Strandapósturinn - 01.06.1998, Side 30

Asdís Magnúsdóttir,
Staðarbakka, Miðfirði:
Hvíti hesturinn
Fyrr á árum, meðan hesturinn var þarfasti þjónninn í sveitum,
var algengt að bændur hér í Húnavatnssýslu seldu liesta vestur á
Strandir, enda mun stóðhestaeign aldrei hafa tíðkast þar.
Guðbrandur Björnsson bóndi á Heydalsá keypti um 1934 hvít-
an drattarhest af Magnúsi Gíslasyni bónda á Saurum í Miðfirði.
Var hesturinn nefndur Hvítur. Reyndist hann hinn ágætasti
vinnuhestur og mikilsmetinn af þeim sem notuðu hann, hvort
heldur var til dráttar eða burðar. Virtist hann hafa ótrúlega mik-
ið verkvit og dugnað. Svo liðu árin, Hvítur varð gamall og var þá
felldur.
Víkur nú sögunni austur í Miðfjörð árið 1950. Magnús á Saur-
um var þá látinn fyrir allmörgum árum, en sonur hans Gísli orð-
inn bóndi á Saurum. Aðfaranótt 7. desember 1950 dreymdi
Gísla að hann væri staddur niður við sjó á Illugastöðum á Vatns-
nesi. Horfði hann vestur um flóann og sá boðaföll nálgast eins
og þar synti skepna og reyndist þetta vera hestur, sem tók land
þar sem Gísli stóð. Þekkti hann að þar var kominn hvíti hestur-
inn sem faðir hans hafði selt Guðbrandi á Heydalsá fyrir mörg-
um árum. Við þetta vaknaði Gísli en mundi glöggt drauminn.
Þessa nótt var aftakaveður, fórst þá fiskibátur frá Heydalsá og
með honum þrír ungir menn, Guðmundur og Björn Guð-
brandssynir á Heydalsá og frændi þeirra Aðalbjörn Þórðarson á
Klúku í Miðdal. Lík þeirra fundust aldrei, en hluta bátsins rak á
Kollsá í Hrútafirði. Litla fjöl rak í heimavör á Heydalsá og þekkt-
ist að hún var úr bátnum. A lllugastöðum rak farviði bátsins á
þeim sama stað er Gísla á Saurum dreymdi að Hvítur frá Hey-
dalsá gengi á land.
28