Morgunblaðið - 16.06.2021, Side 13

13
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 16. JÚNÍ 2021
Árás Ljósmyndari Morgunblaðsins fangaði magnað augnablik í gær þegar álft gerði sig líklega til þess að ráðast á gæs. Sú síðarnefnda lagði samstundis á flótta, enda töluvert minni en álftin.
Eggert
Undanfarnar vikur
og mánuði hef ég
ferðast um Norðvest-
urkjördæmi og átt
samtöl við fjölda fólks
um þau mál sem
brenna á íbúum land-
svæðis sem nær allt frá
Hvalfirði og í Fljótin í
Skagafirði. Eins og gef-
ur að skilja eru málin
misjöfn, sums staðar
brenna samgöngurnar heitast, ann-
ars staðar eru það atvinnumál, skóla-
mál eða heilbrigðismál og þannig má
lengi telja. Í jafn víðfeðmu kjördæmi
eru ólíkar áherslur, það er viðbúið.
En í mörgum þessara mála má finna
sameiginlegan þráð; áhyggjur og
óþol fyrir því að ákvarðanataka í
stjórnsýslunni sé fjarlæg og end-
urspegli ekki nægjanlega vel að-
stæður heimamanna.
Dæmi um þennan vanda má finna
víða, stór og smá; allt frá smásmygli
eftirlitsaðila, gjarnan vopnaðra
óskiljanlegum Evrópusambands-
reglugerðum, til flækju- og tafaferlis
verklegra framkvæmda. Oft virðist
sem embættismenn og pólitíkin með
þeim séu harðákveðin í að einungis
þeir sem hafa efni á harðsnúnum lög-
mönnum og þaulreyndum eyðu-
blaðaútfyllurum geti hafið atvinnu-
rekstur. Og allt þetta bras fer fram á
suðvesturhorninu þar sem stofnan-
irnar sitja í hrönnum, hver ofan á
annarri, hver um aðra þvera.
Sátt um nýtingu og vernd
Ég hef af því áhyggjur að þessi
vandi fari vaxandi og smám saman
myndist gjá á milli höfuðborgarbúa
og okkar sem búum í landsbyggð-
unum. Einkum og sér í lagi vegna
togstreitu um algera náttúrufriðun
annars vegar og hins vegar um þarfir
okkar sem búum úti á landi og þurf-
um og viljum nýta náttúruauðlindir
með skynsamlegum hætti og um leið
byggja upp þjónustu sem stenst ein-
hvern samanburð við það sem í boði
er á Reykjavíkursvæðinu. Því miður
virðist stefna í að ekki sé hægt að
stinga skóflu í jörð án þess að
margra ára ferli hafi átt sér stað,
sem gjarnan endar á því að skóflan
er dæmd rangrar gerðar, að minnsta
kosti ekki rétt á litinn.
Styrkur Sjálfstæð-
isflokksins er einkum
sá að stefna hans er til
þess fallin að skapa sátt
í samfélaginu, meðal
annars á milli ólíkra bú-
setusvæða. Í umræðu
um náttúruvernd hefur
Sjálfstæðisflokkurinn
lagt áherslu á að nýting
og vernd verði að hald-
ast í hendur þannig að
tryggt sé að bæði sjón-
armið nái fram að
ganga. Fyrir íbúa landsbyggðar-
innar er þetta gríðarlega mikilvæg
stefna. Í henni er fólgið fyrirheit um
að hlustað sé eftir sjónarmiðum
þeirra sem nýta auðlindirnar og vilja
byggja upp atvinnurekstur og störf,
jafnframt því að tryggt sé að sjónar-
mið sjálfbærni og náttúruverndar
séu virt.
Hlutverk Sjálfstæðisflokksins
Ég gef kost á mér í 2. sætið á lista
Sjálfstæðisflokksins í Norðvestur-
kjördæmi. Úr föðurhúsum hef ég það
veganesti að hlutverk ríkisins sé að
auðvelda og hvetja fólk til að bjarga
sér og að eitt höfuðverkefni Sjálf-
stæðisflokksins sé að skapa sátt í
samfélaginu þannig að hver og einn
hafi nokkuð til síns máls og menn
unni öðrum velgengni. Ég tel að í
næstu kosningum muni mjög reyna á
þetta hlutverk Sjálfstæðisflokksins,
nóg virðist framboðið af átakasækn-
um og einstrengingslegum skoð-
unum og flokkum. Mínar áherslur
hvíla á því að ákvarðanir sem snúa að
lífskjörum okkar í kjördæminu eigi
að taka á okkar forsendum, á for-
sendum byggðanna, en ekki ein-
strengingslegrar nálgunar fjarlægra
embættismanna sem þurfa ekki að
búa við afleiðingar ákvarðana sinna.
