Vinnan


Vinnan - 01.12.1947, Blaðsíða 27

Vinnan - 01.12.1947, Blaðsíða 27
J árniðnaðardeilan Þegar þetta er skrifað hefur vinnustöðvun Félags járniSnaSarmanna staSiS í sex vikur, eða nánar tiltek- iS frá 16. okt. s.l. Samningum félagsins viS atvinnurekendur var sagt upp frá og meS 1. sept. s.l. og atvinnurekendum strax gert tilboS um aS semja viS félagiS um 12 króna grunn- kaupshækkun á viku. þ. e. aS grunnkaup hækkaSi úr kr. 158.00 á viku í kr. 170.00. En þaS kaup höfSu og hafa enn hliSstæSar starfsgreinar, svo sem bifvélavirkjar og skipasmiSir. Atvinnurekendur töldu kaupkröfur félagsins sann- gjarnar, en kváSust ekki aS svo komnu máli geta samiS um kauphækkun, þar sem verSlagsstjóri ekki vildi fall- ast á hækkaSa álagningu á selda vinnu. Einnig væri í ráSi aS Vinnuveitendafélag íslands segSi upp samn- ingum viS Dagsbrún í þeim tilgangi aS fá grunnkaup Dagsbrúnarmanna lækkaS, en á sama tíma gætu þeir ekki samiS um kauphækkun viS Félag járniSnaSar- manna. Hinsvegar lýstu atvinnurekendur því yfir, aS ef Dagsbrúnarsamningum yrSi ekki sagt upp og grunn- kaup Dagsbrúnarmanna ekki lækkaS myndu þeir aS sjálfsögSu semja um hækkaS kaup viS félagiS. MeS tilliti til þessa og ýmislegs annars, og í þeirri fullu vissu, aS grunnkaup Dagsbrúnarmanna yrSi ekki lækkaS, samþykkti Félag járniSnaSarmanna, aS fresta verkfallinu til 16. september s.l., gegn ákveSnum skil- yrSum. ÁSur en fyrrgreindur frestur var útrunninn, hófust samningaumleitanir á ný. Urn þaS bil sagSi Vinnuveit- endafélagiS upp samningum viS Dagsbrún. Töldu at- vinnurekendur þá eins og fyrr aS þeir gætu ekki samiS um kauphækkun viS Félag járniSnarmanna meSan ekki væri útséS hvort grunnkaup Dagsbrúnarmanna lækkaSi eSa ekki. 3. AS A.S.Í. þurfi einskis í aS missa í tekjum viS starfrækslu slíks sambands, sbr. A.S.A. og A.N. RáSstefnan felur miSstjórn aS leita umsagnar allra sambandsfélaga á þessu svæSi varSandi afstöSu þeirra í þessu máli og undirbúa máliS til frekari afgreiSslu, enda hafi miSstjórn samráS viS milliþinganefnd þá í skipulagsmálum, sem nú starfar. Var þá í annaS sinn veittur frestur af hendi Félags járniSnaSrmanna og nú til 16. okt. og jafnframt skuld- bundu atvinnurekendur sig til þess að vinna að því að járniðnaðarmenn hlytu sömu kjör og hliðstæðar starfs- greinar, og var þar átt við bifvélavirkja og skipasmiði. Um miSjan október s.l. voru samningar Dagsbrúnar viS VinnuveitendafélagiS franrlengdir óbreyttir og ætl- uSu menr, þá aS hinir vannnlausu atvinnurekendur semdu viS Félag járniSnaSarmanna, samkvæmt áSur gefnu loforSi, en þaS fór á annan veg. í staS þess aS semja viS félagiS skutu atvinnurekendur sér á bak viS verSlagsyfirvöldin og ríkisstjórnina. Nú efast aS vísu enginn maSur um hug ríkisstj órnarinnar og verSlags- yfirvaldanna í þessu máli, en þaS léttir ekki ábyrgSinni af herSum atvinnurekendanna. * \ VinnustöSvun Félags járniSnaSarmanna hefur nú staSiS í sex vikur þrátt fyrir þaS aS atvinnurekendur telji kröfur félagsins sanngjarnar og samninganefnd þeirra hafi lofaS aS beita sér fyrir því aS járnsmiSir hljóti sömu kjör og aSrar hliSstæSar starfsgreinar. ÞaS virSist því vera orSiS „princip“-mál afturhaldsins aS semja ekki viS neitt verkalýSsfélag um bætt kjör hversu sanngjarnar sem kröfurnar kunna aS vera í hverju ein- stöku tilfelli. Þetta „princip“ yfirstéttarinnar er aS verSa þjóSinni dýrt hvaS varSar deilu járniSnaSarmanna og mætti benda á margt í því sambandi, svo sem toppstöS Rafveit- unnar í Reykjavík, lifrarbræSslur nýsköpunartogaranna og fleira og fleira, en rúm blaSsins leyfir ekki aS fariS sé nánar út í þá hliS málsins aS sinni. NýafstaSiS 20. þing A. S. í. samþykkti einróma stuSn- ing viS Félag járniSnaSarmanna í yfirstandandi deilu, og hét á öll félög innan sambandsins aS styrkja félagiS fjárhagslega. ÞaS er ekki aS efa, aS öll verkalýSsfélög innan sam bandsins, hvar sem er á landinu, bregSist vel viS þess- ari áskorun 20. þingsins, því hér er um sameiginlegt mál allra sambandsfélaganna aS ræSa. Reykjavík 24. nóv. 1947. S. Ungur maSur fylgdi stúlku heim af dansleik seint urn kvöld. BæSi voru mjög feimin. Þegar þau voru komin heim aS húsdyrunum, stundi stúlkan því upp, aS hann mætti engum segja frá því aS hann hefSi fylgt henni heim. Hann svarar: „Nei, þaS er nú engin hætta á því. Eg skammast mín víst fullt eins mikiS fyrir þaS og þér.“ VINNAN 249
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vinnan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vinnan
https://timarit.is/publication/1513

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.