Fréttabréf Ættfræðifélagsins - 01.09.2021, Blaðsíða 16

16http://www.ætt.is
Fréttabréf Ættfræðifélagsins í september 2021
aett@aett.is
Guðfinna Ragnarsdóttir:
Vorgangan
Vorsólin skein skært laugardaginn 15. maí þegar Heimir
Björn Janusarson umsjónarmaður Hólavallargarðs /
Gamla kirkjugarðsins við Suðurgötu, tók á móti hópi
félaga úr Ættfræðifélaginu. Þetta er ekki í fyrsta sinn
sem hann leiðir okkur um garðinn, en þótt fáir bætist
í hann ár hvert, miðað við aðra kirkjugarða landsins,
er af endalausum fróðleik að taka. Enginn er heldur
fróðari en Heimir Björn, hvort sem leiðin eru göm-
ul eða ný. Það sem lokkaði sjálfsagt marga þennan
fallega vordag var nýfundið, áður ómerkt, leiði Páls
Ólafssonar skálds, sem kom í leitirnar eftir óvenju-
legum leiðum. Þar var notuð eins konar jarðsjá, sem
sýndi lögun kistunnar, sem ekki var af hefðbundinni
gerð, því Páll bað um að láta jarða sig í fósturstell-
ingu. Á stórum, kassalaga legsteininum, úr gráu bas-
alti, eru nokkrar ljóðlínur skáldsins, ásamt nafni hans
og Ragnhildar konu hans Björnsdóttur.
En hann var ekki eina skáldið sem við „heimsótt-
um“ þennan fallega vordag. Við litum við hjá Sigurði
Breiðfjörð, rímnaskáldinu góða, sem þótti sopinn
góður og drakk m.a. með Skáld-Rósu í Ólafsvík. Á
leiði Sigurðar er gríðarlega stór steinn, en undir hon-
um eru þó ekki líkamsleifar skáldsins, því hann varð
að víkja fyrir framkvæmdum í garðinum. Skáldið kvu
nú hvíla undir snyrtilegu ræsi þar við hliðina. Sagan
segir að vinir hans og aðdáendur gefi honum á góðum
stundum vænan sopa niður um ræsið!
Þá varð manni á að rifja upp vísuna góðu:
Helltu út úr einum kút
ofan í gröf mér búna.
Beinin mín í brennivín
bráðlega langar núna.
Við litum einnig við hjá Guðmundi Thorsteinssyni,
Muggi, og skoðuðum lágmyndina á legsteininum
hans, sem ekki allir eru sáttir við. Þarna raða líka
gömlu skáldin sér upp: Benedikt Gröndal, Hannes
Hafstein, Indriði Einarsson, Þorsteinn Erlingsson og
Sveinbjörn Egilsson og stórveldi eins og Thor Jensen
og sjálfur Jón Sigurðsson. Ég sendi Thor mínar hlýj-
ustu hugsanir þrna í vorsólinni og þakklæti fyrir allar
góðu máltíðirnar sem hann gaf honum föður mínum
forðum í fátækt hans.
Við litum líka við hjá Guðrúnu Oddsdóttur,
vökukonu garðsins, sem fyrst allra var jarðsett í garð-