Klifur : fréttablað Sjálfsbjargar, landssambands fatlaðra - 15.06.2003, Blaðsíða 14

Klifur
göngulag og rödd fyrir álfinn og
meira að segja þjálfað sérstaka rit-
hönd. Arni, sem er svo jákvæður og
bjartsýnn, unir sér vel innan um
krakka og þeir hafa tekið honum af-
skaplega vel. Draumur minn er að
setja saman leikþátt um forvarnar-
umræðu þar sem skólar geta pantað
geimálfinn til þess að koma í heim-
sókn og fræða börnin um slys,
slysavamir o.fl.“
Að sögn Unnar Maríu sam-
anstendur námsefnið af sex heftum,
sem fjalla m.a. um vatn, efni, um-
ferð o.s.frv. „Geimálfurinn brot-
lendir hér á jörðinni þar sem er allt
önnur menning en hann á að venjast
og hann veit ekki hvort hann kemst
heim aftur. Hann ákveður að fara
þá leið að taka skýrslu um allt sem
hann kynnist og safna gögnum ef
hann skyldi komast heim, vegna
þess að hann sér að þjóðfélagið hér
á jörðu er mun þróaðra en hann á að
venjast. Hann safnar því alls konar
upplýsingum um hvað ber að varast
og gögnin sem hann safnar eru
gögnin sem nemendur taka saman
fyrir hann. Það geta t.d. verið ljósrit
af heimasíðu almannavarna, gátlisti
fyrir ferðalög og margt fleira. Til-
gangurinn með upplýsingaöfluninni
er að ýta undir sjálfstæða þekking-
arleit nemenda og kennara.“
Ekki allir eins skapaðir
Aðspurð hvaðan hugmyndin að
geimálfinum sé komin, segir Unnur
María að í Kennaraháskólanum hafi
mikið verið rætt um að ekki mætti
halla mikið á kynþætti, kynferði eða
aðra minnihlutahópa, heldur ætti að
gera öllum jafnhátt undir höfði.
„Að vera með einstakling utan úr
geimnum var tilraun til að halla
ekki á neinn þjóðfélagshóp og það
að hann er álfur var tilraun til að
hafa hann á vinalegum nótum,
vegna þess að álfar eru tákn hins
góða.“
Unnur María segir að þrátt fyrir
að slys og slysavarnir séu megin-
þema námsefnisins, sé komið inn á
marga aðra þætti. „I því sambandi
má nefna að hluti af umræðum í
verkefnunum er að kenna krökkun-
um að ekki eru allir eins. Það hafa
Geimálfurinn hefur heimsótt grunnskólabörn sem hafa tekið honum afskaplega vel.
Mynd/Hreinn Magnússon.
Unnur María Sólmundardóttir.
Mynd/kmh.
t.d. orðið miklar breytingar á ís-
lensku þjóðfélagi s.l. tíu ár eða svo.
Hér er mikið af erlendu fólki sem
kemur með annars konar menningu
til landsins og maður hefur heyrt
sögur af því hve börnum er misjafn-
lega vel tekið. Þama komum við
inn á einelti, sem hefur einmitt ver-
ið mikið rætt um að undanförnu. í
ljósi þess er geimálfurinn látinn
koma frá annars konar menningar-
heimi en við búum í. Hann ræðir
við krakkana um hvernig það er að
vera öðruvísi, hvernig þeim liði ef
þau væru ólík öllum öðrum og eng-
inn skildi hvað þau væru að segja.
Einnig hvemig við getum tekið vel á
móti fólki frá öðrum menningar-
heimum, hvort sem það eru nú
geimverur eða aðrir. En við ræðum
ekki eingöngu um fólk frá öðrum
menningarheimum, heldur einnig
fólk sem er öðruvísi vegna líkam-
legrar eða andlegrar fötlunar.
Þannig reynum við að láta krakkana
Við reynum að láta krakk-
ana setja sig í spor þeirra
sem eru kannski ekki alveg
eins og aðrir og kenna þeim
að vera opin fyrir fólki,
hvernig svo sem það lítur út
og bera virðingu fyrir því.
setja sig í spor þeirra sem eru
kannski ekki alveg eins og aðrir og
kenna þeim að vera opin fyrir fólki,
hvemig svo sem það lítur út og bera
virðingu fyrir því.“
Tákn með tali
Annað sem Unnur María nefnir að
komið sé inn á í námsefninu eru
merki og merkjasendingar og að til
sé fólk sem noti táknmál og annað
en málið til að tjá sig. „í því sam-
bandi höfðum við samband við Ingu
Vigdísi sem rekur vefinn Tákn með
tali. Hún er að setja námsefnið upp
á heimasíðunni sinni og þau tákn
sem til eru hvað það varðar. Hingað
til hefur alveg vantað allar tákn-
myndir t.d. fyrir leit og björgun.
Merki eins og fyrir Rauða krossinn
og Slysavarnafélagið Landsbjörg
eru ekki til. Það getur skipt sköpum
að bam með talörðugleika geti gert
sig skiljanlegt við aðra ef hættulegt
ástand skapast s.s. ef hringja þarf í
Neyðarlínuna. Það getur bjargað
mannslífum. Markmiðið með slíku
samstarfi er að koma til móts við
börn sem eru með málörðugleika,
14