Vinnan - 01.12.1945, Blaðsíða 25

til vara fyrir þau sambönd, er hafa yfir 15 millj. meS-
lima. Varamenn mega sitja alla fundi miðstjórnar, sem
skulu vera einu sinni á ári, en hafa þar ekki atkvæðis-
rétt nerna í forföllum aðalmanns. Aukafund í miðstjórn
getur framkvæmdanefnd kalláð saman, ef hún telur það
nauðsynlegt, og skylt er að boða til miðstjórnarfunda,
ef einn þriðji hluti miðstjórnarmeðlima óskar.
Miðstjórnin kýs framkvæmdanefnd, og er hún skipuð
25 fulltrúum, þannig:
Ráðstjórnarríkin ............................ 3 fulltr.
Bandaríkin og Kanada......................... 3 —
Bretland .................................... 2 —
Frakkland ................................... 2 —
Suöur-Ameríka og Vestur-Indíur .............. 2 —
Egyptaland, Palestína, Sýrland, Libanon, Irak,
Iran, Arabía, Tyrkland og Kypur........... 1 —
Kína ........................................ 1 —
Astralía og Nýja Sjáland..................... 1 —
og skiptast þau á um hann.
Indland og Seylon ........................... 1 —
Afríka....................................... 1 —
Svíþjóð, Noregur, Finnland, Danmörk og Is-
land ..................................... 1 —
Holland, Belgía, Luxemborg, Sviss og Irland . . 1 —
Tékkoslóvakía, Austurríki, Llngverjaland og
Pólland .................................. 1 —
Rúmenía, Búlgaría, Jugoslavía, Grikkland og
Albanía .................................. 1 —
Ítalía og Spánn.............................. 1 -—
Auk þess eiga fagsamböndin 3 fulltrúa, er koma inn
í nefndina jafnóðum og fagsamböndin verða stofnuð,
en það varð að samkomulagi að gömlu fagsamböndin
haldi áfram að starfa fram á næsta ár, að þau halda
þing, og þá er gert ráð fyrir að þau leysi sig upp og
verða þá niynduð fagsambönd innan Alþjóðasambands-
ins.
A fyrsta fundi framkvæmdanefndar eftir reglulegt
þing, kýs hver úr sínum hópi forseta og sex varaforseta,
sem ásamt aðalritaranum mynda framkvæmdaráð Al-
þjóðasambandsins og fer það, undir forystu aðalritar-
ans með æðsta vald sambandsins, milli framkvæmda-
nefndarfunda. Þá eru og kosnir 2 vararitarar, en er þó
ekki eins og í samþ. segir, „nein skipting á valdi aðal-
ritarans“. Aðalritarinn er æðsti starfsmaður Alþjóða-
sambandsins og stjórnar hann starfsliði þess og dagleg-
um rekstri. Honum verður aðeins vikið frá störfum af
þinginu.
Tekjur sínar fær Alþjóðasambandið af gjöldum með-
limanna og greiðast þau þannig, að landssambönd með
allt að 5 millj. meðl. greiða 4 sterlingspund á ári af
liverju þúsundi. Frá 5—10 millj. meðl. 2 sterlingspund
af þúsundi, frá 10—15 millj. meðl. 1 sterlingspund af
Benoit Frachon aðalritari franska verkalýðssambandsins
þúsundi og landssambönd með meira en 15 millj. meðl.
greiða 10 shillinga af hverju þúsundi meðlima.
Þannig fara gjöld stóru sambandanna lækkandi í
svipuðu hlutfalli og áhrif þeirra á stjórn Alþjóðasam-
bandsins, eins og kosningareglur sýna er sagt er frá hér
að framan. Alþjóðasambandið gefur út, mánaðarlega,
fréttaskýrslur og sendir öllum meðlimum sínum. Einnig
heldur það uppi fræðslustarfsemi.
Gerist eitthvert landsamband brotlegt við lög Al-
þjóðasambandsins getur þingið vikið því úr samband-
inu, en til þess þarf % hluta atkvæða, að viðhöfðu
skriflegu nafnakalli.
Hverju landssambandi, innan Alþjóðasambandsins,
ber að framkvæma ákvarðanir þess, þegar er þær hafa
verið tilkynntar því, nema að hlutaðeigandi landssam-
band færi rök að því, að framkvæmd slíkra ráðstafana
séu því um megn, eða skaðleguar hlutaðeigandi lands-
sambandi.
Eg hef hér að framan sagt frá meginatriðunum í
lögum og reglum Alþjóðasambandsins og vona ég að
það nægi til þess að lesandinn geti gert sér Ijósa starf-
semi þess í höfuðdráttum.
Aðalritari var einróma kosinn Louis Saillant. ungur
VI N N A N
249