Vinnan


Vinnan - 01.12.1947, Blaðsíða 19

Vinnan - 01.12.1947, Blaðsíða 19
að detta ýmislegt í hug. Þegar hann hafði gengið úr skugga um að íbúarnir voru ekki lifandi, heldur bara klséddar vaxmyndir -— en um það sannfœrðist hann er hann hafði nokkrum sinnum, í allri vinsemd, reynt að heilsa þeim og brjóta upp á samræðum við þá — þá datt honum nokkuð í hug og það snjallt. Mannna gamla var 'ætíð efst í huga hans. Hann fann, að hér yrði hann að reisa móður sinni minnisvarða, mestu merkiskon- unni, sem hann hafði nokkurn tíma komizt í kynni við. Eftir alhnikla leit hitti hann þjónustusystur og spurði hana vegar til forstjóra stofnunarinnar. Honum var vís- að inn í herbergi og þar sat alvarlegur og fyrirferðar- mikill maður við skrifborð. Eins og sænskum embættis- rnanni ber leit hann ónotalega og gikkslega út. — Afsakið, sagði Osterlund, — mundi vera hægt að koma manneskju hérna inn í safnið — það er að segja — ekki lifandi, heldur mynd — og hvað mundi það kosta? — Hver er maðurinn? spurði embættismaðurinn þungbrýnn. — Ég heiti Osterlund, vitavörður við Snoppuskers- vitann í Eystrasalti. Mundi ekki vera hægt að koma mömmu hérna inn? Embættismáðurinn virti Österlund fyrir sér og hnykl- aði höfðinglegur augabrúnirnar. — Ja, það er undir því komið, hvernig kona það hefur verið og hvert æfistarf hennar var. Hafr t. d. ein- hver unnið mikil og sérstæð góðverk .... — Já, það hefur hún gert, forstjóri. Eg þekki engan, sem hefur gert mér eins mikið gott á æfinni. . . . — Þér misskiljið mig, herra Österlund! Eg á við hvort hún hafi gefið miklar fjárupphæðir í góðgerða- skyni.... -— Nei, það hefur hún ekki gert, forstjóri, því hún hefur aldrei átt neina peninga. . . . — Eða hún hafi skarað fram úr á öðrum sviðum . . . — Já, hún hefur alla æfi verið glöð og skemmtileg og hún hefur strítt og stritað. . . . — Já, en skiljið þér ekki, Osterlund, að hér geta að- eins komið myndir af mönnum, sem á einn eða annan hátt hafa stungið mjög í stúf við aðra í lífi sínu eða verkum. Til dæmis konungar, herforingjar, stjórn- málamenn, — ja, jafnvel líka niiklir afbrotamenn. rnorð- ingjar, þjófar. . . . — Herra forstjóri, mamma hefur aldrei stolið! — Jæja, jæja. En hvað er þá sérkennilegt við hana? Hafi hún ekki gefið stórar fjárhæðir til góðgerða eða verið sérstakur afbrotamaður, þá skil ég. ekki hvaða verðleika hún hefur til þess, að mynd hennar komist hér inn. —Jú, sjáið þér til, hún er svo fjarska gömul! Österlund svitnaði. Síldarsöltun á Siglufirði VI N N A N 241
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vinnan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vinnan
https://timarit.is/publication/1513

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.