Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1961, Blaðsíða 173

— 171
1961
slys geti valdið þvi, að sjúkdóms-
ástand versni.
Hægt er aS benda á mörg dæmi þess,
að sjúkdómur hefur verið að búa um
sig og hefur jafnvel komizt á allhátt
stig, án þess að viðkomandi verði
hans var, en einkenni koma svo fram
snögglega og án ytra tilefnis.
Hér má t. d. nefna magasár, sem
snögglega byrjar að blæða, eða að gat
kemur á magann, eyddur hryggþófi,
sem raskast snögglega, æðastifla, sem
fram kemur í kalkaðri kransæð, brot,
sem verður á beini, sýktu krabba-
meinsútsæði.
Að sjálfsögðu kunna slik einkenni
fyrst að koma fram við vinnu, og við-
komandi, sem ekki vissi um sjúkdóm-
inn, hefur tilhneigingu til að rekja
sjúkdómsástandið til vinnuslyss. Sjald-
an er heldur hægt að útiloka með öllu,
að snögg áreynsla starfs hafi valdið
því, að einkenni sjúkdómsins komu
fram fyrr en ella hefði orðið.
Þegar svo er, verður að gera sér
ljóst, hvort um hafi verið að ræða
óeðlilega áreynslu starfs, eða mun
meiri en það, sem telja má venju í
því starfi.
Þar sem óvenjulega áreynslu hefur
borið að höndum, verður að telja
áverkann samvaldandi þvi, að sjúk-
dómsástandið skapaðist, en hins veg-
ar aldrei orsök sjúkdómsins. Eðlileg-
ast er að telja tímabundna versnun
afleiðingu slyss, en varanlegt ástand
afleiðingu sjúkdóms. í samræmi við
þetta mundi slysatrygging greiða tíma-
bundnar bætur vegna slíkra tilfella,
en aldrei örorku eða dánarbætur,
nema saman fari sjúkdómsástand og
slys, þvi ástandi óskylt, en svo mik-
ið, að ásamt með sjúkdómi hafi getað
orðið samvaldandi örorku eða dauða.
Ef fráfall S. T -sen er skoðað í þessu
'jósi, kemur fram eftirfarandi:
1- S. varð ekki fyrir neinum likam-
legum áverka.
2. Ekki verður séð, að áreynsla sú,
er hann varð fyrir við vinnu sína,
er hann lézt, hafi verið óvenjuleg
eða óeðlileg.
3. S. hafði haft óþægindi fyrir
hjarta og leitað læknis af þeim
sökum og notaði lyf vegna blóð-
þrýstingshækkunar og hjartasjúk-
dóms.
4. Við krufningu kom i ljós mikil
hjartastækkun, hjarta vó 710 g, og
vöðvi í vinstra ventriculus mæld-
ist 2 cm á þykkt. Meðalþyngd
hjarta i heilbrigðum karlmanni
er talin um 300 g og meðalþykkt
veggjar v. ventric. 10—15 mm.
Auk þess fannst mikil æðakölkun
bæði í kransæðum hjarta, í megin-
æð og í heilaæðum.
Niðurstaða þessarar athugunar hlýt-
ur að verða sú, að S. hafi orðið bráð-
kvaddur vegna hjartasjúkdóms, hafi
ekki þolað áreynslu sinnar venjulegu
vinnu, en ekkert bendir til, að slys
hafi valdið dauða hans.“
Málið er lagt fyrir læknaráð
á þá leið,
að beiðzt er umsagnar um eftirfarandi
atriði:
1. Telur læknaráð krufningar-rann-
sókn vegna andláts S. T-sen full-
nægjandi og ályktanir í skýrslu
um hana og í skýrslu trygginga-
yfirlæknis i málinu réttar?
2. Er unnt á grundvelli framkoin-
inna gagna að segja til um með
óyggjandi vissu, hver verið hafi
dánarorsök S. T-sen?
3. Telur læknaráð, ef svo er ekki,
að slys liafi valdið dauða hans?
4. Telur læknaráð, að i gögnum
málsins komi fram atriði, sem
elcki hefur verið vikið að hér að
framan, en sem orðið gætu til að
upplýsa málið?
Málið var lagt fyrir réttarmáladeild
ráðsins. Afgreiddi deildin það með
ályktunartillögu á fundi liinn 30. jan.
1963, en samkvæmt ósk eins lækna-
ráðsmanns var málið borið undir
læknaráð i heild. Tók ráðið málið lil
meðferðar á fundi hinn 20. desember
1963, og var eftir ýtarlegar umræður
samþykkt að afgreiða það með svo
hljóðandi