Strandapósturinn


Strandapósturinn - 01.06.1967, Side 76

Strandapósturinn - 01.06.1967, Side 76
líkast grimmum hundum, en um leið og þeir rísa upp, berst leikurinn venjulega samstundis í sjóinn með busli og óhljóðum. Oft er það, að sjórinn lagar allur í blóði, þar sem brimlarnir eigast við. Þeir bera glöggar menjar um þetta styrjaldarlíf, sést það, ef komið er að þeim þar sem þeir liggja margir uppi, að þeir eru eineygðir og hálsinn allur hárlaus bris og gömul ör. Annars geta þessir stóru selir líka verið kyrrlátir og mjög værukærir, þegar þeir liggja uppi og baka sig í sólinni. Venjulega voru famar þrjár ferðir á vori. Það er að segja, netin voru lögð þrisvar en stundum tekin upp með nokkurra daga millibili — 4—5 dagar milli fyrstu og annarar ferðar og um vika milli annarrar og þriðju. Komið gat fyrir að farið væri fjórum sinnum. Aður en ég kom að Kaldrananesi og nokkur ár eftir það, var alltaf legið yfir netunum í skerjum, allt að sólarhring í fyrstu ferð og lengur í þeim seinni, á þriðja sólarhring. Það var stundum kaldsamt, þegar veður breyttist í hvassviðri á norðan, stundum með rigningu. Ekkert var skýlið og berar klappir til að liggja á. Fyrir kom það, að einhver kippti með sér reiðingsdýnu til þess að liggja á, þegar fram í sker kæmi. Var ekki laust við, að það þætti miður karlmannlegt. Oftast var hægt að láta bátinn liggja í vognum, en fyrir gat það komið, að svo gengi í sjó, að setja yrði hann hátt upp í sker. Var þá ekkert hægt um net að hirða. Sætt var þó lagi, helzt um fjöru að ná þeim upp. Þurfti þá varúðar að gæta að hætta sér ekki of nærri skerjunum og boðum, þegar allt braut umhverfis. Lá þá oft vel á mönnum, þegar vel hafði veiðzt að sigla hrað- byri í land. Flest það sem ég man eftir voru 56 selir í einni ferð. Veiddist þá alls yfir vorið 150. Það er hvoru tveggja, veiði er orðin miklum mun minni en áður var, líka lakar stunduð, því mannfæð er meiri, svo eru ýmis störf, svo sem vegavinna o.fl. orðin svo vel borguð, að ekki þykir gerlegt að liggja yfir lítilli veiði fram eftir vori. A fyrri árum meðan selur hélt sig við skerin, þó legið væri í þeim, var oft gaman að horfa á ýmsa tilburði hans. Selurinn er ákaflega forvitinn og er það nokkuð þess vegna, hvað kópnum 74 i.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Strandapósturinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Strandapósturinn
https://timarit.is/publication/1641

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.