Skírnir - 01.04.2009, Qupperneq 180

178
GUÐNI ELÍSSON
SKÍRNIR
Strax í upphafi bókarinnar er þó ljóst að ekki er allt með felldu.
Konan lofar að reyna ekki að lækna elskhugann (12, 43) og lokar
eyrunum við varnaðarorðum ættmenna og vina (29, 58). Kynlíf
parsins er í molum en konan tvítekur að henni þyki „furðulegt
hvað kynlíf getur gleymst" (31, 38)* * * 4 og þegar hún snertir hann í
rúminu „ósandi af / seltu og sexlosigkeit" stjakar hann við henni
og snýr sér frá (100).5 Það kynlíf sem lesandanum birtist áréttar
einangrunartilfinninguna því að það virðist nánast einvörðungu
bundið við að konan fullnægi elskhuganum með því að sjúga á
honum getnaðarliminn.6 Strax í upphafsljóði bókarinnar er þessi
firrta ímynd kynlífsins — en hana er vart hægt að túlka á annan
veg í Blysförum — dregin fram í skýrum dráttum:
blysfarir
innum bláar sjóntaugar og
ég spyr hvort ég geti hjálpað og ég held um beinaberar
mjaðmirnar hans við eldhússkenk og hann er
með sígarettuglóð sem slæst vinstri hægri og hann spyr
hvernig þá meðan svitinn hans stígur út í gráa
peysu úr trefilefni og ég yppi öxlum ofan í peysuna og
segi ég veit ekki ég gæti sogið eitthvað
línur 757-764; sjöttu bók, línur 428-432; og níundu bók, línur 764-89). (Sjá
Evrípídes 1990: 562; Ovid. 1956: 232-233, 318-319 og 59-61). Af síðari tíma
höfundum sem styðjast við sama minni má nefna Heinrich von Ofterdingen
eftir þýska skáldið Novalis en í þeirri sögu leita elskendur skjóls í helli á meðan
stormur geisar og eldingar lýsa upp himininn. Rétt eins og Dídó túlka þau það
sem vísbendingu um það að samband þeirra sé blessað (Sjá Novalis 1982:44—45).
Einnig er ljóðið „Til gulltoppsins míns“ eftir norska skáldið Henrik Wergeland
gott dæmi (Wergeland 2008: 10).
4 I seinna tilvikinu orðar hún það með eilítið breyttum hætti: „furðulegt hvernig
kynlíf getur gleymst" (38). Sjá einnig bls. 30 og 41.
5 Hér er Sigurbjörg líklega að leika sér með útúrsnúning á orðinu „sinnlosigkeit"
og um leið að vísa til þess að konan sé ósandi af almennu tilgangsleysi sem brýst
fram í máttvana kynferðisathöfninni.
6 Meira að segja samfaralýsingin á blaðsíðu 49 dregur fram kvalræðiskennda ein-
semd: „og ég horfi hvernig hann engist hvernig / hann fær það hvernig hann
hatar allt / sem drífur ekki eins djúpt / inn í kerfið og“. Þennan kafla má einnig
lesa sem lýsingu á því hvernig efnin fullnægja elskhuganum. Það skiptir litlu
máli hvor lesturinn er valinn þar sem í báðum tilvikum eru dregin upp tengsl
kynlífs og eiturlyfjafíknar og hvernig dópið drífur dýpra inn í kerfi elskhugans
en nokkuð annað.