Vinnan - 01.12.1947, Blaðsíða 27

J árniðnaðardeilan
Þegar þetta er skrifað hefur vinnustöðvun Félags
járniSnaSarmanna staSiS í sex vikur, eða nánar tiltek-
iS frá 16. okt. s.l.
Samningum félagsins viS atvinnurekendur var sagt
upp frá og meS 1. sept. s.l. og atvinnurekendum strax
gert tilboS um aS semja viS félagiS um 12 króna grunn-
kaupshækkun á viku. þ. e. aS grunnkaup hækkaSi úr kr.
158.00 á viku í kr. 170.00. En þaS kaup höfSu og hafa
enn hliSstæSar starfsgreinar, svo sem bifvélavirkjar og
skipasmiSir.
Atvinnurekendur töldu kaupkröfur félagsins sann-
gjarnar, en kváSust ekki aS svo komnu máli geta samiS
um kauphækkun, þar sem verSlagsstjóri ekki vildi fall-
ast á hækkaSa álagningu á selda vinnu. Einnig væri í
ráSi aS Vinnuveitendafélag íslands segSi upp samn-
ingum viS Dagsbrún í þeim tilgangi aS fá grunnkaup
Dagsbrúnarmanna lækkaS, en á sama tíma gætu þeir
ekki samiS um kauphækkun viS Félag járniSnaSar-
manna.
Hinsvegar lýstu atvinnurekendur því yfir, aS ef
Dagsbrúnarsamningum yrSi ekki sagt upp og grunn-
kaup Dagsbrúnarmanna ekki lækkaS myndu þeir aS
sjálfsögSu semja um hækkaS kaup viS félagiS.
MeS tilliti til þessa og ýmislegs annars, og í þeirri
fullu vissu, aS grunnkaup Dagsbrúnarmanna yrSi ekki
lækkaS, samþykkti Félag járniSnaSarmanna, aS fresta
verkfallinu til 16. september s.l., gegn ákveSnum skil-
yrSum.
ÁSur en fyrrgreindur frestur var útrunninn, hófust
samningaumleitanir á ný. Urn þaS bil sagSi Vinnuveit-
endafélagiS upp samningum viS Dagsbrún. Töldu at-
vinnurekendur þá eins og fyrr aS þeir gætu ekki samiS
um kauphækkun viS Félag járniSnarmanna meSan
ekki væri útséS hvort grunnkaup Dagsbrúnarmanna
lækkaSi eSa ekki.
3. AS A.S.Í. þurfi einskis í aS missa í tekjum viS
starfrækslu slíks sambands, sbr. A.S.A. og A.N.
RáSstefnan felur miSstjórn aS leita umsagnar allra
sambandsfélaga á þessu svæSi varSandi afstöSu þeirra
í þessu máli og undirbúa máliS til frekari afgreiSslu,
enda hafi miSstjórn samráS viS milliþinganefnd þá í
skipulagsmálum, sem nú starfar.
Var þá í annaS sinn veittur frestur af hendi Félags
járniSnaSrmanna og nú til 16. okt. og jafnframt skuld-
bundu atvinnurekendur sig til þess að vinna að því að
járniðnaðarmenn hlytu sömu kjör og hliðstæðar starfs-
greinar, og var þar átt við bifvélavirkja og skipasmiði.
Um miSjan október s.l. voru samningar Dagsbrúnar
viS VinnuveitendafélagiS franrlengdir óbreyttir og ætl-
uSu menr, þá aS hinir vannnlausu atvinnurekendur
semdu viS Félag járniSnaSarmanna, samkvæmt áSur
gefnu loforSi, en þaS fór á annan veg. í staS þess aS
semja viS félagiS skutu atvinnurekendur sér á bak viS
verSlagsyfirvöldin og ríkisstjórnina. Nú efast aS vísu
enginn maSur um hug ríkisstj órnarinnar og verSlags-
yfirvaldanna í þessu máli, en þaS léttir ekki ábyrgSinni
af herSum atvinnurekendanna.
*
\
VinnustöSvun Félags járniSnaSarmanna hefur nú
staSiS í sex vikur þrátt fyrir þaS aS atvinnurekendur
telji kröfur félagsins sanngjarnar og samninganefnd
þeirra hafi lofaS aS beita sér fyrir því aS járnsmiSir
hljóti sömu kjör og aSrar hliSstæSar starfsgreinar. ÞaS
virSist því vera orSiS „princip“-mál afturhaldsins aS
semja ekki viS neitt verkalýSsfélag um bætt kjör hversu
sanngjarnar sem kröfurnar kunna aS vera í hverju ein-
stöku tilfelli.
Þetta „princip“ yfirstéttarinnar er aS verSa þjóSinni
dýrt hvaS varSar deilu járniSnaSarmanna og mætti
benda á margt í því sambandi, svo sem toppstöS Rafveit-
unnar í Reykjavík, lifrarbræSslur nýsköpunartogaranna
og fleira og fleira, en rúm blaSsins leyfir ekki aS fariS
sé nánar út í þá hliS málsins aS sinni.
NýafstaSiS 20. þing A. S. í. samþykkti einróma stuSn-
ing viS Félag járniSnaSarmanna í yfirstandandi deilu,
og hét á öll félög innan sambandsins aS styrkja félagiS
fjárhagslega.
ÞaS er ekki aS efa, aS öll verkalýSsfélög innan sam
bandsins, hvar sem er á landinu, bregSist vel viS þess-
ari áskorun 20. þingsins, því hér er um sameiginlegt
mál allra sambandsfélaganna aS ræSa.
Reykjavík 24. nóv. 1947. S.
Ungur maSur fylgdi stúlku heim af dansleik seint urn
kvöld. BæSi voru mjög feimin. Þegar þau voru komin
heim aS húsdyrunum, stundi stúlkan því upp, aS hann
mætti engum segja frá því aS hann hefSi fylgt henni
heim. Hann svarar: „Nei, þaS er nú engin hætta á því.
Eg skammast mín víst fullt eins mikiS fyrir þaS og þér.“
VINNAN
249