Morgunblaðið - 25.03.2021, Blaðsíða 46

46 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 25. MARS 2021
✝
Jónína Salný
Stefánsdóttir
(Didda) fæddist að
Mýrum í Skriðdal 3.
nóvember 1928.
Hún andaðist á
Hjúkrunarheim-
ilinu Sunnuhlíð í
Kópavogi 15. mars
2021.
Foreldrar Jónínu
voru Stefán Þór-
arinsson, bóndi og
hreppstjóri að Mýrum, f. 6.9.
1871, d. 17.1. 1951, og Ingifinna
Jónsdóttir kennari, f. 7.10. 1895,
d. 10.10. 1929.
Eiginkona Stefáns, Sesselja
Bjarnadóttir, lést eftir stutta
sambúð, barnlaus.
Með annarri konu sinni, Jón-
ínu Salnýju Einarsdóttur, f. 4.5.
1877, d. 14.9. 1917, eignaðist
Stefán tíu börn:
Einþór, f. 18.7. 1900, d. 13.7.
1955, Einar Jóhann, f. 6.9. 1902,
d. 7.9. 1978, Þórarinn, f. 17.5.
1904, d. 11.9. 2002, Zophonías,
28. 11.1905, d. 4.5. 2000, Magnús,
f. 19.3. 1907, d. 14.1. 1981, Metú-
salem, f. 15.10. 1908, d. 13.11.
1989, Pálína, f. 24.4. 1912, d. 3.11.
1970, Sveinn, f. 30.10. 1913, d.
25.5. 2010, Ingibjörg, f. 25.3.
Sigurðardóttir, eiga þau þrjú
börn, a) Ingólf, b) Guðrúnu Sig-
ríði, c) Pál Ólaf og fimm barna-
börn. 4) Hafdís Odda, f. 24.10.
1959, maki Ingjaldur Henry
Ragnarsson, eiga þau tvær dæt-
ur, a) Þórunni Ingu, b) Ingu
Rögnu og 5 barnabörn og eitt
barnabarnabarn. 5) Ingvi, f. 10.1.
1967, maki Stefanía Lilja Óla-
dóttir, eiga þau tvo syni, a) Stef-
án Inga, b) Aron Inga og eitt
barnabarn. 6) Fanney, f. 5.9.
1969, maki Birgir Vignisson,
eiga þau tvö börn, a) Auði Eir, b)
Vigni Inga og tvö barnabörn. Ár-
ið 1992 hóf Jónína sambúð með
Jóni Sturlusyni, f. 28.7. 1925, d.
2.9. 2008.
Jónína ólst upp að Mýrum í
Skriðdal í fjölmennum hópi syst-
kina. Hún stundaði nám í Hér-
aðsskólanum að Laugarvatni og
Húsmæðraskólanum. Þar kynn-
ist hún eiginmanni sínum, Ingólfi
Pálssyni, og gengu þau í hjóna-
band árið 1949. Hún starfaði í
mötuneyti Landsbankans og síð-
ar við þrif í Sjómannaskólanum
með húsmóðurstörfunum. Í Snæ-
landsskóla starfaði hún í mörg ár
við gangavörslu og mötuneyti.
Eftir að Ingólfur féll frá ferð-
uðust þau Jón víða um heiminn.
Hún tók virkan þátt í starfi
eldri borgara og söng með kór-
unum Samkór Kópavogs og
Söngvinum.
Útför hennar fer fram frá
Digraneskirkju 25. mars 2021,
klukkan 15.
1916, d. 7.3. 2003,
Jón, f. í september
1917, d. sama mán-
uði.
Móðir Diddu,
Ingifinna Jóns-
dóttir, var þriðja
kona Stefáns og
eignuðust þau fimm
börn: Bergþóra, f.
12.9.,1921, d. 10.1.
2008, Garðar, f. 9.8.
