Morgunblaðið - 25.09.2021, Blaðsíða 36

Morgunblaðið - 25.09.2021, Blaðsíða 36
36 UMRÆÐAN MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 25. SEPTEMBER 2021 Í aðdraganda kosninga eru línur að skýrast hvað varðar þau mál sem almenn- ingur telur sig mestu varða. Efst á baugi eru heilbrigðismál, en skipulag þeirra er afar mikilvægur málaflokkur sem snertir alla lands- menn með beinum hætti. Hins vegar eru heilbrigð- ismál afar flókinn málaflokkur og fjölmiðlar virðast ekki hafa burði til að gefa raunsanna mynd af ástandi heilbrigðiskerfisins, hvað þá að gefa greiningu á undirliggj- andi vandamálum. Við þetta bæt- ist að RÚV (Kveikur) hefur í slag- togi við Sjúkratryggingar Íslands ráðist í herferð gegn sjálfstætt starfandi læknum og gert starf- semi þeirra tortryggilega á afar ómálefnalegan hátt. Það dylst engum ákefð núver- andi ríkisstjórnarflokka við að ríkisvæða heilbrigðisþjónustu í landinu. Mynstrið er kunnugt eft- ir kjörtímabilið. Þrengt er að starfsemi sjálfstætt starfandi að- ila eða hún flutt til opinberra stofnana með valdboði. Skortur er á undirbúningi fyrir slíkan flutn- ing og stofnanir sem eiga að veita þjónustuna hafa ekki burði til að veita hana. Sérfræðiþekkingu sem hefur verið til hérlendis er fórnað og lífsýni flutt utan til greiningar. Við þetta lengjast biðlistar. Því ef ríkisstofnanir eru flinkar í ein- hverju þá er það að búa til og halda utan um biðlista. Sumt hefur þó tekist vel. Rekst- ur stórs hluta heilsugæslunnar hefur verið einkavæddur með góð- um árangri og stórbættri þjón- ustu sem þjónustukannanir stað- festa. Einnig hefur kostnaður sjúklinga með lítil fjárráð verið lækkaður, en til hvers er það ef þjónustan er ekki til staðar, eða langir biðlistar hamla aðgengi? Stefnan hefur verið að færa sem flest verk inn á heilsugæslu- stöðvar og Landspítala, sem þar að auki er yfirfullur og annar illa núverandi verkefnum. Enginn samningur hefur verið í gildi hjá SÍ við sjálfstætt starf- andi sérfræðilækna í tæp þrjú ár. Áþekka sögu má segja um ýmsar aðrar sjálfstætt starfandi heil- brigðisstéttir. Ekki hefur verið samið um liðskiptaaðgerðir utan spítala þótt langir biðlistar valdi ómældu tjóni. Hugmyndir um þak í kostnaði ríkisins við veit- ingu þessarar þjónustu veldur því að hamla þarf aðgengi. Í því ljósi má spyrja hvort hugmyndin sé að sjúklingar sem leita til sérfræð- inga fái þjónustu bara á fyrri hluta ársins, en hinir fái enga þjónustu! Það eru ekki einungis biðlistar eftir bæklunaraðgerðum heldur fjölda annarra aðgerða og meðferða innan spítalans. Þeir sem hafa getu og vilja borga fyrir þjónustu án tafar. Þetta er hið tvöfalda kerfi sem ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur hefur stofnað til. Til að slá ryki í augu almennings er talað um einka- væðingu og einkaspítala, þegar raunin er sú að enginn grundvöll- ur er fyrir einkaspítala hérlendis, og ekki er verið að ræða um ann- an einkarekstur en þekkist innan heilsugæslunnar. Heilbrigð- isráðherra vísar til skýrslu Rík- isendurskoðunar til að skýra samningaleysi við sérfræðinga. Þar er borið við þörf á þaki á kostnaði, en augljóst er að það þýðir líka