Eftir Teit Björn
Einarsson
»Mínar áherslur hvíla
á því að ákvarðanir
sem snúa að lífskjörum
okkar í kjördæminu eigi
að taka á okkar for-
sendum
Teitur Björn Einarsson
Höfundur er lögmaður og sækist eftir
2. sæti í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins
í Norðvesturkjördæmi.
Á forsendum
byggðanna
Alþingi lauk störfum
aðfaranótt síðasta
sunnudags en í haust
verður gengið til kosn-
inga. Hægt er að gera
upp þingveturinn með
margvíslegum hætti.
Tölfræðin hjálpar en
segir ekki alla söguna –
hún mælir ekki gæði
lagasetningar og svarar
engum spurningum um
hvort samþykkt lög auki almenna
velmegun, styrki stöðu atvinnulífsins
eða byggi styrkari stoðir undir fram-
tíðina.
En tölfræðin leiðir fram að þingið
var starfsamt eins og þingforseti vék
að í ræðu áður en þingfundi var frest-
að. Alls urðu 133 stjórnarfrumvörp
að lögum, ellefu nefndarfrumvörp og
sex frumvörp þingmanna. Í heild
voru því samþykkt 150 lög en þar
með er ekki sagan öll sögð. Alls voru
samþykktar 34 þingsályktun-
artillögur; 21 stjórnartillaga, sjö
nefndartillögur og sex þingmanna-
tillögur. Ráðherrar svöruðu 261
skriflegri fyrirspurn og 18 munn-
legum. Það virðist orðin sérstök list-
grein þingmanna að leggja fram fyr-
irspurnir og óska eftir upplýsingum
sem liggja fyrir opinberlega.
Og líkt og áður stendur einn þing-
maður eftir sem ræðukóngur. Að
þessu sinni var það Birgir Þór-
arinsson, þingmaður Miðflokksins,
sem er ekki ókunnugur þeim titli.
Hann talaði í einn sólarhring, þrjá
klukkutíma og tuttugu mínútur í 324
ræðum. Þetta er liðlega fimm sinnum
lengur en sá er þetta skrifar talaði
(og ég tala hægar en Birgir).
Óheilbrigðir hvatar
Ég hef í gegnum árin verið gagn-
rýninn á þann mælikvarða sem flestir
styðjast við þegar mat er lagt á þing-
hald, frammistöðu ráðherra og þing-
manna. Fjöldi afgreiddra mála –
lagafrumvarpa og þingsályktunar-
tillagna – segir lítið sem ekkert um
gæði og störf löggjafans. Raunar er
hægt að færa rök fyrir því að eftir því
sem meira er afgreitt því verra sé það
fyrir almenning og fyrirtækin. Lífið
verður flóknara og oftar en ekki
þyngjast byrðarnar.
Hvatinn til að afgreiða þingmál er
sterkur, ekki síst hjá
ráðherrum. Störf þeirra
eru vegin og metin af
fjölmiðlum, en ekki síð-
ur þingmönnum, út frá
fjölda frumvarpa sem
þeir leggja fram á
hverjum þingvetri.
Gæði frumvarpa er
aukaatriði – efnis-
innihald skiptir minna
máli en að leggja fram
lagafrumvarp. Hvat-
arnir eru rangir og
óheilbrigðir.
En þrátt fyrir allt var margt vel
gert. Síðustu tvö löggjafarþing hafa
einkennst mjög af baráttunni við
efnahagslegar afleiðingar kórónu-
veirunnar. Á síðustu tveimur þingum
hafa 57 lagafrumvarp verið sam-
þykkt til að verja samfélagið, fyrir-
tækin og heimilin. Í flestu hefur tek-
ist vel til. Framleiðslugetan var varin
og þannig tryggt að atvinnulífið sé í
stakk búið til að grípa tækifærin sem
gefast nú þegar við komumst út úr
kófinu. Ég fullyrði að við þá vinnu
hafi þingmenn sýnt sínar bestu hlið-
ar, verið samtaka í mótvæg-
isaðgerðum þótt auðvitað hafi verið
meiningamunur í einhverju. Það er
örugglega rétt hjá forseta þingsins að
mótvægisaðgerðirnar hafa átt sinn
þátt í því að traust til Alþingis hefur
aukist verulega – úr 23% í febrúar
2020 í 34% á þessu ári.
