Heimilispósturinn - 15.06.1950, Blaðsíða 16

Heimilispósturinn - 15.06.1950, Blaðsíða 16
eins og fugl á brjósti Pauls, munnur hennar var opinn og augun kringl- ótt af undrun og ótta. „Þú slóst mig,“ kjökraði hún. Svo sveif hún í lausu lofti og hrapaði ein í fullkominni og friðsælli kyrrð. Andlit Pauls, amma hennar, bíllinn, allt var horfið. Það var eins og það hefði verið galdrað burt; í hæð við augu hennar voru brotnir stúfar hvítu grindanna, hrun- in brún hengiflugsins, þar sem lítið rykský gaus upp, hékk í loftinu eins og blaðra og sveif hljóðlaust upp í geyminn. * Einhversstaðar fyrir ofan heyrð- ist hljóð, sem fór fram hjá og dó út — mal í vél, langdregið hvæs hjól- barða á möl, svo þaut vindurinn aft- ur í trjánum og bærði laufkrónurn- ar. Upp við einn trjábolinn lá sund- urtætt flakið af bílnum, og Elly sat í hrúgu af glerbrotum og starði sljó á það. „Eitthvað kom fyrir,“ snökti hún. „Hann sló mig. Og nú eru þau dauð; það er ég, sem er meidd, og enginn kemur." Hún stundi dálítið og kjökraði. Svo lyfti hún hendinni rugluð og forviða. Lófinn var rauð- ur og votur. Hún kjökraði lágt og fór að þukla lófann. „Það eru gler- brot i honum og ég get jafnvel ekki séð þau,“ sagði hún, snökti og starði á lófann, en heitt blóðið lak hægt of- an á pils hennar. Aftur þaut hljóðið framhjá fyrir ofan, og dó út. Hún leit upp og fylgdi þvi eftir. „Þarna er annar,“ kjökraði hún. „Þeir stanza jafnvel ekki til þess að aðgæta, hvort ég sé meidd.“ 14 HEIMILISPÓSTURINN $22

x

Heimilispósturinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilispósturinn
https://timarit.is/publication/1514

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.