þak á þjónustu. Ákvörðun um samninga er póli- tísk og til þess þarf pólitískan vilja og ekki er hægt að bera fyrir sig álit Ríkisendurskoðunar, þeg- ar ljóst er að ríkisvæðing er það sem þessi ríkisstjórn hefur stefnt að, bæði leynt og ljóst. Það þykir ekki boðlegt að hafa arð af veitingu heilbrigðisþjón- ustu. Þó að mörgum kynni að þykja slíkt aðlaðandi hug- myndafræði, þá er ljóst að hvati af góðum rekstri og afköstum er drifkraftur í rekstri allra fyr- irtækja. Með þessu áframhaldi er ljóst að lyfjainnflutningi, rekstri apóteka og sölu heilbrigðistækja mun komið á hendur ríkinu ef óbreytt stefna verður við lýði. Hagsmunir skattgreiðenda eru ekki hafðir að leiðarljósi. Telur einhver að hagkvæmara sé að láta ríkisstofnanir vaxa og bólgna út? Ef mið er tekið af skipulögðu niðurrifi sjálfstæðrar heilbrigð- isþjónustu hlýtur að vera skammt í að tryggingafélög bjóði efnameiri viðskiptavinum heilsu- farstryggingar til að geta greitt fyrir þjónustu sem ríkið veitir ekki eða veitir eingöngu að und- angenginni eins til tveggja ára bið. Þótt nærtækt sé að bendla sósíalíska hugmyndafræði vinstri-grænna við þessa þróun er ljóst að allir þrír stjórn- arflokkarnir bera ábyrgð á þró- uninni. Kannski hugnast sam- starfsflokkum VG að tryggingafélögin komist inn á þennan markað, þótt það myndi skaða þann samfélagssáttmála sem við höfum búið við. Við hvetjum til að látið verði af núverandi stefnu og gengið til samninga við sjálfstætt starfandi heilbrigðisstéttir og sjálfseignar- stofnanir. Við skorum á yfirvöld að eyða biðlistum og láta þar ekki úrelta hugmyndafræði ráða för heldur semja við stofnanir og fyrirtæki sem hafa burði til að veita þjónustu með hagkvæmum og öruggum hætti. Jafnframt gerum við kröfu um eftirlit til að tryggja gæði og að vel sé farið með fjármuni hins opinbera. Þetta á við jafnt hvort sem veit- endur eru einkafyrirtæki eða op- inberar stofnanir. Að öðrum kosti mun heilbrigðistrygging sú sem við fáum fyrir skattfé ekki standa undir þörfum okkar og tvöfalda heilbrigðiskerfið mun festast í sessi og raungerast í enn frekari mæli en orðið er. Tvöfalt heilbrigðiskerfi í boði ríkisstjórnar Katrínar Jakobsdóttur Eftir Kristján Guðmundsson og Sigfús Gizurarson » Við skorum á yfir- völd að eyða bið- listum og láta þar ekki úrelta hugmyndafræði ráða för heldur semja við stofnanir og fyrir- tæki sem hafa burði til að veita þjónustu með hagkvæmum og öruggum hætti.Sigfús Gizurarson Höfundar eru hjartalæknar og starfa bæði á opinberum stofnunum og á einkareknum stofum. Kristján Guðmundsson Dómarar Endur- upptökudóms höfnuðu í sumar að dómtaka mál nr. 12/2021. Verk- efni þeirra var að úr- skurða: . hvort rétt væri að heimila endur- upptöku hæstarétt- armáls nr. 610/2007, þar sem Hæstiréttur byggir dóm á tveim- ur fölskum heimildum, Jarðatali Johnsens 1847 og Jarðabók Skúla fógeta 1760. Hæstaréttardóm- ararnir höfðu í málsgögnum sem frumheimild Jarðabók 1806, sem sannar að heimildin frá 1847 er fölsk. . hvort rétt væri að dómtaka endur- upptökubeiðni, þar sem ein ný heimild, Bændatal 1753, sannar að grundvöllur Hæstaréttar, Jarða- bók Skúla 1760, er einnig fölsk