1923, d. 25.7. 2016,
Svavar, f. 16.9. 1926, d. 2.8. 2013,
Jón Björgvin, f. 19.10. 1927, og
svo var Jónína Salný (Didda)
yngst þeirra systkina f. 3.11.
1928.
Jónína giftist Ingólfi Pálssyni,
f. 1.9. 1925, d. 29.10. 1984, hús-
gagnasmið sem rak trésmíða-
verkstæði, og eignuðust þau sex
börn: 1) Stefán Þórarinn, f. 1.2.
1951, maki Margrét Bára Ein-
arsdóttir og eiga þau þrjú börn,
a) Kolbrúnu, b) Láru Kristínu, c)
Stefán Einar og fjögur barna-
börn. 2) Halldóra Ingibjörg f.
30.7. 1953, d. 13.09. 2004, maki
Sigurður Kristinn Ragnarsson,
eignuðust þau tvær dætur, a)
Ástu Salnýju, b) Sonju Ernu og
sex barnabörn. 3) Páll Rúnar f.
6.11. 1954, maki Eydís Guðrún
Þakka þér fyrir. Þetta voru
síðustu orð mömmu og þau lýsa
henni fullkomlega. Mamma var
einstök kona sem gerði allt
betra, var alltaf til staðar og
tilbúin að leysa öll þau verkefni
sem lögð voru fyrir hana af alúð
og gleði.
Þegar við börnin uxum úr
grasi fór mamma að vinna úti,
fyrst við afleysingar í mötuneyti
Landsbankans, síðar þrif í Sjó-
mannaskólanum og lauk starfs-
ævi sinni í Snælandsskóla í
mötuneyti nemenda og við
gangavörslu. Þar vann mamma
við hlið Ingu systur og voru þær
mjög nánar.
Pabbi lést langt fyrir aldur
fram og var hann okkur mikill
harmdauði. Eftir stóð mamma
með yngstu tvö börnin heima.
Saman stóð fjölskyldan, allir
sem einn. Vorum við til staðar
og hugguðum hvert annað. Eftir
andlát Ingu systur var mamma
ekki söm, hún bar harm sinn í
hljóði og saknaði hennar alla
daga.
Nokkrum árum eftir andlát
pabba hitti mamma gamlan
skólafélaga frá Laugarvatni,
Jón Sturluson. Með þeim kynn-
um hófst nýr kafli í lífi mömmu.
Ótal ferðalög innan- og utan-
lands, söngur með kórfélögum í
Söngvinum og öðrum söngelsk-
um vinum. Þau voru einstaklega
frændrækin, ræktuðu vinskap
vel og nutu þess að heimsækja
frændur og vini. Jón átti sex
börn sem heimsóttu mömmu og
Jón oft og voru í miklu sam-
bandi við þau og áttu ánægju-
legar stundir. Jón lést árið 2008.
Enn á ný hófst nýr kafli í lífi
mömmu, að læra að lifa ein í
sinni íbúð og hafa ofan af fyrir
sér. Þá treysti hún á okkur,
börnin, tengdabörnin og barna-
börnin.
Mamma hafði alltaf eitthvað á
prjónunum og prjónaði peysur á
alla nýja fjölskyldumeðlimi.
Hún saumaði út, harðangur og
klaustur, mjög falleg milliverk í
sængurföt og margt fleira.
Hún leysti krossgátur og
lagði kapal. Það var mömmu
mikils virði að hafa bíl og hún
var dugleg að keyra og fara í
heimsóknir, best þótti henni að
heimsækja okkur öll á sama
deginum, sjá að öllum liði vel,
heyra hvað við höfðum fyrir
stafni og hvernig barnabörnun-
um gengi. Henni þótti gott og
vildi hafa okkur nálægt sér.
Alltaf átti mamma súkkulaði-
rúsínur í skál á borðinu og bauð
okkur „blóðaukandi“ eins og
hún kallaði rúsínurnar. Barna-
börnin elskuðu að koma í heim-
sókn til mömmu, spila Ólsen Ól-
sen við hana og spila fyrir hana
á skemmtarann, syngja og
tralla.
