Heilsuvernd - 01.11.1958, Blaðsíða 18

80
HEILSUVERND
Tafla II. Samanburður á sykurneyzlu og tannskemmdum.
Fullorðnir
með heilar
tennur.
Um 100%
Um 90%
Um 50%
Um 2%
Um 0,1%
Sykurneyzla
Land. (kg á mann
á ári).
Tíbet, Kórea, N.-Síbería, A.-Græn-
land, Labrador, N.-Alaska, Suður-
hafseyjar, Tristan da Cunha, Mið-
Afríka 0-2 kg.
Ítalía, Balkanlöndin, SA-Asía 4-8 kg.
Rússland, Ungverjaland, Indland 10-12 kg.
Finnland, Frakkland, Þýzkaland 20-30 kg.
Norðurlönd, England. Bandaríkin,
Ástralía, Nýja Sjáland yfir 35 kg.
Tafla II sýnir, að meðal ýmissa þjóða af ólíkum upp-
runa og við hin ólíkustu lífsskilyrði, eru tannskemmdir
svo sjaldgæfar, að varla finnst þar fullorðinn maður með
skemmda tönn, nema ef til vill slit á tönnum. Gildir þetta
að vísu aðeins um þá, sem lifa enn á hinu frumstæða fæði
feðra sinna. Undir eins og þeir taka upp mataræði menn-
ingarþjóðanna, færast tannskemmdir mjög í vöxt. Taflan
sýnir ennfremur, að meðal þeirra þjóða, sem mest neyta
af sykri, eru tannskemmdir orðnar svo tíðar, að af full-
orðnum mönnum er aðeins 1 af þúsundi með allar tennur
óskemmdar.
Þekktur finnskur læknir, prófessor dr. Alvar Wilska,
hefir lengi haldið því fram, að sykur- og sælgætisát eigi
mesta sök á tannskemmdum. Hann hefir bent á það, að
á Hawai, sem samkvæmt töflunni er mesta sykurneyzlu-
land í heimi, gangi sérstaklega illkynjuð tegund af tann-
veiki, kölluð odontoclosla, sem eyðileggi tennur í 9 af hverj-
um 10 tveggja ára börnum. Á stríðsárunum 1914—’18 seg-
ir hann, að börnum með heilar tennur hafi fjölgað úr 5%
upp í 44% í Englandi ,en meðaltal skemmdra tanna í hverju
barni lækkað úr 6.4 í 2.1. Er þetta afleiðing af því, að á
styrjaldartímum dregur mjög úr sætinda- og kökuáti. Loks