heimild. Hér er sagt að málsbeiðandi, Tómas Ísleifsson, leggur fyrir End- urupptökudóm að dæma honum rétt til að fá hæstaréttarmál endur- upptekið á þeim forsendum að full- gildar sannanir eru fyrir hendi um að Hæstiréttur byggði dóm á tveim- ur fölskum heimildum. Hvernig vinna dómarar Endur- upptökudóms úr því sem er fyrir þá lagt? a. Dómarar Endurupptökudóms nefna ekki að Hæstiréttur byggði dóm á tveimur fölskum heimildum. b. Dómarar Endurupptökudóms nefna ekki að dómur Hæstaréttar er afglöp. Frumheimildina, Jarðabók 1806, lagði Tómas í hendur dómara hæstaréttarmálsins, en í dómnum vitnar Hæstiréttur í villu Johnsens 1847, sem réttan grundvöll dóms. Því liggur fyrir og er í engu ofmælt að dómur Hæstaréttar, byggður á villuheimild, er afglöp, en væri glæp- ur ef þeir hefðu lesið frumheimild- ina, Jarðabók 1806. c. Dómarar Endurupptökudóms úr- skurða að Tómas hafi fyrirgert rétti sínum til endurupptöku á hæstarétt- armálinu og vísa máli hans frá dómi. d. Ákvörðun dómaranna kemur í veg fyrir að nýfundin heimild frá árinu 1753 verði notuð til að hnekkja hæstaréttardómi, sem er byggður á 2 fölskum heimildum. e. Dómarar Endurupptökudóms vitna í 11 málsgreinar laga nr. 91/ 1991 um meðferð einkamála. Máls- greinarnar hafa ákvæði um réttindi og skyldur aðila dómsmáls, þar má nefna: 1) að dómur skuli vera endir þrætu. 2) að aðili máls leyni ekki gögnum. 3) réttur aðila dæmds dómsmáls til að fá málið endurupptekið. Málsgreinar laganna takast á um andstæð sjónarmið og er það vel: . Þótt dómur skuli endir þrætu er lögmætt að sum dæmd mál eru endurupptekin – til þess starfar Endurupptökudómur. . Sá sem leynir gögnum í dómsmáli getur fyrirgert rétti til endur- upptöku á málinu. . Aðili að dæmdu hæstaréttarmáli getur fengið dóm um endur- upptöku, hafi hann nýja/nýjar heimildir. Það er fljótséð að í hæstarétt- armálinu nr. 610/2007 var einmitt erfiðleikum háð að afla gagna, en í flestum einkamálum er gagnaöflun auðveld. Flest dómsmál eiga upphaf sitt á undanfarandi 10-20 árum fyrir dóm- töku. Aðilar flestra einkamála geta teygt sig upp í skjalahillu á eigin skrifstofu og fundið þar öll gögnin. Að svo sé er „bersýni- legt“ svo ég notist við orðaleppa dómaranna. Í hæstaréttarmálinu nr. 610/2007 var Tómas þrautseigur við gagna- öflun áður en hann hóf dómsmál. Hann leitaði einkum í handritum frá síðustu 500 árum og í Fornbréfasafni. Skráning í skjala- söfnum er bágborin og því var leið- sögn takmörkuð. Þá eru forn handrit oft torlesin. Tómas aflaði flestra málsgagna hæstaréttarmálsins og eru gögnin til vitnisburðar að hann var öflugur við gagnaöflun. Í hálfa öld hefur Tómasi verið ljóst að dýrleikinn í handritinu, upp- skriftinni, Jarðabók Skúla 1760, er bull. Allt frá aldamótunum 2000 leit- aði Tómas að frumheimildinni. Hann spurði skjalaverði, lögmenn og sagn- fræðinga, en enginn gat svarað hon- um. Hvers átti Tómas að leita ef frum- heimildin að skráningunni í Jarða- bók Skúla 1760 væri hvergi til? Í þeirri stöðu hóf Tómas dómsmálið árið 2006. Það er fráleitt að dómara Endur- upptökudóms bresti dómgreind til að sjá að mál Tómasar er annars eðl- is en flest dómsmál. Enginn fær