Íslenskar landbúnaðarrannsóknir - 01.03.1979, Qupperneq 76

74 ÍSLENZKAR LANDBÚNAÐARRANNSÓKNIR
4. mynd. Efnamagn i uppskeru úr tiiraun nr. 219-68. Hvítu súlurnarsýna efnamagn í uppskeru afótroðnum
reitum, en hinar svörtu af troðnum reitum. Tölurnar eru % af þurrefni.
Figure 4. Chemical composition (protein, K, P, Ca, Na) of yield of experiment no. 219-68. The white columns denote
chemical composition of theyield ofplotsfree of traffic but the black columns denote chemical composition of theyield of traffic
plots. The values refer to percentage in D. M.
heldni jarðvegsins, hvort heldur köfn-
unarefni var borið á eða ekki.
Árin 1969og 1970varhitimældurí5og
10 cm dýpt undir yfirborði í tveimur reit-
um tilraunar nr. 184—66. Athugun sú á
hita átti að leiða í ljós, hvort uppskeru-
munur milli liða í tilrauninni gæti átt ræt-
ur að rekja til mismunar á hitaleiðni jarð-
vegsins eftir því, hvort hann var troðinn af
umferð eða ekki. Því miður reyndist vera
nokkurt ólag á tveimur hitamælum, sem
notaðir voru, og auk þess féllu mælingar
alloft niður. Ekki kom fram raunhæfur
munur á hitastigi í reitunum. Ekki verður
fjallað nánar um hitamælingarnar hér,
vegna þess hve óáreiðanlega þær eru.
EFNAMAGN
Ýmis efni í uppskeru tilraunanna þriggja
voru mæld. Ýtarlegast var það gert í til-
raun nr. 219-68, og verður einnig fjallað
ýtarlegast um niðurstöður þeirra mælinga
hér. En áður verður vikið að efnum í til-
raun 152-64 og 184—66. Niðurstöður
efnagreininganna eru dregnar saman í 15.
töflu. Eins og sjá má, er lítill og óreglu-
legur munur á styrkleika próteíns og fos-
fórs í uppskeru af þeim tilraunaliðum, sem
ekið var um, og hinum. Ekki var heldur
merkjanlegur munur á styrkleika þessara
efna eftir því, hvenær var ekið um reitina,
og þess vegna er öllum liðum, sem ekið var
um, slegið saman í 15. töflu. Rétt er að
vekja athygli á því, að uppskera af um-
ferðarreitunum var minni en af hinum
ótroðnu, og sami efnastyrkleiki ber því
vott um, að minna hafi verið tekið upp úr
jarðvegi afviðkomandi efni. Köfnunarefni
áburðarins hefur því nýtzt verr á troðnu
reitunum en hinum ótroðnu, og sama máli
gegnir um fosfór. Nánar verður vikið að
þessu í umræðum um tilraun nr. 219-66.
Styrkleiki mangans í uppskeru er mun
meiri í troðnu reitunum en hinum
ótroðnu. Það er afleiðing afþví, að í þjöpp-