Strandapósturinn


Strandapósturinn - 01.06.1967, Síða 38

Strandapósturinn - 01.06.1967, Síða 38
fleytt sér og sínum af sjávargagni einu, áður en þorp með fastri byggð tóku að myndast, en algengt var það ekki. Aður en búnaðarhættir tóku að breytast, sem ekki var að marki fyrr en á 2. og jafnvel 3. tug þessarar aldar, var búskapurinn rekinn með líku sniði og verið hafði um hundruð ára. Fráfærur voru almennar og sauðaeign nokkur, þar sem beitarsælt var á vetrum. Tún voru yfirleitt htil og illa ræktuð, en engjahey- skapur sóttur af kappi, oft langt til fjalls. Engjafólkið lá við í tjöldum, en heyið var reitt heim jafnóðum sem votaband. Maturinn var yfirleitt sendur tilbúinn að lieiman, nema kaffi, það var lagað á engjunum. Lengi var hitað úti á hlóðum, og þótti ekki gott verk í votviðrum. Þá er eldavélar gerðust almennar, um og eftir aldamótin, fóru einnig að flytjast í verzlanir olíuvélar þær, sem nefndar voru „kogarar“, og leið þá eigi á löngu, að þær komu í engjatjöldin. Alllöngu síðar komu svo „prímusarnir“ til sögunnar, er engjastúlkunum þótti hinn mesti fengur að, vegna þess, hve fljótir þeir voru að hita. Margt var erfitt við engjaheyskapinn, bæði fyrir menn og skepnur. Votabandið var oft þungt og klárarnir vildu meiðast undan reiðingunum, sem voru misjafnlega vandaðir að gerð, eJt hestarnir sveittir undir þeim dag eftir dag. Hlífðarföt fólks voiu slæm og þoldu ekki mikla úrkomu, en venjulega var unnið hverju sem viðraði, ef ekki voru aftök. Vinnutími var frá kl.7 að morgni til kl. 9 að kvöldi, þar sem tveir tímar gengu frá í matar- og kaffihlé. Oft var heyjað í blautum brokflóum og mýrasundum inn til dala og heiða, og varð fólk þá að „vaða í sjálfu sér“ og standa í bleytunni allan daginn frá morgni til kvölds. Næsta morgun varð svo að fara í allt hálfblautt, en ávalt var sofið í þurrum sokkum og fötum. Það voru því mikil viðbrigði og góð, þegar gúmmístígvél tóku að flytjast í verzlanir, um 1920. Auðvitað voru skinnsokkar al- þekktir og almennt notaðir haust og vor, áður en gúmmístígvél komu til, en það þótti óþarfa kveifarskapur af ungu fólki að ganga í skinnsokkum hásumarið, og var yfirleitt alls ekki gert. Skinn- sokkamir þurftu líka þrif og hirðusemi, ef þeir áttu ekki að fúna og verða ónýtir fyrir aldur fram í sumarhitum. 36
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Strandapósturinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Strandapósturinn
https://timarit.is/publication/1641

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.