Syrpa - 01.02.1947, Qupperneq 39

margir ógagn. Slíka bók ætti engum að leyfast að
setja á prent.
Og tilgangurinn með þessum orðum er ein-
mitt að varpa fram þessari spurningu:
Hversvegna er ekkert eftirlit haft með því, hvað
prentað er á þessu landi?
Væntanlega verður mér svarað á þá leið, að hér
sé prentfrelsi. En slíkt svar er fánýtt. Hér er einn-
ig talað um lýðfrelsi. Þó meina landslög borgur-
unum að myrða, stela og svíkja. Það varðar sekt-
um eða tukthúsi að leiða unglinga á glapstigu. Ef
prentfrelsið er svo víðtækt, að nota megi það til
að brjóta niður önnur landslög, þá er það firra.
Fáir mundu verða til að mæla því bót, ef tekið
væri að gefa út kennslubækur um morð, pynding-
ar, víxlafölsun eða skattsvik. En sé það rangt, þá
er heldur ekki rétt að gefa út bækur, sem ómót-
mælanlega hljóta að leiða mörg ungmenni á glap-
stigu.
Ærið tilefni væri til að ræða nýlunduna í ís-
lenzkri bókaútgáfu á grundvelli þess sálarháska,
sem hún hlýtur að verða hinni uppvaxandi kyn-
slóð, en það er ekki ætlunin að þessu sinni. Máhð
er hér rætt aðeins frá þeirri hlið, er varðar heið-
ur okkar sem mikillar bókmenntaþjóðar og þeirrar
lífsnauðsynjar okkar, að halda honum óflekkuðum.
Er ekki unnt að setja á rökstóla dómnefnd, sem
úr því sker, hvað prenthæft sé og hvað ekki, bæði
að því er efni og málfar snertir? Væri slíkt óeðli-
legra eða meiri frelsisskerðing heldur en t. d.
kvikmynda- og matvælaeftirlit?
Mætti ekki setja reglur um það, að óheimilt sé
að gefa út bækur án þess að birta nöfn útgefenda,
höfundar og þýðanda?
Og væri það goðgá að afnema skrumauglýsing-
ar um bækur, en launa heldur hæfustu menn til
þess að leiðbeina almenningi um bókaval?
Æskilegt væri, að einhverjir af vökumönnum ís-
lenzkra bókmennta vildu um stund snúa sér að
þeim vanda, sem hér hefir verið vikið að. Það er
á þeirra valdi að kveða niður þenna ljóta hjáróm,
sem með öllu er ósamboðinn þúsund ára sögu- og
ljóðaþjóð.
Jóhanna Knudsen.
(j a H
cý a r.
Slingur er spói að semja söng,
syngur lóa heims um hring.
Kringum flóa góms um göng
glyngrar kjóa hljómstilling.
★
Flingruð prófar fötin þröng
fingramjóa sætan slyng,
kringum lófa líns á spöng
lyngorms glóa jarðar þing.
★
Bæði góla börnin hér.
Blessuð sólin vermir gler.
1 rokknum hjólið ónýtt er.
Upp í stólinn Gulur fer.
★
Jóhann svani öldu á
óðinshana líkur
tíðum ganar til og frá
taglendana strýkur.
★
Bölvaðir fari báðir við,
braginn þann ég endi og sendi,
ég fyrir það ég keypti þig,
þú fyrir það þú dattst með mig
með orf í hendi.
S Y R p a
29