Eins og alltaf var handagangur í
öskjunni á síðustu vikum og dögum
þingsins og kannski meiri en oft áður
þar sem kosningar eru skammt und-
an. Ég ítrekaði oft við félaga mína í
þingflokki Sjálfstæðisflokksins og
einnig við nokkra samverkamenn í
stjórnarliðinu að sum mál – frumvörp
ríkisstjórnar og þingmanna – væru
einfaldlega þannig að hvorki himinn
né jörð myndi farast þótt þau dagaði
uppi og yrðu ekki afgreidd. Raunar
væru nokkur sem aldrei mætti sam-
þykkja.
Margt vel gert
Þegar ég lít yfir þingveturinn er ég
ágætlega sáttur. Baráttan gegn al-
varlegum efnahagslegum afleið-
ingum kórónuveirunnar tókst í heild-
ina vel. Þrátt fyrir þrengingar voru
ýmsir skattar lækkaðir, byggt var
undir nýsköpun og sprotafyrirtæki
með skattalegum hvötum, ríkisstofn-
unum var fækkað, ráðherrar Sjálf-
stæðisflokksins beittu sér fyrir ein-
földun regluverks, afnámi úreltra
laga og stigin voru mikilvæg skref í
stafrænni stjórnsýslu. Það var einnig
sérstaklega gleðilegt að undir forystu
Bjarna Benediktssonar voru stoðir
almannaheillasamtaka styrktar með
því að innleiða skattalega hvata fyrir
einstaklinga og fyrirtæki til að
styrkja starfsemi björgunarsveita,
íþróttafélaga, líknarsamtaka og fleiri
almannaheillafélaga. Íslenskt sam-
félag mun njóta þessa ríkulega í
framtíðinni.
Komið var í veg fyrir lögþvingaða
sameiningu sveitarfélaga. Hálendis-
þjóðgarðurinn varð ekki að veruleika
og útilokað var að afgreiða fyrirliggj-
andi frumvarp með öðrum hætti en
vísa því aftur til ríkisstjórnar.
(Hvernig staðið var að verki við
frumvarpið er ágætt skólabók-
ardæmi um hvernig ekki á að vinna ef
ætlunin er að mynda sátt og sam-
stöðu meðal almennings, landeiganda
og sveitarfélaga um mikilvægt mál.)
En svo voru tekin hættuleg skref.
Ríkisstyrkir til sjálfstæðra fjölmiðla
voru samþykktir. Ég sat hjá, sem er
yfirlýsing stjórnarþingmanns um
andstöðu við ríkisstjórnarmál. Á
sama tíma sat fast í nefnd frumvarp
mitt og Brynjars Níelssonar um að
draga Ríkisútvarpið í áföngum út af
samkeppnismarkaði fjölmiðla. Með
samþykkt þess hefði rekstrar-
umhverfi sjálfstæðra fjölmiðla orðið
heilbrigðara en meirihluti þingheims
hefur ekki burði til slíkra aðgerða og
valdi því ríkisstyrki.
Ýmis framfaramál náðust ekki
fram en verða verkefni á komandi
kjörtímabili. Þolinmæði og stefnu-
festa skila árangri. Þetta þekkja
sjálfstæðismenn betur en aðrir í bar-
áttu gegn forræðishyggju. En hægt
og bítandi nær frelsið yfirhöndinni. Í
þeirri fullvissu er gott að leggja upp í
kosningabaráttu.
Eftir Óla Björn
Kárason » Þolinmæði og stefnu-
festa skila árangri.
Þetta þekkja sjálfstæð-
ismenn betur en aðrir.
Hægt og bítandi nær
frelsið yfirhöndinni.
Óli Björn Kárason
Höfundur er alþingismaður
Sjálfstæðisflokksins.
Mælikvarðar og
óheilbrigðir hvatar