Við mamma áttum margar
stundir saman og nutum sam-
verunnar. Við fórum saman í
nokkrar utanlandsferðir og
sumarbústaðaferðirnar eru
óteljandi. Þar leið mömmu af-
skaplega vel. Að sitja í heita
pottinum, annaðhvort að njóta
góða veðursins, hlusta á fugla-
söng eða, á kvöldin, að horfa á
stjörnurnar.
Við systur sáum um að setja
rúllur í hárið á mömmu og þá
var alltaf kaffibolli og spádóm-
ur, hlátur, spjall og stundum
naglalakk. Svona liðu árin okkar
mömmu þar til hún var tilbúin
að fara í Sunnuhlíð. Þar naut
hún yndislegrar umönnunar frá-
bærs starfsfólks og annarra
íbúa á Þinghól.
Það er komið að leiðarlokum.
Nú er elsku mamma farin og ég
mun sakna hennar, er innilega
þakklát og minnist með hlýju
allra okkar samverustunda.
Nú hefur þú fengið vængina
þína, elsku mamma, og verður
okkar verndarengill.
Hafdís Odda Ingólfsdóttir.
Í dag verður til moldar borin
móðir mín, Jónína Salný Stef-
ánsdóttir, sem lést á 93. aldurs-
ári. Það má með sanni segja að
hún hafi lifað tímana tvenna og
séð breytingar sem fæst okkar
munu geta ímyndað okkur. Hún
ólst upp að Mýrum í Skriðdal í
fjölmennum hópi systkina og
eftir barnaskólanám fór hún í
Héraðsskólann á Laugarvatni
og síðan Húsmæðraskólann. Þar
kynntist hún mörgum sínum
bestu vinum og vinkonum sem
héldu sambandi alla tíð. Einnig
stofnuðu nokkrar skólasystur úr
Húsmæðraskólanum sauma-
klúbb sem lengi var starfrækt-
ur. Þau faðir minn stofnuðu
heimili á Ásvallgötu 15, en þegar
börnin voru orðin þrjú, þá var
ákveðið að flytja í Kópavoginn í
nýbyggt hús sem þau höfðu haf-
ið byggingu á 1955. Það má
segja að fátt hafi verið um nú-
tíma þægindi þessi fyrstu frum-
býlingsár, vatnslaust var um
tíma en rafmagni var komið á
fyrir veturinn, og húsið kynt
með einum rafmagnsofni sem
komið var fyrir í stofunni. Sími
kom ekki fyrr en nokkrum árum
seinna. Samt sem áður tókst for-
eldrum okkar að búa okkur hlýtt
og umhyggjusamt heimili. Þessi
fyrstu ár á Lyngbrekkunni hafa
eflaust verið móður minni erfið,
öll aðstaða til hreingerninga og
þvotta frumstæð. Þessi tími var
okkur sem upplifðum hann
minnisstæður, sérstakt var að
sjá og fylgjast með þeirri gríð-
arlegu uppbyggingu sem átti sér
stað á þessum árum í Kópavogi.
