nú ekki verið hollur undir prestana, en hann var vinstrisinnaður og setti ætíð X við G rétt eins og Gunn- ar átti eftir að gera síðar, enda gleymdi hann ekki rótum sín- um. Drengirnir hennar ömmu voru það dýrmætasta sem hún eignaðist og hún sýndi mér gjarnan ljósmynd af sér og Gunnari og svo benti hún mér á aðra mynd og sagði: „Þetta er hann pabbi þinn.“ Þessar myndir eru í miklu uppáhaldi hjá mér. Þegar ég hugsa um Gunnar frænda kemur fótbolti sterkt í hugann. Á sínum tíma var fót- boltinn lífið og enginn staður betri en Melavöllurinn. Fót- boltinn var hans ástríða og hann þjálfaði ýmis lið eins og t.d. Faxaflóaúrvalið. Þeir fóru ekki svo úr landi að þeir kæmu ekki með sigur heim í fartesk- inu, þeir hreinlega unnu alltaf. Í þessu liði voru strákar eins og Ásgeir Sigurvins, Gísli Torfa, Varði Höskulds, Óli Magg og fleiri úrvalspiltar. Síðustu hóp- arnir sem hann þjálfaði voru litlu strákarnir í ÍR og þá var oft að hann bað Magga bróður sinn að flauta á þá og þegar dóm- arinn mætti á svæðið í fullum dómaraskrúða, þá gall í þeim litlu: „Vá! Alvörudómari!“ Þeir bræður höfðu fótboltann að sameiginlegu áhugamáli og ástríðu. Sem fullorðinn maður hafði Gunnar gaman af því að skreppa á Reycup í Þrótti og spotta út framtíðarstjörnur. Gunnar var vélstjóri í skipinu Gullfossi um tíma og hann var um borð þegar eldur kom upp í skipinu í Köben. Áhöfnin, þrett- án manns, var send heim með flugi en beygur var í mönnum því Hrímfaxi hafði farist skömmu áður og þótti talan þrettán vera ills viti. Gunnar bauðst til þess að vera þrettándi maðurinn og auðvitað fór allt vel. Gunnar fór svo aftur út að beiðni Eimskips því það átti að ráðast í viðgerð á skipinu og taka vélina úr því. Hugvit og ró- lyndi frænda kom berlega í ljós en hann taldi það algjöra steypu að vera að fjarlægja þetta úr skipinu og fann leið til þess að hægt væri að sinna viðgerðum um borð í skipinu sjálfu. Spör- uðust milljónir með þessu móti. Gunnar varð víðförull og oft hugsaði hann til frænku sinnar á þessum ferðum og færði hann mér eftir eina ferðina það nýj- asta nýtt frá Köben sem var svört brúða, en slíkur gripur var ófáanlegur hérlendis á þessum árum. Nú kveð ég elsku besta frænda í hinsta sinn og þakka honum kærleika í minn garð og sendi Steina, Ollu og öðrum ást- vinum samúðarkveðjur. Í tónum töfra eru gullómar tímalaus sólbirta sálir vaka. Í dýrðarhæð Drottins ómar dásemd vonin, stjörnur vaka. Hjálpráð fara í hinstu stund hjarta sefur bljúgt lát kveður. Englar Jesú yfir hinum vaka uppi sól logar, ómur hljómar. Ljósneistinn myrkur líf þjaka leyndarmál sálar, hugur tónar. Hjálpráð fara um hinstu stund hjarta sefur bljúgt látið kveður. (Jóna Rúna Kvaran) Blessuð sé minning Gunnars Cesars Péturssonar. Jóhanna B. Magnúsdóttir. Elsku afi Gunni. Nú ertu kominn í sumarlandið, til allra englanna okkar, og þar er ég viss um að þú hefur það gott. Ég og þú áttum náið og gott samband, töluðum daglega sam- an og þú hringdir í mig hvert ár á afmælisdeginum mínum og óskaðir mér til hamingju, það þótti mér einstakt. Við eyddum mörgum dögum saman í að fara og fá okkur KFC, rúnta og eyða tímanum heima hjá þér í Ljósheimum að spjalla um lífið og tilveruna. Þegar ég sagði þér að ég væri ólétt varstu svo glaður og kall- aðir barnið baunina, við hlógum oft að því saman. Þú vildir öllum svo vel og enginn