Dagblaðið Vísir - DV - 25.09.2020, Blaðsíða 12

12 FRÉTTIR 25. SEPTEMBER 2020 DV
samtal um að afi hefði verið
lagður inn á sjúkrahús vegna
þunglyndis. Ég vissi aldrei af
þessu. Dísa, amma mín í hina
ættina, talaði oft um föður
sinn sem var „sinnisveikur“
en á þeim tíma voru hvorki
greiningar, lyf né lækningar.
Amma var aðeins átta ára
gömul send burt því það voru
erfiðleikar á heimilinu. Annar
afi minn lýsti fyrstu æsku-
minningu sinni, að álpast
upp á háaloft í húsi og sjá þar
mann sem var geymdur í búri.
Minn vinahópur saman-
stendur af tíu strákum úr Ár-
bænum og eiginkonum þeirra.
Einn sem tengist hópnum hef-
ur framið sjálfsvíg, og ef eig-
inkonur eru taldar með hafa
tveir feður framið sjálfsvíg og
tveir aðrir voru óvinnufærir
vegna geðsjúkdóma. Þessi
vinahópur er venjulegasti
vinahópur í heimi, farsæll og
fallegur hópur. Það var síðan
í fyrra sem vinur sonar míns
framdi sjálfsvíg.
Áður fyrr var það þann-
ig að það mátti ekki tala um
sjálfsvíg, umræðan átti að
vera smitandi. Auðvitað þarf
að tala um þessa hluti en
það þarf að gera af ábyrgð,
það hefur margsýnt sig að
það er hægt að leiða fólk út
úr þessum hugsunum. Mér
fannst það mikið ábyrgðar-
hlutverk þegar Högni fékk
okkur í að gera þessa mynd.
Það vill síðan þannig til að
það er sjálfsvíg sem brýst
inn í myndina hjá okkur og þá
verða ákveðin hvörf í verkinu.
Við vorum að gleyma okkur
í flippinu, fyndnum maníu-
sögum og fílum þegar blá-
kaldur veruleikinn allt í einu
ryðst inn með símtali frá Ís-
landi eftir að kunningi Högna
hafði framið sjálfsvíg þá um
nóttina. Við vorum að fara að
halda tónleika til að stofna
sjálfshjálparlínu í Nepal en
það eru ekki bara íbúar Nepal
sem þurfa hjálp. Þetta er al-
þjóðlegt vandamál. Þetta er
okkar vandamál.“
Svo ótrúlega vildi til að
sama dag og Anní sendi frá
sér fyrstu heildstæðu drögin
að myndinni í fyrrasumar,
sendi Andri lokaútgáfu af
Tímanum og vatninu til útgef-
anda. „Þetta var mikill upp-
skerudagur og mér leið eins
og bónda sem væri á sama
tíma að stappa á þrúgum og
með sláturfat í fanginu.“ Það
er auðvitað talsvert verkefni
að vinna samtímis með verk
sem fjalla um loftslagsmál og
geðheilsu.
Varð að sjá Himalayafjöllin
Andri Snær segir verkin hafa
talað saman á ákveðinn hátt.
Þannig hafi hann þurft að
komast til Nepal til að sjá og
snerta Himalayafjöllin sem
koma við sögu í Tímanum og
vatninu. „Mér fannst ég ekki
getað klárað það verk án þess
að sjá Himalayafjöllin. Verkin
nærðu því hvort annað. Og í
lok bókarinnar er ég staddur
við heilagt fljót, það er fljótið
þar sem við skutum megnið af
myndinni okkar.“
Undir venjulegum kring-
umstæðum, þar sem engin
Andri Snær
segist hafa
orðið sósaður
eftir fimm
daga sóttkví
og að hann
hefði eflaust
endað einn á
nærbuxunum
að sjóða
pylsur ef
sóttkvíin hefði
varað lengur.
MYND/
SIGTRYGGUR ARI
Áður fyrr var það þannig að
það mátti ekki tala um sjálfs-
víg, umræðan átti að vera
smitandi.
kórónaveira hefði komið til
sögunnar, ætti Andri Snær
nú ekki aðeins að vera að
kynna myndina heldur einnig
að ferðast um heiminn til að
kynna Tímann og vatnið. „Ég
hefði átt að vera á Ítalíu, á
leiðinni til Ástralíu, frá Ástr-
alíu beint til Vancouver og
þaðan til Berlínar og Norður-
landaferð í kjölfarið. Bókin
mín er núna að koma út í 26
löndum og ég hefði átt að vera
á ferð og flugi.
Raunar væri ég þannig
kominn í mótsögn við sjálfan