Strandapósturinn - 01.06.1998, Síða 123

legast að fá aðstoð við að gera við kerruna ef það væri þá hægt.
Hann gaf lítið út á það en kallaði þess í stað í smiðina sem unnu
við bygginguna og bað þá að koma. Þá kom maðurinn upp úr
skurðinum og heilsaði mér og sagðist heita Asgeir Bjarnason.
Hann stakk upp á því að ég kæmi með sér heim og fengi mér
eitthvað í svanginn. Eg þakkaði gott boð en taldi mig ekki geta
þegið það strax, fyrst yrði ég að koma kerrunni í stand einhvers
staðar. Hann sagði að ég skyldi ekki hafa áhyggjur, því yrði bjarg-
að. Síðan tók hann undir hönd mér og leiddi mig alla leið heim
að bæ, reyndar minnir mig að hann hafí leitt mig alla leið inn í
stofu. Meðan ég drakk mikið kaffi og raðaði í mig tertum og
kökum gekk Asgeir um gólf, spurði margs og hélt uppi samræð-
um.
Ekki minnist ég þess að hafa komið á stað sem ég var alveg
ókunnugur og hafa mætt annarri eins gestrisni og góðvild og
þarna. Atti ég þó eftir að reyna meira af slíku áður en ég fór af
staðnum. Þegar ég á endanum fór að huga að hvernig málin
stæðu voru Bjarni og hans menn að enda við að sjóða saman
kerruna og gerði ég ekki annað en horfa á meðan þeir luku við
verkið. Þegar því var lokið var farið að ræða um framhaldið.
Kom okkur saman um að ekki væri til neins að setja vélina í
kerruna aftur, það færi örugglega á sömu leið og áður. Við
ákváðum því að reyna að troða henni í jeppann sem tókst að lok-
um en hluti af henni stóð nokkuð aftur úr svo ekki var hægt að
loka hurðinni. En við gátum gengið svo frá öllu sarnan að ekki
var talin hætta á að vélin færi af stað, enda yrði víst hægt farið
þar sem vélin var þung og jeppinn því mjög siginn. Kerruna
hengdum við svo aftan í og vonuðum að hún myndi hanga sam-
an, sem hún og gerði.
Eg taldi mig eiga hér mikla skuld að gjalda fyrir þá vinnu sem
þeir Bjarni og hans menn höfðu lagt í þetta og töfina frá þeim
störfum sem þeir voru við þegar mig bar að garði. Ekki var tek-
ið í mál að taka við greiðslu íyrir alla þá hjálp sem mér var veitt,
hvernig sem ég reyndi að rökstyðja það. Geri ég þó ráð fyrir að
Bjarni hafi verið með smiðina á kaupi við húsbygginguna og
ekki afskrifað þá meðan þeir ásamt honum hjálpuðu mér. Með
121