Morgunblaðið - Sunnudagur - 30.08.2020, Blaðsíða 24

Súpufélagið, sem heitir á enskuThe Soup Company, var opn-að árið 2017. „Þá vorum við í
gömlum rússneskum hergámi. Við
keyrðum fyrsta sumarið á súpum í
götumálum,“ segir Daníel, en hann
átti hugmyndina og dró síðar móð-
ur sína, Margréti Reynisdóttur,
með í ævintýrið. Seinna meir
bauðst þeim stórt og gott húsnæði
og reiða þau fram dýrindis súpur
fyrir gesti og gangandi við góðan
orðstír.
„Svo kom systir mín inn í þetta í
fyrra, en hún hafði búið í Úganda að
vinna að kynheilsu kvenna. Þannig
að nú erum við þrjú hér.“
Frá Stokkhólmi til Víkur
Systkinin eru alin upp í Hafnarfirði
en eiga ættir að rekja til Víkur.
„Mamma er héðan. Afi og amma
bjuggu hér og afi er hér enn, auk
stórfjölskyldunnar. Við eyddum öll-
um sumrum okkar hér sem börn.
Við vildum koma aftur hingað því
það vantaði svona stað hér og hér
er gott að búa. Ég átti ekki endi-
lega von á því mér myndi líða svona
vel hér. Ég hef búið í miðri stór-
borg, Stokkhólmi, í átta ár. Það er
ansi ólíkt Vík. Ég er fluttur hingað
en kærastinn minn býr enn þá úti
þannig að við erum í fjarbúð og ég
fer reglulega út til hans,“ segir
Daníel, sem margir þekkja úr tón-
listarheiminum.
Daníel er enn að semja og segist
mest semja popp, J-popp (japanska
popptónlist) og K-popp, (kóreska
popptónlist).
„Ég er ennþá í tónlist og er með
stúdíó í Stokkhólmi og er að vinna
með fólki þar. Ég fer oft út og vinn þar
í tónlist, og kem svo hingað og geri
súpur,“segir hann og brosir. „Ég lifi
tvöföldu lífi,“ segir hann og hlær.
Ertu búinn að fórna tónlistarferli
fyrir súpugerð?
„Nei, ég held ekki. Mig hefur alltaf
langað til að gera tónlist en aldrei lang-
að til að vera í fullri vinnu við að syngja
hér og þar. Mér finnst skemmtilegra
að vera í stúdíói og semja en að koma
fram og flytja. Þetta er fínt eins og
þetta er núna, þó að tónlistin mætti
leika stærra hlutverk í lífinu.“
Eldheit súpa í brauðskál
Daníel segist lengi hafa haft áhuga á
matreiðslu, og ekki síst að búa til
góðar súpur. Hann fór í kokkanám
fyrir allmörgum árum.
„Ég fór í grunnnám og á samning
en hætti svo og fór meira út í tónlist.
En mér hefur alltaf þótt gaman að
elda og keypti ég mér mína fyrstu
matreiðsluvél tólf ára. Mamma er
líka mjög góður kokkur og þegar við
stóðum bæði á tímamótum, og þurft-
um tilbreytingu, slógum við til. Það
hefur gengið svakalega vel frá byrj-
un,“ segir hann.
„Í byrjun elduðum við tvo, þrjá
stóra potta af súpu og lokuðum svo
bara þegar allt kláraðist. Svo bauðst
okkur gott húsnæði þar sem við er-
um núna ásamt hraunsýningunni
The Icelandic Lava Show. Við erum
með súpur, salöt og samlokur og svo
fullt af kökum sem við bökum sjálf,“
segir Daníel.
„Vinsælust er „Red hot lava“-
súpan, en hún kemur í svartri brauð-
skál. Þetta er hægelduð og sterk
nautagúllassúpa.“
Fræðsla um blæðingar
Friðsemd hefur haft í nógu að snú-
ast en gefur sér tíma til að setjast
niður með blaðamanni.
„Líf hennar er mun áhugaverðara
en mitt!“ segir Daníel brosandi, áður
en hann stekkur inn í eldhús.
„Ég var í Úganda þegar mamma
og Daníel stofnuðu Súpufélagið og
kom því inn í þetta seinna,“ segir
Friðsemd en hún sér um reksturinn
og lætur móður sína og bróður um
eldamennskuna.
