Framblaðið - 01.02.1958, Qupperneq 43

Unnið við vöUinn 19^5
íþróttir. Það er ekki aðeins samstarf og kynni
leikmanna á leikvelli, sem gerir áhugamanna-
félagsskap sterkan, heldur samstarf leikmanna
og forustunnar ásamt óeigingjarnri aðild ann-
arra félagsmanna. Það sannaðist, þegar Fram
eignaðist knattspyrnuvöll og félagsheimili, að
innan Fram ríkti þessi hugsunarháttur og
samstarfsvilji. Þetta og vaxandi áhugi félags-
manna fyrir íþróttum og fjörlegu félagslífi
verður til þess, að Fram rís úr deyfð og verð-
ur eitt af sigursælustu félögunum. Þegar hug-
urinn reikar um þetta skeið sigursældar og
blómlegs félagslífs, kemur fram sú spurning,
hvort þessi fjörkippur í félagslífinu hafi ekki
fyrst og fremst verið að þakka tilkomu
kvenna í félagið. Eflaust er svo.
Kvennaflokkurinn var sigursæll um árabil.
Var það, og hve allir byrjunarerfiðleikar voru
fljótt yfirunnir, því að þakka, að starfskrafta
Guðnýjar Þórðard. og Rögnu Böðvarsd. naut
við en þær höfðu báðar mikla reynslu í hand-
knattleik. Starf þeirra var félaginu ómetan-
legt og eiga þær lof skilið fyrir framlag sitt.
Þegar Ævar sonur minn kom aftur til
Ameríku frá stuttri dvöl í Reykjavík á s. 1.
ári, sagðist honum svo frá, að Fram ætti
bjarta framtíð fyrir sér, þar sem félagið
ætti á að skipa ungum og efnilegum leik-
mönnum í öllum aldursflokkum. Þetta hljóm-
aði vel í eyrum mér, þar sem það er stað-
festing þess, að áfram hefur verið haldið og
því heitið, að næsti aldarhelmingur verði með
enn meiri glæsibrag en sá, sem nú kveður.
Íþróttalíf hér í Ameríku fer að mestu fram
í skólum og þar af leiðandi verða leikmenn
aðeins virkir meðan á skólagöngu stendur
og fá þá góða kennslu og aðbúnað. En að
mínum dómi missa þeir það, sem mest er um
vert, þar sem þeir komast ekki í kynni við
þann félagsanda sem skapast í sambandi við
félagslíf áhugamanna. íslendingar eiga þenn-
an félagsanda og samstarfsvilja í ríkum mæli.
Þó ég hafi ekki nefnt mörg nöfn í þessum
hugleiðingum mínurn, hafa þó mörg komið
mér til hugar, þar sem margir hafa lagt hönd
á plóginn svo Fram auðnaðist að ná þessum
merku tímamótum og það með svo mikilli
sæmd.
Að lokum vil ég nota þetta tækifæri og
þakka þeim mörgu félags- og utanfélagsmönn-
um, sem ég átti samskipti við til eflingar
félagi mínu.
Framarar munið það, að svo lengi, sem
réttur félagsandi ríkir innan félagsins, er fram-
tíðinni borgið.
Heill, gæfa og gengi. Fram lifi lengi!
Þráinn Sigurðsson
Fyrsta œfingin hjá lcvmnaflolcknnm
FRAMBLAÐIÐ 41