Strandapósturinn


Strandapósturinn - 01.06.1991, Page 62

Strandapósturinn - 01.06.1991, Page 62
Svo var Geir seldur og þú hættir þar. Var það þá samvinnuút- gerðin næst, Gulltoppur og Gloría? „Ég var alveg um ár á Gloríu en aldrei á Gulltoppi. Það þætti löng útivist núna, sem ég mátti búa við þá. Ég fór af stað fyrstu dagana íjanúar, kom heirn 14. maí og fór aftur 10. júní. Það var ekki mikill tími til athafna heima. Það fiskaðist aldrei mikið á þessi skip. Jú, Palli (Páll Þorláksson) fiskaði oft vel á síldinni.“ Talið berst að bræðrum Andrésar. Axel var lengi á Hólmavík, til húsa hjá Andrési. Hann var ekki smiður en lagtækur vel. Hann vann rnikið við byggingu húss bæðranna Guðmundar og Gústafs (Borgabraut 4), oft langtímum saman einn við uppslátt. Axel fluttist til Reykjavíkur og á þar heima. Gísli bjó á Þriðriksvöllum 1947-53, en þá varð hann að hætta vegna þess að með tilkomu Þverárvirkjunar varð jörðin óbyggileg. Andrés hafði keypt Þiðriksvellina handa Gísla og telur, að hann hefði feginn viljað búa þar áfram. „Já, já, hann stórgræddi þar, lenti þó í niðurskurðinum 1951. Hann kom vestan frá Brekku í Langadal. Frá Þiðriksvöllum fór hann að Bakka í Hnífsdal. Seinna keypti hann hús niðri í þorpinu“. Nú fer að líða að því, að Andrés hætti á sjónum. Sjálfur átti hann 2 báta á Hólmavík, trillubátinn Þráin og lítinn árabát áður. „Já, árabát, sem hét líka Guðrún, kölluð Gunna. Ég fiskaði rnikið á þann bát í stórhlaupunum í víkinni kringum 1938. Axel var með mér og eitthvað kom nú hún Kristín nálægt línubeitingunni. Við beittum í skúr á Riis-planinu, en stundum þegar mikil frost voru, var nú beitt í gamla símaklefanum heima. Ég reri stundum 3svar sama daginn. Jónatan (Benediktsson) var þá kaupfélagsstjóri. Hann lét sína menn gera að fiskinum, svo að ég þurfti ekkert um hann að hugsa, bara kasta honum upp úr bátnum“. „Hvers konar umhyggja var það, þú hlýtur að hafa skuldað einhver ósköp í kaupfélaginu?" Kristín hlær hressilega að þessari athugasemd. „Abyggilega", segir hún svo, en ógerlegt er að greina, hvers konar hugrenningar gera vart við sig hjá henni, eða hvort hún veit eitthvað misjafnt upp á sig eða aðra frá þessurn tíma. En Andrés tekur við: „Jónatan lokaði aldrei á mig, en Guðbrandur Magnús- son einu sinni út af lítilræði. Ég kom heirn um haust af síldveiðum, 60
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158
Page 159
Page 160
Page 161
Page 162
Page 163
Page 164

x

Strandapósturinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Strandapósturinn
https://timarit.is/publication/1641

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.