Heilsuvernd - 01.05.1947, Blaðsíða 30

22
HEILSUVERND
þrýst inn í vinstra afturhólf, sem dælir því út í aðalslag-
æðina (aorta). Hún greinist alltaf smærra og smærra,
unz hún er orðin að mjög þéttriðnu og smágerðu neti
liáræða, sem flytja hverri einustu frumu líkamans nær-
ingu og súrefni. Þar byrja liin svonefndu efnaskipti
(metabolism), sem eru fólgin í því, áð næringarefni fæð-
unnar breytast í lifandi frumur og' vefi eða önnur efni,
sem nauðsynleg eru lífi og starfsemi líkamans. I staðinn
gefa frumurnar frá sér ýms úrgangsefni, sem hlóðið tek-
ur við og flytur til hreinsunartækja líkamans, þaðan sem
þau tæmast út úr líkamanum. Lokastig meltingarinnar
og hagnýtingar fæðunnar fer með öðrum orðum fram í
frumunum sjálfum. Og þar liggur lausnin á ráðgátunni
um sjúkdóma og heilbrigði.
(Þýtt úr „Waerlands Mánads-Magasin“, sept. 1946).
Tóbakið og hjartað.
Af 150 karlmönnum, sem dóu nýlega í Toronto-fylki í Kanada,
vegna stíflu í slagæðum lijartans (choronary trombosis), voru
142 reykingamenn, eSa 94%. Þeir 83, sem mest reyktu, urðu að
meðaltali aðeins 47 ára, en hinir 58—59 ára. Af þessum 150 voru
einir 8, sem reyktu ekki, en nánari rannsókn leiddi í ljós, að
sumir þeirra höfðu reykt, en voru nýhættir. (Samkv. rannsókn
amerísks læknis, W. J. McCormack að nafni).
Þekktur amerískur sérfræðinglir i hjartasjúkdómum skýrir
svo frá, að árið 1929 hafi dáið úr þessum sama sjúkdómi 3%
sinnum fleiri karlar en konur i Toronto, en árið 1943 varð hann
068 karlmönnum og 334 kvenmönnum að bana, þ. e. a. s. aðeins
helmingi fleiri körlum en konum. Ástæðan til þess, live mjög
sjúkdómur þessi hefir aukizt hjá konum, miðað við karlmenn,
eru taldar hinar stórauknu reykingar meðal kvenfólks.
í ameríska læknablaðinu Journal of the American Medical
Association, 30. des. 1939, er skýrsla frá hinni lieimsfrægu
Mayo-stofnun, byggð á rannsókn mikils fjölda sjúklinga, þar sem
segir svo:
„Þeir sem ekki reykja, verða langlífari en reykingamenn. A
aldrinum 40—50 ára eru sjúkdómar i slagæðum hjartans 17.4%
tíðari í reykingamönnum en hinum, sem ekki reykja, og þeim
mun tíðari, sem menn reykja meira. Það er engum blöðum um
það að fletta, að tóhakið á nokkra sök á aukningu hjartasjúk-
dóma“. (Úr Health Culture, okt. 1946 og jan. 1947).