Minnisstætt er hve gestkvæmt
var á þessu litla heimili, foreldr-
ar mínir voru með opið hús, allt-
af tekið vel á móti öllum sem
komu í heimsókn. Það var svo
1967 sem flutt var í nýtt hús sem
þau byggðu á lóðinni. Fyrstu ár-
in helgaði móðir mín sér barna-
uppeldinu og húsmóðurstarfinu
enda lítill tími fyrir annað. Hún
fékk sér þó vinnu í mötuneyti
Landsbankans og seinna í mötu-
neyti Snælandsskóla o.fl. Á
þessum árum var algengt að
senda börnin í sveit og var það
hlutskipti mitt að vera sendur í
sveit í nokkur sumur. Var þetta
eflaust til að létta nokkuð á
vinnu við heimilið yfir sumar-
tímann. Ekki var algengt að fólk
færi í utanlandsferðir á þessum
árum, eina skiptið sem foreldrar
mínir fóru utan saman var þegar
ég bauð þeim að heimsækja mig
eftir útskrift mína úr Arkitek-
taháskólanum í Ósló 1979, þá
voru þau hjá mér, ásamt tveim-
ur yngstu systkinum mínum,
Ingva og Fanneyju, sem voru
með í för og hafði móðir mín
ánægju af þeirri ferð. Það sem
óneitanlega varpaði nokkrum
skugga á þá ferð voru vaxandi
veikindi föður míns. Hann lést
1984. Nokkrum árum eftir and-
lát pabba hóf móðir mín sam-
band við gamlan skólabróður,
Jón Sturluson. Eftirtektarvert
var hve vel þau náðu saman, þau
ferðuðust mikið saman bæði inn-
anlands og utan og voru mjög
samhent. Hafði hún mikla
ánægju af þeim ferðalögum.
Móðir mín var alla tíð heilsu-
hraust, en síðasta árið naut hún
kærleiksríkrar umönnunar á
hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð
og er sú umönnun hér með
þökkuð. Að leiðarlokum bið ég
Guð að varðveita og blessa
minningu um elskulega móður
mína.
Stefán Þórarinn Ingólfsson.
Elsku hjartahlýja amma
Didda mín, með faðminn hlýja,
blóðaukandi súkkulaðirúsínurn-
ar í skál, svartan spádóms-kaffi-
bollann, rúllur í hárinu eða fal-
lega greitt hárið. Hvernig hefur
þú það ljúfan? Þú ert lánsöm að
eiga mann og heilbrigð börn
elskan. Hefur þú gaman af því
sem þú ert að vinna við? Við sát-
um yfirleitt við eldhúsborðið,
með óminn af rás 1, kaffibolla
eða ömmukakó eins og ég kalla
það. Ein mín stærsta kvenfyr-
irmynd sem einkenndist af
styrk, gleði og þakklæti. Kona
sem hefur misst ástir úr sínu lífi,
kvatt barnið sitt, vini sína,
systkini sín. Kona sem brosti
alltaf þegar komið var í heim-
sókn. Kona sem einkenndist af
þakklæti fram á hinsta dag.
Spurðir alltaf vel út í líðan af-
komenda og hverra sem á vegi
þínum varð. Þér var mikilvægt
að fólkinu þínu liði vel. Þegar við
skrifuðum saman uppskrifta-
bókina þína þá var þér það mik-
ilvægt að fremst væri uppskrift
að hamingjunni, það væri mik-
ilvægasta uppskriftin í bókinni.
Ég gleymi því ekki þegar við
ræddum saman um framtíðina
eitt sinn og ég deildi því með þér
að ég var að íhuga að breyta um
stefnu í námi og starfi, viðbrögð-
in þín voru mér ógleymanleg. Þú
leist á mig, sagðir mér að elta
draumana og leyfa engum að
segja mér að gera annað en það.
Þessi orð hafa fylgt mér, ég
heyri þig hvísla þau að mér í
hvert sinn sem ég stend frammi
fyrir stórum ákvörðunum.
Ég á svo ótal margar minn-
ingar af okkur sem streyma
sjálfkrafa fram og ég á innra
með mér, leyfi þeim að verma og
veita yl í þessum kulda sem
sorgin er svo gjarnan. Í sumar-
bústaðnum, allar eldhússtund-
irnar okkar, uppskriftabókar-
skrifin, sögurnar sem þú sagðir
mér, þegar þú kenndir mér að
prjóna, þegar ég kenndi þér að
hekla, útsaumurinn, ferðalög,
sundferðir, svarta spádóms-
kaffið og blóðaukandi o.fl. o.fl.
