Heilsuvernd - 01.06.1956, Síða 10

38
HEILSUVERND
önnur og betri en nú á sér stað. Það er unnt að rækta heil-
brigði í mönnum svo að þeir verði ónæmir fyrir sjúkdómum.
Það má takast með því að láta vera að brjóta það lögmál,
sem lífið er háð. — Þó merkilegt sé, hefur einn hálærður
frakkneskur læknir bent á þessa leið í bók, er hann hefur
skrifað og kallar Læknisfræði hins heilbrigða manns. Þar
stendur m. a. eitthvað á þessa leið: Ef læknisfræði hins
heilbrigða manns væri látin sitja í fyrirrúmi fyrir læknis-
fræði hinna sjúku og stefnt jafneinbeittlega að því að
tryggja hinum heilbrigðu fullkomna heilbrigði eins og allri
viðleitni hefur áður verið beint að því að berjast við sjúk-
dóma, þá myndi koma í ljós, að mannkynið væri betur
farið, því að iéttara er að styðja en reisa.
Þrátt fyrir allar vísindalegar framfarir í læknisfræði, þá
fjölgar þeim ei að síður stöðugt sem sjúkir verða, og það af
æ fleiri nýjum og alvarlegum sjúkdómum. Lengra er ekki
fært á sjúkdómaræktunarbraut. Framundan er um tvær
leiðir að velja. Ef vér höldum áfram þá leið sem liggur
til vaxandi lyfjanotkunar, þá stefnum vér beint út í ófarn-
að, sem endar með dauða fyrir vestrænar þjóðir, en þær
eru verst komnar, sökum neyzlu á dauðri fæðu. Hin leiðin
er sem sagt ræktun fullkominnar heilbrigði. En til þess
verður að segja skilið við neyzlu hinnar dauðu fæðu og nota
sem allra mest af lifandi og nýjum jurtategundum og ávöxt-
um til manneldis. Um fram allt ber að gjalda varhug við
hinni dauðu gervifæðu, hinum ýmsu fæðutegundum, sem
gerðar hafa verið að verksmiðjuiðnaði. Oss er þannig hin
mesta nauðsyn á að setja menntaða sérfræðinga til þess
að meta kosti þeirrar fæðu, sem vér kaupum frá útlöndum,
og vér ættum alls ekki að leyfa innflutning á verksmiðju-
deyddum vörum eins og hvítu hveiti, hvítum sykri og völs-
uðum eða möluðum korntegundum, — vér eigum að mala
þær sjálfir og neyta þeirra áður en geymsla hefur sýkt
þær eða svipt þær lífi.
I þessu efni er hér mikilla umbóta þörf. Það er hörmu-
Framháld á bls. 56.