Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1958, Side 116

106
upp i Garða Riki. ok varð fyrr algörr at uiti ok afli olc ollum þroska
97 en uetra tali. Valldamait konungr elskadi Olaf sva sem hann uæri
hans eigin sonr. ok let læra hann æ, vígfími ok itiddara skap ok allz 3
hattar iþrottir ok höfðingliga hæfuersku. hann feck ok skiotari
skilning. aa allri at gerui en flestir menn aðrir. En einn var sa lutr
at konungi mislikaði við hann. at hann uilldi alldri dyrðka heiðin 6
skurð god. ok setti hug sinn miok j mot ollum blot skap. Jafnan
for hann með konungi til hofs en alldri geck hann inn. stoð hann uti
hia hofs durum meþan konungr fom færði goðonum. konungr ræddi 9
vm opt at hann skylldi eigi sva gera. at hann fengi reiði gvðanna.
ok tyndi þar fyrir bloma æsku sixar. ok þvi bið ek þik. s(egir)
konungr. at þu vegsamir gvðin ok mykir þik til þeira með litillæti. 12
þviat ella er ek hræddr vm at þæ steypi yfir þik nöckurri ógn
sÍNar storm samligrar ognar ok grimðar. sva mikit sem þu átt i
hættu. Olafr suar(ar). Alldri hræðumz ek þau guð er þu göfgar. 10
þviat þau hafa ecki mal. enga syn ne heyrn. ok þau kunna enga
skynsemdar grein. En af þvi þickiumz ek helldz mega skilia huerrar
natturv þav munu uera. at mer syniz iafnan þín konunglig tign is
fostri minn ok aa sea með bliðu ok biórtu yfir bragði. vtan þa er
þu ferr i hofit ok færir fornir gvðunum. þa syniz mer þu með döcku
yfir bragði ok v hamingiu samligu. ok þaðan af ueit ek at þessi 21
98 guðin er þu þionar manu eiga myrkrunum at styra. ok þvi skal
9 þar] + C2. || 1 ok1] hann B. varð] var BC1'2. fyrr] fyrri O1’2. algiorr BC1'2.
uiti] vitzku BC1'2. ok afli] ok ath afla C2;4-B. ok3] + at C1. 2 en]+at C1’2.
Yaldimar C2. Olaf] hann BC1'2. sva] +C2;+miok B. 3 sonr] son BC1’2.
vígfími ok] + B; omv. og efter skap C1-2. 4 hófðingliga] + B. hæfuersku] hæversku
B, heuerskv C1, heysko C2. 5 atgiorfi B, atgiorvi C1, attgiorfí C2. hlutr BC1-2.
6 at1] er C1’2. dyrka BC1’2. 7 skurðJ+BC1’2. setti]+haim BC1’2. miok] i
skr. overlinjen C1. mot] moti C1, moti þeim ok C2. skap] + ennC2. 8 alldregi C1.
9 hofs durum] hofsdyrum BC1, hofdurum C2. konungr1] + blotadi .e. (eda C1,
ok C2) BC1’2. 10 vm] ; BC1-2. skilldi BC1. giora C2. gvðanna] godanna
BC1’2. 11 bið] bidr C2. þik^ + BC1.2. segir] sál. C1-2. 12 gvðin] godín C1.2.
litillæti] skr. lit'læti B. 13 ella] elligar C2. vm] + C2. ifir BC1. 14 ognar ok]
+ BC1’2. 15 suarar] s. B. god C1’2. 16 enga1’2] onga C1, óngua C2. heyrn
nesynBC1’2. kunna]hafaB. 17 En] ok l)1’2. þickiumz] þickiz BC2. hellzt B,
helz C2, hellz D1, hellzst D2. 18 munu uera] erv C1-2. 18-19 iafnan—sea] þin
konvnglíg a síona minn herra D1, min herra jafnan þín konunglig asiona D2. 18 tign]
asiana BC1, ái síona C2. 19 ok æ seaJ + BC1’2. ifir-BC1. 20 ferr] gengr BC'R^D1’2.
fornir] fornn D2. godumun C1 -21)’>2. 21 ifir- B. ifirbragi (!) C1. ek] + (!) B.
22 godinn C2, godín D1. munu BC1’2^1, mune D2. eiga myrkrunum] omv. BC1’2.