Skessuhorn - 04.03.2020, Blaðsíða 28

MIÐVIKUDAGUR 4. MARs 202028
Vörur og þjónusta
R E S T A U R A N T
Upplýsingar í síma: 430 6767
R E S T A U R A N T
Upplýsingar í síma: 430 6767
H P Pípulagnir ehf.
Alhliða pípulagnaþjónusta
Hilmir 820-3722
Páll 699-4067
hppipulagnir@gmail.com
SK
ES
SU
H
O
R
N
2
01
8
Fyrir alla vigtun
Húsarafmagn
Töflusmíði
Iðnaðarrafmagn
Bátarafmagn
Bílarafmagn
RAFMAGN
vogir@vogir.is Sími 433-2202
VOGIR
Bílavogir
Kranavogir
Skeifuvogir
Pallvogir
Aflestrarhausar
Hönnun prentgripa
& alhliða prentþjónusta
Drei bréf - Boðsbréf
Ritgerðir - Skýrslur
Reikningar - Eyðublöð
Umslög - Bréfsefni
Fjölritunar- og
útgáfuþjónustan
Getum við
aðstoðað þig?
sími: 437 2360
olgeirhelgi@islandia.is
• Bílasprautun • Bílaréttingar • Framrúðuskipti
BÍLASPRAUTUN VESTURLANDS
S: 860-0708 • Smiðjuvellir 7, Akranesi • bv.sprautun@gmail.com
Vinnum fyrir öll tryggingafélög
Pennagrein
Pennagrein
Hlutskipti landsbyggðarinnar leit-
ar á hugann í daglegu amstri en
þar erum við einmitt að skapa
verðmæti á hverjum einasta degi
úr auðlindum af ýmsu tagi. Nátt-
úrulegar auðlindir í sjó og á landi
eru íslensku þjóðinni dýrmæt-
ar. Þetta er sameiginleg eign sem
hlúa þarf að í almannaþágu. Við
eigum að nýta tekjur af auðlindum
til að styrkja miklu betur dreifðar
byggðar, bæta þjónustu, háhraða-
net og samgöngur.
Landbúnaður og
matvælaöryggi
Við jafnaðarmenn viljum styrkja
stöðu íslenskrar matvælafram-
leiðslu á forsendum almennra
markaðslögmála, matvælaörygg-
is og markmiða um sjálfbæra nýt-
ingu. Við viljum styrkja stöðu
bændastéttarinnar. Við eigum að
gæta hagsmuna bæði bænda og
neytenda með auknu frelsi og ný-
sköpun í landbúnaði, hætta að
moka undir milliliði eins og gert
hefur verið, auka svigrúm nýrra
greina.
Búum okkur undir
breytingar
Vegna breytinga á loftslagi eru
hvarvetna gjörbreyttar aðstæður í
vændum. samkvæmt spám er þörf
fyrir 50–70% aukningu á matvæla-
framleiðslu á næstu 30 árum. Það
hefur því sjaldan verið jafn mikil-
vægt og nú að horfa til aukinnar
nýsköpunar á þessu sviði. sömu-
leiðis er mikilvægt fyrir matvæla-
öryggi á Íslandi að tryggja sem fjöl-
breyttasta matvælaframleiðslu. Við
ættum því að bæta verulega í fram-
lög til rannsókna og nýsköpunar á
framleiðslu landbúnaðarafurða hér
á landi til samræmis við þarfir á ís-
lenskum neytendamarkaði.
Veikir innviðir
Lægðir síðustu vikna hafa afhjúp-
að hversu varnarlaus við raunveru-
lega erum og hversu veikir marg-
víslegir innviðir eru. Innviðir,
hvort sem um er að ræða raforku,
snjóflóðavarnir, menntakerfi, sam-
göngur eða heilbrigðisþjónustu,
eiga að vera með þeim hætti að
sem minnstu máli skipti hvar fólk
kýs að búa. Það á að vera forgangs-
verkefni stjórnvalda að jafna bú-
setuskilyrði og stuðla að velferð
og öryggi fólks um allt land. Við
verðum að setja meiri kraft í þá
uppbyggingu.
