Strandapósturinn - 01.06.2019, Qupperneq 110

109
Kjallarinn og efri hæðin voru rétt fokheld og var neglt fyrir
innganginn að þeim. Neðri hæðin hafði verið innréttuð til bráða-
birgða þannig að eitt svefnherbergi var í hvorum enda og voru í
hvoru þeirra kojur fyrir tuttugu nemendur en við vorum þrjátíu
og átta þannig að tuttugu voru í öðru herberginu en átján í hinu.
Ég lenti í tuttugu manna herberginu. Gangur var á milli herbergj-
anna og til hliðar við hann voru tvær skólastofur. Allt var þetta
mjög hrátt t.d. var steingólf í herbergjum og skólastofum og var
það ekki einu sinni rykbundið. Eins og gefur að skilja þar sem búa
tuttugu ungir strákar saman í herbergi var oft flogist á og þyrlaðist
þá upp sementsryk svo tæplega sást horna á milli. Enginn fata-
skápur var í herbergjunum, aðeins hilla meðfram einum veggn-
um og undir henni var vatnsrör þar sem við gátum hengt upp
fötin okkar sem að lokum urðu öll grá af sementsryki. Þegar líða
fór á veturinn og kólnaði í veðri fóru útveggirnir að slaga og rúm-
föt þeirra sem voru í koju við útvegg urðu blaut.
Við þurftum að fara fjórum sinnum á dag niður í aðal skólann
í mat og kaffi. Morgunmaturinn kl. 8 samanstóð af hafragraut og
lýsi, hádegismatur var kl. 12 og var mjög vinsælt að bjóða upp á
steikta lambalifur eða einhvers konar pylsur eða bjúgu sem voru
nær hvít á litinn og fékkst aldrei upplýst hvert innhaldið var. Þetta
var oft í viku ýmist í hádeginu eða á kvöldin en inn á milli var svo
eitthvað annað, svo sem kjöt og fiskur. Ákveðin tegund af súpu var
mjög vinsæl, höfðum við grun um að hún væri gerð úr hitaveitu-
vatni, rauðum lit, sykri og dálitlu af kartöflumjöli. Kaffi var um kl.
3, þar var meðlætið yfirleitt rúgbrauðssneið og hveitibrauðssneið,
með þessu var smjör sem við höfðum sterkan grun um að væri
mjög blandað smjörlíki enda gekk það undir nafninu „kítti“ og
heyrðist því oft kallað: „Viltu rétta mér þrumara og kítti?“ Kvöld-
matur var kl. 19 og var hann í svipuðum dúr og hádegismaturinn.
Að lokum var svo útbúinn kvöldskammtur í hvern bústað, það var
trékassi sem í voru samlokur, rúgbrauð og hveitibrauð smurt með
„kítti“ og mjólkurbrúsi. Allmikið var um að kvartað væri yfir matn-
um en þá kom skólastjórinn í matsal og hélt yfir okkur þrumandi
ræðu sem endaði á þessum orðum: „Það þýðir ekkert að kvarta
yfir matnum meðan þið fáið hafragraut og lýsi á morgnana.“