Heimilispósturinn - 15.06.1950, Blaðsíða 33

Hvenær ekki skal gefa.
Það kemur ósjaldan fyrir, að rangt
er að gefa fyrsta útspilið, þegar likur
eru til þess, að samherji útspilara
standi fyrir félaga sínum i litnum
(„blokkeri" litinn). Stundum er rangt
að gefa vegna þess, að andstæðing-
arnir fá þá færi að breyta til og
spila i lit, sem er enn hættulegri. 1
þessu spili þarf sagnhafi að hugsa
ráð sitt vandlega:
' Norður:
▲ G, 4
9 Á, 6, 3
4 Á, D, G, 5, 3
4» Á, K, 7
Vestur: Austur:
4 K, 9, 8, 3 4 D, 10, 6, 2
ý G, 10 V K- D> 9- 8
4 8, 4, 2, 4 K, 7
4 10, 8, 6, 3 4 9, 4, 2
Suður:
4 Á, 7, 5
4 7, 5, 4, 2
4 10, 9, 6
4 D, G, 5
S spilar 3 grönd og S3 kemur út;
G er látinn úr blindum og A drepur
með D. Á að gefa eða taka? 1 fljótu
bragði virðist sem rétt væri að gefa;
því að hafi A þrjá spaða og tígul-
kóng, þá kemst V aldrei inn á spað-
ana (það er auðvitað liklegt, að V
hafi spilað út í fimmlit). Þetta er
rétt athugað gagnvart lélegum and-
stæðingum, en góðir spilamenn
myndu áreiðanlega bregða sér yfir
í hjarta þegar þeir hefðu tekið tvo
spaðaslagi, og fengju þá 2 á spaða,
2 á hjarta og tígulkóng, ef hann væri
hjá A.
Er þá gagn í þvi að gefa einu
sinni? Ef málið er athugað, er það
tilgangslaust. Eigi V 5 spaða, á A
þriðja spaðann til að spila út, en
þetta gæfi honum tækifæri til þess
að fara strax i hjarta og fria 3 slagi
í þeim lit. Séu f jórir spaðar á hvorri
hendi, er auðvitað ástæðulaust að
geyma ásinn og líka áhættulaust,
þvi að þá getur vörnin aldrei fengið
meira en 3 spaðaslagi og tígulslag.
Niðurstaðan verður því sú að taka
fyrsta slag og treysta þvi, að hvor
hafi 4 spaða á hendi, ef tígulkóngur
skyldi vera á hendi A.
Robert Mitchum
í kvikmyndinni „Ofsóttur".
Anna og María sátu hvor á móti
annarri:
— Hefurðu heyrt um nýja fegr-
unarmeðalið ?
— Ja, já, ég er búin að reyna það.
— Þetta datt mér í hug. Það er
þá alveg ónýtt.
$ $ $
HEIMILISPÓSTURINN
31