Litlu fyrirtækin
Lítil og meðalstór fyrirtæki úti á
landi eru gríðarlega mikilvæg, m.a.
fyrirtæki í ferðaþjónustu og öðr-
um greinum. Við verðum að gera
rekstrarskilyrði þeirra betri og t.d.
lækka tryggingagjaldið. Þetta eru
fyrirtæki sem fólk býr til fyrst og
fremst til að veita nærþjónustu og
gjarnan til þess að skapa sér og sínu
fólki afkomu. staðreyndin er sú
að lítil og meðalstór fyrirtæki eru
burðarás í atvinnulífinu. Formað-
urinn okkar, Logi Einarsson, ásamt
fleirum í samfylkingunni, hefur
einmitt lagt fram þingmál sem lýt-
ur að því að styðja enn betur við
þessi fyrirtæki.
Margir kostir
landsbyggðar
Leggja þarf enn meiri áherslu á
sóknaráætlanir landshluta þar sem
heimamenn forgangsraða fjár-
festingu og uppbyggingu í heima-
byggð. Auk þess þarf hið opinbera
að bjóða störf án staðsetningar eins
og núverandi ríkisstjórn hefur lofað
í stjórnarsáttmála sínum. Þörf er á
að setja á fót stjórnsýslustarfsstöðv-
ar í stærri sveitarfélögum þar sem
fólk mismunandi
stjórnsýslustofn-
ana getur starfað.
Ungt fólk og
landsbyggðin
Við þurfum að fara í stórsókn til efl-
ingar fjölbreyttu atvinnulífi og öfl-
ugum innviðum sem gerir byggð-
irnar um allt land eftirsóknarverða
staði fyrir ungt fólk. Reynslan sýnir
að ungt fjölskyldufólk horfir til bú-
setu á landsbyggðinni með jákvæð-
um hug. Til þess að það geti verið
raunhæfur kostur þurfa að vera fyr-
ir hendi almennar forsendur, bæði í
atvinnulegu og í félags- og menn-
ingarlegu tilliti. Öll fjölskyldan þarf
að geta unað glöð við sitt. Á þessu
sviði bíða áskoranirnar og mögu-
leikarnir eru óteljandi.
Guðjón S. Brjánsson
Höf. er þingmaður Samfylkingar
í NV kjördæmi
Ég tel það vera mjög mikilvægt
að opinberir aðilar í samstarfi við
t.d. einkaaðila taki höndum sam-
an um varðveislu og viðhald gam-
alla skipa og báta og haldi þann-
ig til haga mikilvægum þætti í at-
vinnusögu okkar landsmanna. Við
höfum því miður dregið lappirnar
allt of lengi og hætta er á að mörg
söguleg skipsfley verði ónýt og
heyri sögunni til.
Á síðasta ári óskaði bæjarráð
Akraneskaupstaðar eftir leyfi frá
Minjastofnun að fá að farga kútt-
er sigurfara sem hefur staðið við
Byggðasafnið í Görðum á Akra-
nesi í áratugi. skipið var smíðað
1885 í Englandi og keypt til Ís-
lands upphaflega 1897. Taldi bæj-
arráð að búið væri að rannsaka það
nægjanlega til þess að óhætt væri
að farga því en áður en því væri
fargað væri hægt að gefa áhuga-
sömum kost á að eignast skipið.
Mig langar líka að vekja athygli
á björgunarskipinu Maríu Júlíu
sem liggur nú frekar hnípin við
hafnarkantinn í Ísafjarðarhöfn en
nú stendur til að setja skipið upp
á suðurtanga til viðgerðar ef allt
gengur eftir. María Júlía er merki-
legt skip sem á sér merka sögu en
því miður hefur ekki fengist nægi-
legt fjármagn til að halda henni
við og sýna henni þann sóma sem
hennar merkilega saga á skilið og
halda þannig til haga okkar menn-
ingararfi.