Hvað varstu að gera í Úganda?
„Ég var fyrst í Hollandi í meist-
aranámi í hnattrænni heilsu og gerði
mastersverkefnið mitt í Úganda í
litlum bæ við landamæri Rúanda og
Kongó. Svo eftir að ég kláraði námið
mitt fór ég aftur út og vann þá hjá
hjálparsamtökunum WoMena, en
þau vinna að kyn- og frjósemisheilsu
með áherslu á að hjálpa konum að
takast á við blæðingar. Við þetta
vann ég í eitt og hálft ár og var verk-
efnastjóri á fræðslusviði. Við fórum
mikið inn í flóttamannabúðir og skóla
og fleiri staði og töluðum við konur,
karla og krakka um blæðingar. Þetta
er svolítið tabú þarna og nánast eng-
in fræðsla um blæðingar,“ segir hún.
„Við kynntum konum álfabikarinn
þarna, sem var þeim mjög framandi.
Það er svo erfitt aðgengi að dömu-
bindum þarna og því frábært fyrir
þessar konur að nota álfabikar.
Þetta var svo mikið ævintýri og svo
gaman að kynnast þessum konum í
flóttamannabúðum og geta að
minnsta kosti létt á þessum vanda-
málum hjá þeim.“
Auk þess að vera hjá WoMena
vann Friðsemd í sjálfboðavinnu fyrir
CLF, íslensk samtök sem reka skóla
í Úganda fyrir stúlkur sem koma úr
erfiðum aðstæðum. Í dag er hún for-
maður CLF á Íslandi.
„Það gefur mér mikið að geta enn
lagt mitt af mörkum þó ég búi ekki
úti eins og er.“
Úr hjálparstarfi í súpurnar
Hvernig er að búa í Úganda?
„Mér finnst það æðislegt. Það hefur
auðvitað sína kosti og galla en það er
eitthvað við þetta land sem dregur
mig alltaf aftur þangað. Fólkið er svo
opið og gestrisið,“ segir Friðsemd og
segist hafa búið bæði í höfuðborginni
Kampala sem og í litla bænum Kisoro.
Friðsemd kynntist kærasta sínum
og barnsföður í Kisoro, en hann er
frá Úganda. Von er á honum innan
tíðar til Víkur.
„Strákurinn okkar er eins og hálfs
árs og það hefur tekið sinn tíma að fá
öll gögn til þess að hann mætti koma
hingað. Svo hefur Covid hægt á öllu,“
segir Friðsemd og útskýrir að hann
sé leiðsögumaður en sé einnig með
sín eigin hjálparsamtök í Kisoro.
„Við ætlum að búa hér í Vík; þetta
er vissulega stórt skref. Ég hef sagt
honum að þetta sé svolítið svipað og
í bænum Kisoro, lítið samfélag með
fjöll í kring,“ segir hún og hlær.
„Hann ætlar að vinna hér hjá okk-
ur. Við förum því bæði úr hjálpar-
starfi í súpurnar.“
Tvöfalt líf
systkina
Systkinin Daníel
Oliver og Kristrún
Friðsemd Sveinsbörn
búa og starfa í Vík í
Mýrdal þar sem þau
reka Súpufélagið.
Daníel flutti þangað
frá Stokkhólmi og
Friðsemd alla leið frá
Kampala í Úganda.
Ásdís Ásgeirsdóttir asdis@mbl.is
Morgunblaðið/Ásdís
24 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 30.8. 2020
LÍFSSTÍLL
Síðumúli 16 I 108 Reykjavík I Sími 580 3900 I fastus.is
fastus.is
• Mjög auðvelt og fljótlegt í notkun
• Tilbúið til matreiðslu á 3-5 mínútum
• Afkastamikið og öflugt
• Mjög góð hitastýring á kolum
• Ytra byrði hitnar ekki
• Færanlegt á meðan það er í notkun
• Innra byrði má fara í uppþvottavél
• Taska fylgir
• Mikið úrval aukahluta
STÓRSNIÐUGT GRILL
Í GARÐINN, Á PALLINN EÐA Í FERÐALAGIÐ
SKOÐAÐU ÚRVALIÐ Á FASTUS.IS/LOTUSGRILL