setu í dómi nema hann hafi til að bera vitsmuni og þekkingu. Texti úrskurðarins með tilvísanir í lagagreinar er langur og þvælinn, sem hentar vel til að hylja vont verk. Dómarar vitna í hæstaréttardóm nr. 104/2015 um verksamning frá árinu 2013, sem fordæmi um frávísun. Verksamningurinn og mál Tómasar eiga ekkert sameiginlegt. Mál Tómasar uppfyllir öll skilyrði laga. Einnig að hann ber fram nýja heimild, sem sagnfræðilega hrindir hæstaréttardómnum að fullu. Dóm- ararnir: Aðalsteinn E. Jónasson, Ei- ríkur Elís Þorláksson og Jóhannes Karl Sveinsson staðhæfa að þeir megi ekki dómtaka málið. Rökleysa þeirra er augljós: . Flest dómsmál fjalla um líf aðila máls. . Tómas leitaði nafnlausra heim- ilda þjóðar í myrkviðri fimm alda. Dómarar Endurupptökudóms misnota dómsvald og hafna dómtöku máls, þótt þeir viti betur, það er verra en afglöp. Hverjir eru hags- munir dómaranna? Það eru firn að í lögum nr. 91/1991 eru engin ákvæði um rétt málsaðila til endurupptöku, þótt afglöp Hæstaréttar liggi fyrir. Dómarar Endurupptökudóms vita að varhugavert er að nefna snöru í hengds manns húsi. Þeir nefna aldr- ei Jarðabókina 1806 og hvergi þá snöru sem Johnsen óvart lagði fyrir grunnhyggna hæstaréttardómara, um dýrleika Ytri-Sólheima árið 1806. Skoðaðu: www.landskuld.is Eftir Tómas Ísleifsson »Dómarar Endur- upptökudóms misnota dómsvald og hafna dómtöku máls, þótt þeir viti betur, það er verra en afglöp. Tómas Ísleifsson Höfundur er líffræðingur. linekra@simnet.is Falskir dómar Ljósmynd af bryggjunni utan Hóps í Grindavík, í ævisögu Tómasar Þorvalds- sonar, sýnir leifar gamals eldgígs sem sést bera við himin of- an við Selháls og Hagafell. Þar heitir Gálgi. Alkunn sögn segir að ræningjar af Baðsvöllum væru þar líflátnir. Er Gálginn þar talinn af- tökustaður. Skýringin leidd af Þjófa- gjá í Þorbirni sem trúlega er þó mun eldri sögn en þessi Gálgi. Hann blas- ir þó við utan af skipslegunni í sund- inu utan Hóps þar sem skip tóku fisk fyrir 1500 og fluttu til Bergen eða Þýskalands. Að sigl- ingar væru komnar til Grindavíkur um 1300 er þó hugsanlegt. Gálganöfn eru víða í sjónmáli frá sjó og mín tilgáta sú að þau hafi fremur verið sjómerki en aftökustaðir en merking þeirra brengl- ast eftir að siglingar lögðust niður á gamlar hafnir eða breyttust með einokun Dana. Dæmi um staði þar sem örnefnið er að finna: Básendar, Kópa í Innri-Njarðvík en til er ljós- mynd af þilskipi á Kópu. Kópa er gömul lega Þjóðverja ásamt Vatns- nesi. Við Keflavík, Bergvík í Leiru, Hafnarfjörður, Bessastaðir, Straumfjörður, Kolkuós, Hvítá í Borgarfirði. Inni í landi má finna Gálga sem aftökustaði en mun færri út við sjó. Er siglingar hættu til Grænlands týndust og breyttust Gálganöfnin við sjó er uppruni þeirra týndist alþýðu, sem þekkti að- eins hengingargálga eftir komu ein- okunar. Forn sjómerki fremur en aftökustaðir Eftir Skúla Magnússon Skúli Magnússon » Gálganöfn eru víða í sjónmáli frá sjó og mín tilgáta sú að þau hafi fremur verið sjó- merki en aftökustaðir en merking þeirra brenglast í tímans rás. Höfundur er sagnfræðingur. Allt um sjávarútveg
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.