Björgunarskipið María Júlía
verður 70 ára á þessu ári. Á síð-
ustu árum hefur Byggðasafn Vest-
fjarða verið að berjast við að varð-
veita skipið og tók við því af safn-
inu að Hnjóti og María Júlía hefur
þegið ýmsa styrki frá því að hún
kom í fang þessara safna, fyrst að
Hnjóti og síðan Byggðasafnsins á
Vestfjörðum 2003. Forsaga þess er
að þá um sumarið barst eigendum
skipsins, Þórsbergi á Tálknafirði,
kauptilboð frá suður-Afríku. Þeg-
ar það spurðist út til safnanna var
ákveðið að sameinast og freista
þess að ganga inn í það kauptilboð
með einhverjum ráðum og tryggja
að skipið færi ekki úr landi, enda
um að ræða skip með mikið og ein-
stakt sögulegt gildi að mati beggja
þessara safna. Það tókst með hjálp
þingmanna úr kjördæminu á þeim
tíma, gagnvart eigendum skipsins,
að söfnin fengu opinbera aðstoð
til að ganga inn í kauptilboðið, en
síðan hefur kannski ekki það fjár-
magn fylgt því sem hefði þurft að
gera og er það mjög miður.
Bátar sem voru byggðir fyrir
árið 1950 teljast sem fornminjar.
Hér á landi eru 190 bátar sem falla
undir þá skilgreiningu að vera ald-
ursfriðaðir. Það er hins vegar hætt
á því að skip sem geymd eru uppi
á landi verði ónýt, að þau fúni.
Þeim er ætlað að vera í sjó, þannig
geymast þau best. Það er að sjálf-
sögðu best þegar hægt er að gera
þessa gömlu báta upp og hægt að
nýta þá eins og t.d. í hvalaskoðun
sem hefur verið gert með góðum
árangri. Það er hið besta mál.
Stöndum vörð um at-
vinnusögu þjóðarinnar
styrkir til verndunar báta og skipa
eru því miður hverfandi miðað
við þörfina á fjárfestingum í varð-
veislu þeirra og við höfum ekki
bátafriðunarsjóð en hann hef-
ur lengi verið áhugamál aðildar-
félaga sambands íslenskra sjóm-
injasafna. Framlög úr fornminja-
sjóði frá árinu 2013 til ársins 2019
hafa verið um 13,5 milljónir króna
en á sama tíma hefur Húsafriðun-
arsjóður veitt styrki til verkefna
tengdum verndun húsa og kirkna
að upphæð 1,4 milljörðum kr., svo
það er mikill munur þar á. Ég tel
að við verðum að gera betur og
sýna atvinnusögu þjóðarinnar þá
virðingu sem hún á skilið en án
uppbyggingu skipaflotans í gegn-
um tíðina værum við ekki stödd
eins vel efnahags-
lega og við erum í
dag.
Fyrir Alþingi
liggja nú fyrir tvær
tillögur um vernd og varðveislu
skipa og báta og er ég meðflutn-
ingsmaður á annarri þeirra sem
sigurður Páll Jónsson er fyrsti
flutningsmaður að um að skipaður
verði starfshópur sem geri úttekt
á því hvernig staðið er að verndun
og varðveislu skipa og báta og geri
tillögur að úrbótum. starfshópur-
inn taki saman m.a. yfirlit yfir skip
og báta sem hafa menningarlegt
og atvinnusögulegt gildi, óháð
aldri, og endurskoði aldursmörk
skipa og báta samkvæmt lögum
um menningarminjar og skili til-
lögum til mennta- og menningar-
málaráðherra innan árs.
Lilja Rafney Magnúsdóttir
Höfundur er þingmaður VG og
formaður atvinnuveganefndar.
Vernd og varðveisla skipa
Stórsókn í byggðamálum