Minningarnar um þig, Evu og
Eddu í kaffileik hjá þér. Þær
áttu góða vinkonu í langömmu
Diddu. Á sama tíma og sorgin
svíður sárt streyma ótal minn-
ingar fram og fylla mig þakklæti
og gleði fyrir þig. Fimm dögum
fyrir ferðalagið þitt í sumarland-
ið sat ég hjá þér og við ræddum
daginn og veginn. Þú leist djúpt
Jónína Salný
Stefánsdóttir
Vesturhlíð 2 | Fossvogi | s. 551 1266 | utfor@utfor.is | utfor.is
VIÐ ÞJÓNUM ALLAN SÓLARHRINGINN
Útfararþjónusta í yfir 70 ár
Við tökum vel á móti ástvinum
í hlýlegu og fallegu umhverfi
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
VALGERÐUR ÓLAFSDÓTTIR
frá Stakkadal, Rauðasandi,
lést á Hrafnistu í Laugarási föstudaginn
19. mars. Útförin fer fram frá
Laugarneskirkju mánudaginn 29. mars klukkan 13.
Allir eru velkomnir á meðan húsrúm og fjöldatakmarkanir leyfa.
Gestir eru beðnir að hafa með sér miða með nafni, kennitölu
og símanúmeri.
Magnús Sigurðsson Kristín B.K. Michaelsen
Anna G. Sigurðardóttir Ólafur B. Guðnason
Sigríður Sigurðardóttir
Halldór S. Sigurðsson Maria Lorena Rimpas Tolo
Esther Sigurðardóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Elskulegur sonur okkar og bróðir,
INGVI ÁSTVALDSSON,
lést á Landspítalanum 19. mars.
Útför hans fer fram frá Langholtskirkju
mánudaginn 29. mars klukkan 13.
Allir velkomnir á meðan húsrúm leyfir en
einnig verður útförinni streymt á vefsíðunni mbl.is/andlat
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþökkuð en þeim sem vilja
minnast hans er bent á að styrkja Einstök börn.
Martha Jónasdóttir Ástvaldur Óskarsson
Margrét Björg Ástvaldsdóttir
Óskar Ástvaldsson
Svavar Freyr Ástvaldsson
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
GUÐBJÖRG GUÐRÚN GREIPSDÓTTIR,
Hlíðarholti 7, Biskupstungum,
lést föstudaginn 19. mars á líknardeild
Landspítalans í Kópavogi. Útförin fer fram
frá Fossvogskirkju mánudaginn 29. mars klukkan 13.
Í ljósi aðstæðna verða eingöngu nánustu vinir og ættingjar
viðstaddir. Athöfninni verður streymt og hægt er nálgast það á:
mbl.is/andlat/minningar/utfarastreymi/
Guðleif Jóna Kristjánsdóttir Andreas Schultz
Lísa Sigríður Greipsson Rafn Hafberg Guðlaugsson
Guðrún Ósk Óskarsdóttir
og ömmubörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
JÓN HEIMIR SIGURBJÖRNSSON
flautuleikari,
lést á Landspítalanum í Fossvogi
sunnudaginn 21. mars.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 30. mars
klukkan 13. Í ljósi aðstæðna verða eingöngu nánustu ástvinir
viðstaddir. Athöfninni verður streymt og hægt er nálgast það á:
mbl.is/andlat/minningar/utfarastreymi/
Nina Goncharova
Ragnheiður Jónsdóttir Stefán Möller
Arnar Heimir Jónsson María Birna Arnardóttir
Roman Goncharov Viktoria Goncharova
og afabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamamma, amma
og langamma
GUÐBJÖRG EINARSDÓTTIR
Heiðargerði 35, Reykjavík
lést á hjartadeild Landspítalans
sunnudaginn 21. mars.
Útförin fer fram í kyrrþey.
Sigríður Rósa Magnúsdóttir Einar Otti Guðmundsson
Einar Ingvi Magnússon
barnabörn og langömmubörn