var óvinur þinn. Vinmargur og góður mað- ur, besti afi sem hægt var að hugsa sér, fyrir það er ég þakk- lát. Nú ertu farinn afi minn, hitt- umst að endingu. Þar sem englarnir syngja sefur þú sefur í djúpinu væra. Við hin sem lifum, lifum í trú að ljósið bjarta skæra veki þig með sól að morgni. (Bubbi Morthens) Þínar, Dóra Lena og Tanja Lea. Gunnar Cesar Pétursson ✝ Davíð ÖrnSigþórsson fæddist í Reykja- vík 30. júlí 1977. Hann lést á heim- ili sínu 4. febrúar 2020. Foreldrar hans eru Jóna Kristín Baldursdóttir, f. 1. nóvember 1951, d. 10. júní 2017, og Sigþór Kristinn Ágústsson, f. 16. ágúst 1955. Davíð Örn á eina dóttur, Díönu Davíðsdóttur, f. 22. september 2011, barnsmóðir hans er Sigurborg Sveins- dóttir. Systkin Davíðs eru 1) Bald- ur Ágúst Sigþórs- son, f. 11. apríl 1984, kona hans er Þorkatla Kristín Sumarliðadóttir, börn þeirra eru Hekla Mist, Hinrik Freyr og Hilmir Þór. 2) Sigríður Kristín Sigþórs- dóttir, f. 15. apríl 1993. Davíð Örn ólst upp í Breiðholtinu. Hann stundaði nám við Mennta- skólann við Sund og síðar meir við Háskólann á Bifröst. Útför Davíðs Arnar fer fram frá Hvítasunnukirkju Fíladelfíu í dag, 13. febrúar 2020, klukkan 11. Stundum er eins og tíminn líði leiftursnöggt. Sú tilfinning sækir að mér núna þegar ég kveð bæði ættingja og samstarfsfélaga til fimm ára alltof snemma, hann Davíð Örn. Til vinnu var hann bæði vandvirkur, stundvís og al- gjört snyrtimenni með gott skop- skyn og góða nærveru. Í grunninn var hann grúskari og byggði gjarnan skoðanir á heimildar- vinnu, fór á netið og leitaði heim- ilda. Hann var mjög nátengdur Jónu móður sinni en hún lést 10. júní 2017, sem og móðurömmu sinni, en á fyrstu æviárum Davíðs Arnar bjuggu þau þrjú saman. Sem barn var hann glaðsinna, fljótur til, stundaði sund og féll vel inn í hóp. Eftir námsdvöl á Bifröst eign- aðist Davíð Örn dótturina og augasteininn hana Díönu. Hann var langt kominn með námið þeg- ar hann hvarf frá því og hvers- dagsleikinn tók við, vinna og að sjá fyrir sér og sínum en gekk illa að finna sig. Þegar hann leit í heimsókn tók hann gjarnan í trommusettið á heimilinu og spil- aði sóló og þar var takturinn og einbeitingin alveg á hreinu. Að lokum votta ég Díönu, Sig- þóri, Baldri Ágústi og fjölskyldu, Sigríði Kristínu, ömmunum og afa sem og öðrum þeim sem tengdust Davíð Erni tilfinningaböndum samúð. Hrafn Ingimundarson. Elsku frændi, það er svo ótrú- lega sárt að setjast niður og skrifa þessi orð til þín. Ég hafði alltaf svo mikla von í brjósti um bjarta framtíð fyrir þína hönd og svo á einu augnabliki var sú von tekin frá mér og ég stend eftir með tómleika í hjarta og sorg yfir því sem hefði getað verið. Fyrstu tuttugu árin í mínu lífi vorum við óaðskiljanleg með öllu, það var ekkert sem ég fór eða gerði án þess að hafa þig að mestu með. Vinir okkar þekkja okkur ekki öðruvísi sem börn eða ung- linga en að hafa hvort annað í eft- irdragi. Þannig vorum við bara, Jóhanna og Davíð. Fyrstu minningarnar mínar tengjast þér, allt þetta skemmti- lega, sleepover, sundferðir, bú- staðurinn hjá ömmu og Stjána, barna- og unglingamótin í Kotinu, hanga með vinunum, gera stutt- myndir, syngja saman, endalaus símtöl og spjall um alla heima og geima og fyrst og fremst hvað þú varst alltaf til staðar fyrir mig og fyrstur að koma að faðma mig ef mér leið illa. Við vorum það