Ásgarður : blað starfsmanna ríkis og bæja - 15.03.1965, Blaðsíða 4

Haraldur Steinþórsson:
Öhœf málsmeðferð
Eins og frá er skýrt í síðasta tbl. Ás-
garðs, þá fjallaði Félagsdómur um ágrein-
ing varðandi yfirvinnukaup vaktavinnu-
manns (Hauks Jóhannessonar).
Þegar dómur liggur fyrir í slíku ágrein-
ingsmáli, mætti ætla, að það væri þar
með úr sögunni og vandinn leystur. Því
er nú ekki svo farið í þetta skipti, og valda
því sérkennileg vinnubrögð Félagsdóms
og fjármálaráðuneytis.
Kröfugerð málflytjenda B.S.R.B. í máli
þessu fyrir Félagsdómi var ótvíræð, en
hann krafðist: „að dæmt yrði, að nefndur
Haukur eigi, er hann vinnur yfirvinnu
í þágu radíóflugþjónustunnar, rétt til
næturvinnugreiðslu fyrir þann tíma, sem
fer fram úr 2 klst., þótt yfirvinna sé unnin
á tímabilinu milli kl. 08.00 og 19.00.“
Lagði málflytjandi B.S.R.B. áherzlu á
það, að skv. reglugerð þeirri um yfir-
vinnu starfsmanna ríkisins, sem gilti fyrir
dóm Kjaradóms, hefði verið ákveðið, að
hámark eftirvinnu væri 4 tímar á dag.
Hefðu aðilar verið sammála um það í
kröfum sínum fyrir Kjaradómi, að í stað
þessara tímamarka kæmu 2 klst. Var þessu
ekki mótmælt af málflytjanda ríkisins,
enda gerði samninganefnd ríkisins aldrei
kröfu um að skerða rétt ríkisstarfsmanna
í þessu efni.
Niðurstaða Félagsdóms í rökstuðningi
hans um kröfu þessa er svohljóðandi:
„Ber samkvæmt þessu að taka þennan
kröfulið stefnanda til greina“.
Síðan gerist það undarlega, að í dóms-
orði Félagsdóms er ekki tekið upp orða-
lag kröfugerðarinnar, sem fallizt er á í
rökstuðningnum, heldur er þar endur-
tekið það orðalag kjaradóms, sem ágrein-
ingurinn stóð um.
Þannig verður afgreiðsla Félagsdóms
á málinu myrk og torráðin, eins og hjá
véfréttinni í Delfí, í stað þess að gefa af-
dráttarlausa og réttláta niðurstöðu.
B.S.R.B. taldi að Félagsdómur hefði
þarna staðfest kröfu bandalagsins.
Þetta sjónarmið kemur einnig fram í
bréfi sem fjármálaráðuneytið sendi for-
stöðumönnum ríkisstofnana 13. okt. 1964,
en þar segir orðrétt:
„ . . . af dómi Félagsdóms, sem kveðinn
var upp 1. þ. m., leiðir, að greiða skal
starfsmönnum ríkisins, sem vinna vöku-
vinnu, næturvinnukaup fyrir yfirvinnu.
Þó skal greiða eftirvinnukaup fyrir tvær
fyrstu yfirvinnustundirnar, ef þær eru
unnar á tímabilinu kl. 8.00 til 9.00 virka
daga og kl. 8.00 til 13.00 laugardaga“.
Síðan gerist það, að fjármálaráðuneytið
snýr alveg við blaðinu í bréfi 9. des. 1964.
Telur það umræddan dóm einungis gilda
um yfirvinnu, sem sé í beinu framhaldi
af reglulegri vinnuvöku. Síðan segir orð-
rétt:
„Vinni vaktavinnumaður hins vegar
yfirvinnu, sem ekki er í beinu framhaldi
af reglulegri vinnuvöku, greiðist slík yfir-
vinna með eftirvinnukaupi, að svo miklu
leyti sem yfirvinnan er unnin á tímabil-
inu kl. 9—19.“
Framhald á bls. 26.
4 ÁSGARÐUR