Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1958, Page 83

73
ek fyrir sakir grimdar e(ðr) ill uilia yðr sva skiott ok harðliga
kuaðt a brott af minum garði. helldr fyrir þvi at sendi menn Gunn-
s hilldar konunga moþur ero komnir til Biarnar eitrkueisu þess eyrend-
is at taka son yckarn Tryggva konungs ok færa henni. En nu
skulut þer fara eptir minni uisan fram sa skogin. þar til er uatn
j Beyrínum ok bida sua minar til kuomu en ek verd nu fystr at fara huatliga heim
aftr þuiat míg varír at sendimenn gunnhilldar komi her skíotliga ok leíte yduarr ok
ef ek fer j leítína med þeim sem ek trui at þeir vile skal ek þa allan hug aleggia sua
firir at sea at þerr fínnizst æigi þuiat ek hygg þann betr hafa er ydr healpar vid þau
gengu þa fram a skoginn sem hann hafde firir mællt ok kuomv at vatnínu sua er sagt
at þorolfr bar bada suæínana abaki ser olaf ok þorgils en þuiat honum vard byrdin
þimg signade hon nidr a bakít þa er hann od yfir vatnnít sua at nídr j toku fætr olafs
hann (med dette ord begynder D1, som i det flg. gengives) gret þo eigi. jok er (D2)
þorolfr vard þessa (þa D2) varr (-|-vid ok D2) letti hann vpp ái sig lengra byrdínni.
foro þav vt j holmann ok falvz þar. Snemma vm daginn reid hakon fra bíarnar j
bygdína ok hvar sem hann (hakon D2) kom spvrdi hann at astridi ok syni hennar.
En er hann fann þorstein. spvrdi hann ef þav hefdi þar komid. Þorsteinn svaradi
(sur. D2) voro her nockorir fatgkir menn j nott ok moti degi foro þeir (þau D2) hedan
fram a skogin. h(akon) (hann D2) m(gllti) (skr. mlti D2) vid þorstein. þv mvnt vilía
fara med oss at leita þeirra þviat ek vil finna þav. en þv mvnt vel kvnna vegi (uegu
D2) ok fylsni oll a skoginvm. þorsteínn íattadí ferdínni ok bio sig flíotlíga. En er
þeir komv (k°mu D2) a skogínn þa m(gllti) (skr. mlti D2) þorsteínn. foro ver (uær D2)
dreift þviat (~ D2) vid er leítín. geymít vel til ef þer verdit vid fnockoranybreytni
(nokkut D2) varir. þviat eigi er oliklígt ef þav heyra manna mal (malít D2) þviat
þav vita (vitu D2) ser otta van (uon D2) at þav feli barnid en fordi sialfvm ser.
ransaki þer ok ínnvirdvlíga (æínuirdu- D2) oll fylsní þav er ek visa ydr til. hann visadi
nv ollvm þeim þvert fra þvi sem þav voro (eru D2) folgin. (+ ok D2) þa er þeir mattv
sía þav. Kan hann j þorp eitt ok feck þar ambattar barn. bar hann þat a skoginn.
þar sem þyckaztr (þykkuazstr D2) var ok fal þat sidan j fylsni nockoro. En bratt
eptir þat tok barnid at grata. En er þeir heyrdv þat er j leítínni voro rvnv þeir allir
þangat til ok vard þorsteínn seínaztr. En er þeir litv þetta barn ok hvgdv at vannd-
líga. þa kom þorsteinn þar at (-t-D2) ok s(agdi) (skr. fuldt ud D2) sva. Brpgdvm erv
ver nv beittir þviat þat megvm (megu D2) ver allír sia at þetta er eigi (skr. i margin,
henvisningstegn i teksten D1) kvrteislegt konvngs bam er ver hgfvm j (med D2)
hgndvm. helldr syníz mer sem þetta se illiligt ok orgstiligt ambattar bam fer ver
hgfvm j hgndvm (-t-D2) ok hefir sa madr mígg gralíga (grimliga D2) gabbat oss
(-i-D2) er þat hefir her folgid. ok þess varir mik ef gvnnhilldr vissi þessa svivirding
er hann hefir hennar sendi mgnnvm (m D2,=menn) gert (geort D2) at hon mvndí
vilia at honvm veri grimmv golldít D1-2. 15 mælti] m. C1*2. hefir] hefui C1*2. ||
1-2 sakir—garði] illu gert (giort C1"2) e. (eda C1) grimmdar sakir vidydr. þoat ek
hafi (hafa C1'2) ydr sva skiott brott (i brott af minum gardi C1, af mínum gardí
brott C2) rekit BC1'2. 3 Biarnar] bianar C1. eyrrinndis C1. 5 skulu BC1'2.
þer] þeir C2. uisan] tilvisan BC1'2. er] at B. || 74,1 yðr] þer C1. vatninu] þerso