náin á unglings- árunum að það kom ekkert annað til greina þegar ég ætlaði að vera eitt sumarið í London með vinkon- um mínum en að þú og Siggi vinur okkar kæmuð með. Gat ekki hugs- að mér eitt sumar frá þér. Í gegnum árin var ég alltaf sú fyrsta sem þú hringdir í með gleðifréttir og ég gleymi aldrei hvað þú varst spenntur að hringja í mig og tilkynna mér þegar Díana dóttir þín fæddist, vildir að ég kæmi strax að sjá hana og þú ljómaðir af gleði yfir þessu fallega nýja lífi sem þú hafðir skapað. Elsku Davíð minn, takk fyrir öll bestu árin okkar, takk fyrir að passa alltaf upp á litlu frænku. Mun alltaf sakna þín. Hvíldu í friði, Jóhanna Laufdal Friðriksdóttir. Allt hefur sinn tíma, stendur í einu af spekiritum Biblíunnar, Predikaranum. Davíð upplifði þá tíma að vera tvífari Peters Andre og Leonardos di Caprio þegar báðir stóðu á há- tindi ferilsins og naut kvenhylli eftir því. Við upplifðum skemmti- leg „nineties“-unglingsár saman, Davíð var alltaf til í allt, hvort sem það var að klífa fjöll, fara í langa hjólatúra, útilegur með skemmti- legu fólki, fallhlífarstökk eða jafn- vel flytja til London eitt sumar með nokkrum vinum og vinna sem barþjónn. Ég á minningar um fjölda ferða í Árbæjarlaug, Jón Bakan og víd- eóleiguna, ásamt öllum mennta- skólaböllunum og Tunglferðunum. Góðir tímar. Ég er þakklátur fyrir að hafa átt þessa góðu sál fyrir vin. Hvíl í friði gamli vinur. Sigurður Anton Ólafsson. Kæri frændi. Það er sárt að þurfa að kveðja þig. Upp vakna margar góðar minningar úr æsku þegar við frændsystkinin vorum saman. Við vorum svo heppin að okkar fjölskylda var mjög sam- rýnd og varði mörgum mikilvæg- um tímamótum saman. Við vorum til dæmis alltaf öll saman á ára- mótunum í Vesturberginu hjá ömmu og Stjána sem var órjúfan- legur hluti af tilverunni, öll okkar æskuár. Þegar Díana þín kom í heiminn var yndislegt að sjá og upplifa hversu vel þú hugsaðir um hana. Díana var sólargeislinn þinn. Þú varst alltaf góður frændi. Hvíl í friði, elsku hjartans frændi okkar. Róbert Örn Hjálmtýsson og Monika Hjálmtýsdóttir. Davíð Örn Sigþórsson Sálm. 86.5 biblian.is Þú, Drottinn, ert góður og fús til að fyrirgefa, gæskuríkur öllum sem ákalla þig. Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug við andlát og útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu, ÖNNU SIGFÚSDÓTTUR, áður til heimilis í Árskógum 6, Reykjavík. Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Sólteigs á Hrafnistu í Reykjavík fyrir hlýja og góða umönnun. Greta Viðars Jónsdóttir Guðjón Jónsson Guðrún Rögn Jónsdóttir Sólbjörg Alda Jónsdóttir Sigfús Kristinn Jónsson Ragnhildur Guðnadóttir barnabörn og barnabarnabörn Elskuleg systir og frænka, SIGRÍÐUR GEIRSDÓTTIR, lést á Heilbrigðisstofnun Suðurlands 1. febrúar. Útförin hefur farið fram í kyrrþey. Anna Þórunn Geirsdóttir Sigríður Hjaltested Helga María Garðarsdóttir Margrét Birna Garðarsdóttir Anna Maria de Jesus Ástkær móðir, amma og langamma, STEINUNN ÞORSTEINSDÓTTIR, lést á hjúkrunarheimilinu Eir 24. janúar. Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu. Sérstakar þakkir til starfsfólks hjúkrunarheimilisins Eirar, 3S. Pálmi Þór Vilbergs Jóna Helgadóttir Stella María Vilbergs Friðgeir Indriðason Þorsteinn Vilbergs Hjördís Hjörleifsdóttir og fjölskyldur

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.