Heilsuvernd - 01.11.1958, Blaðsíða 16

HEILSUVERND
Syknr og tannskemmdir
Það mun nú vera talið sannað og viðurkennt af lækna-
visindunum, að hvítur sykur eigi mesta sök á tannskemmd-
um. En því miður bólar lítið á því enn, að þessi vitneskja
sé notuð sem vopn í baráttunni gegn þessum alvarlega og
útbreidda kvilla. Þó hafa sænskir tannlæknar nýlega hafið
áróður gegn hvítum sykri, og væri óskandi, að stéttar-
bræður þeirra í öðrum löndum tækju sér þá til fyrir-
myndar.
I Bandaríkjum Norður-Ameríku tóku menn eftir því,
að í héruðum þeim, þar sem lítið var af flúor í drykkjar-
vatni, voru tannskemmdir meiri en meðallag. Þótti sann-
að, að flúorinn ætti einhvern þátt í að verja tennur
skemmdum. Hafa því allmargar borgir í Bandaríkjunum
tekið upp það ráð, fyrir forgöngu lækna, að bæta hæfi-
legum skammti flúors í vatnslindir borganna, og er það
talið hafa dregið lítið eitt úr tannskemmdum þar. En um
þetta hafa risið harðar deilur meðal lækna, sem margir
eru þessum ráðstöfunum andvígir. Röksemdir hinna síðar-
nefndu eru þessar helztar:
1. Aðalorsakir tannskemmda eru allt aðrar en flúor-
skortur. Flúorblöndun vatns er því kák eitt og getur jafn-
vel orðið til að tefja fyrir því, að gangskör verði gerð
að því að ráðast að sjálfum aðalorsökunum.
2. Flúor er mjög eitrað efni. í héruðum, þar sem drykkj-
arvatni er 1,5 milligrömm flúors eða meira í hverjum lítra
vatns, koma fram sjúklegar breytingar á tönnum, og það-
an af stærri skammtar eru lífshættulegir. 1 drykkjarvatn