Strandapósturinn


Strandapósturinn - 01.06.1967, Side 82

Strandapósturinn - 01.06.1967, Side 82
eftir að venju, en það fór á annan veg. Um nóttina gerir norðan hríð, sem stóð í tvo sólarhringa. Þeir bræður, Bjarni og Guð- björn, fóru heim til sín þegar búið var að leggja vaðina. A þriðja degi búast þeir snemma af stað norður að Asparvík og fara greitt. Þegar þeir eru komnir norður að svokölluðum Klakk, sem er nokkuð innan við Asparvík, sjá þeir í snjónum nýgengin spor eftir þrjú dýr, sem komið hafa norðan að og i'ggja sporin suður og fram ísinn, eru ein mjög stór en hinar brautirnar minni. Þeir telja nú víst að þarna hafi verið birnir á ferð og einn þeirra mun stærstur. Þeir hraða nú ferð sinni sem mest þeir mega heim til Asparvíkur og segja Torfa tíðindin. Telur hann víst að þarna hafi farið hjá stór birna með tvo húna. Torfi var mjög góð skytta og hafði skotið bæði refi og seli. einnig oft fugl til matar. Þeir útbúa sig nú allir til að hyggja að veiðinni, sem í vændum kynni að vera. Þá þekktust ekki aðrar byssur en framhlaðningar, en oft gat mistekizt skot með þeim, ef ekki brann saman, þegar hvellhettan sprakk. Torfi tók nú að hlaða byssu sína og vandaði til eftir því sem föng voru á, lét hann stærstu högl í skotið um 20 að tölu. Bjami hlóð einnig gamla byssu, sem til var á bænum, en Guð- björn var með stóran hákarladrep eða sveðju. Nú er haldið af stað í slóð dýranna, er lá suður frá landinu fram á ísinn. Þeir höfðu ekki farið langt, þegar þeir sjá hvar þau labba eftir ísbreiðunni. Þegar dýrin verða þeirra vör, taka þau á rás á undan þeim, en þeir herða gönguna og hlaupa þar sem slétt er. En ísinn var mjög ósléttur og borgarísjakar á víð og dreif, háir og hrikalegir. Þeir sjá að húnarnir fara heldur að hægja á sér, og dregur nú saman með þeim og dýmnum. Birnan stekkur upp á háan borgarísjaka og húnarnir á eftir. Býst hún til varnar uppi á jakanum, gólar, öskrar og urrar, en hefur vakandi auga með húnunum. Hún réttir upp annan framfótinn, og er öllum ljóst að sá sem yrði þar fyrir höggi þurfti ekki um að binda eftir á. Stundum stendur hún upp á afturfætuma og lætur mjög ófriðlega, en gætir þess að hafa húnana ætíð fyrir aftan sig. 80
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Strandapósturinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Strandapósturinn
https://timarit.is/publication/1641

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.