Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1958, Page 172
162
sik Ola. ok sagdiz vera girðzkr. Sendi maðr kom til spaa mannzins
ok sagðiz vera konungr. Spá maðr svar(ar). Ecki ertu konungr. en
þat er rað mitt at þu ser truit konungi þínum. Ekki sagði hann 3
þessum manni fleíra. for hann aptr til konungs ok sagði huersu
farit hafði með þeim spai manni. truði Olafr konungr þa at þessi
146 væri sannliga spa maðr. fystiz konungr þa meÍR en fyrr at finna hann. 6
for þa Olafr ai hans fund ok atti tal við hann. Sp(urði) konungr
eptir huat spa maðrin segði. huersu honum mundi ganga til Rikis
e(ðr) axaRar hamíngiu. Einseto maðrinn suar(ar) með helgum 9
spadóms anda. Þu munt uerda aag§tr konungr ok vinna mórg
frægdar verk. ok þu munt mórgum mönnum koma til rettrar truar
ok heilagrar skirnar. Mantv bæði þer ok morgum hialpa i þvi. En 12
til þess at þu efiz eigi vm þessi mín andsuör. þa mattu þat tii rnarks
hafa. þa er þu kemr til skipa. þa mantu þar *suikum mæta ok
v vína flockum. muntu þar eiga bardaga. ok tyna nóckuru liði þínu. 15
en sialfr fa mikit sar. sva at þu munt af þvi sari banvænn verða
ok aa skilldi til skips borinn. En þo muntu af þvi sari heill verða
ixan .vij. natta. ok siþan skiott við skirn taka. Eptir þetta for is
girzkr D* 1’2. maðr] -madrinn í '1 ’21)1. mannzins] -mannz D2. 2 sagðiz] lezt B,
letz C1’2. Spá maðr—Ecki] Spa madrínn spurde D2. ertþu C2. 3 rað mitt]
ætlan min D2. konimgi þínmn] konungr D2. þinum^-hD1. 4 þessum manni]
honum D2. nuumi] ; i■>('1 -2. sagði] s. C2;-fhonum B,+honum allt C11)1 ’2. i a 11
C2. huersu] hve D1, sem D2. 5 spa manni] spamanninvm C^^j-rD1’2. truði—
þa] Tok hann af fyrir konungi BC1’2, Tok þa ef af ol D1, en þa tok ef allt af olafui D2.
þessi] hann CR2D2. 6 væri] + æigi D2. 7 for þa] omv. C1-2. þa Olafr] omv.
i)1 ’2 ; ■ konungr BC1’2. hans fund] omv. BD1’2. Spurði] sál. HC'■21)2; ok spvrdi
D1. konungri' oi HC1 ’2; ! il)1. 8spa]-RD2. maðrin] madr BC1. segði] sagde D2;
+ til BC’oD1’2. myndi B. 9 eðr] sál. D1’2; eda C1. maðrinn] madr BCTJ1.
suarar] sál. C1. medr C1. I 1 okj + BC'D1'2. þu munt]C2. mórgum mónnum]
efter koma C1’2. mónnum] -g B; manní D2. rettrar] helgrar D1. 12 ok1—
skirnar] D1; ok sannrar idranar D2. Mantv] ok muntu BD1 ’2, muntu C1, mimtþu C2.
ok2]+sua (tilfojet over linjen) C1. morgum]+odrum iU’1 -2i)!-2. ; þ\-i] 1)’k.
13 til—eigi] ef þv ifaz ] D1. efiz] ifir BC1, æfer C2. efiz—þessi] vitir D2. vm]g-B.
andsuór] sv<jr D1, ansuor sonn D2. þa]-gD2. matt þu BC2. 14 þa1]-+D1’2.
mantu] muntu BC'D1, munt þu C2D2. suikum] sál. BC1’2; hermonnvm D1’2, skipum
A; jfr. Hkr. I, 310’1. 15 flockum] flocki BC1’2. munt þu C2. eiga bardaga]
omv. BC1’2. nóckuru]+af C1’2. 16 sialfr] + þo D1, + þu D2. þu mrmt] mvntv,
efter sari D1. þu—af](!) B. þu—sari] þui sare munt þu D2. bannvfnn D1.
verða] vera B. 17 skilldi—borinn] skíp borín ai skildí C2. til—borinn] borinn
til skipa BC1. munt þu C2D2. þvi] þesso D2. 18 siau C1, vj D2. skiott]4-