Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1958, Qupperneq 234

224
aðr mundo senda .ij. trunaþar menn sina iskog skamt heðan ibrott.
skulu þeir þegar hann gerir þeim nöckut mark til laupa fram ok
drepa þik. hefir þetta verit raða gerð þeira Hakonar j(arls) aðr þeir 3
Ræde fram sem hakon j. hefir okkr bodít at taka þig af lífuí nu kunnum vit brædr
þer þat at segia at hedan skamt a næsta fialli byggir æínn fínnr fram viss ok f orspárr
sua at hann væít ok firir segir v uordnna hlutí ok þui Radum vit at uer farim at vitea
hans ok bidim hann oss firir segía þat er oss foruítnar. oh konxmgr sur. læítt er mer
at vítea fínna edr fretta þa þeirra luta er mer þikír vit liggía at víta en ef ykkr likar
þat þa verde vile guds ok ykkar þa gengu þeir þrir saman ok þar sem læidin la voro
myrar míog blautar en myrkt af nott. sua bar til at konungrinn stod fastr j æínne
kelldu suo díupre at tok upp um broka bellti ok (skr. over linjeri) þa er þeir drogu
hann upp sagdi hann sua. þess uar uon at mer mundi til bera þuíat ek samþykta at
leíta fulltíngs af fínne þessum er fymsku mun víta en ver kristnir menn skylldum
healpar uænta af hímna gude ok a hann treysta firir allt fram. j ollum uorum nalægum
naudsyníum. nu var mer þessi maklíg skríft at líggía fastr j fení at ek fengi mer æigi
sealfr vm borgít. þeir brædr suor’. sua er sagt af fornum monnum at bysna skal til
batnnadar. sa er annar ordzskuídr at fall er farar hæill festir þu nu ok fætr j landi.
þat er ok sagt af fínnenum at hann þottízst víta þeirra þar kuomu gerde hann þat
bragd at hann gerde elld mikínn j gamma dyrum. sínum at sa elldr skyllde lysa firir
þeim er þanngat villdu fara. þeir oh konungr sa líosit ok kuomu sidan til gamma
fínnzsins utan alla stygd ok talman af honum telmna. fínnr gek æigi vt ór gammanum
helldr kallade hann hárri RÓddu suo segíande. uel væít ek ok huerr þu ert edr huerrt
þu uill edr huers þu læítar ekkí skaltu ínn ganga j mítt hus þuiat ek er míog siukr
sidan þu komt a þetta land. j ydru foroneytí eru sua biartir gudar at j gegnn gófugligu
líose þui er skærlíga skínn af þeim ok þeirra asionu er mer huorkí lofat at lita ne sia
ok þui bid ek þig at þu uirdízst þítt eyrend (!) vti fram at bera en ek mun ínne at
hyggia ok andsuara. ol mli segþu oss fínnr af þínum forspam huat oss mun at hendi
berazst edr huat uer skulum gera fínnr suarade. a morgín mun þorir bidia at þu
gangir aland med honum ok þa mun hann vilia at þít talit en saman lágt ok leyniliga
nokkura þa hlutí er þer til heyra ok er þít komít a land. þa mun þorir vilía hafua
hærra sæti [en þat skaltu (skr. to gange ved spalteskifte) æigi samþykkia þa mun
hann hafua íj menn folgnna j skógi er skíott munu fram hlaupa þíg at drepa þegar
þorir hefir nokkut mark þeim til þess geort þu skalt ok hafua adra íj menn j skogi
leyniliga. ok þaer þu hefir þeim gefit þat mark at þadan af megi þeir víta huat þínn
vile er munu þeir fyrr en hínir fram koma af skogínum skiotliga ok drepa þori mun
hann þa j þeirrí snoru væiddr verda er hann hafde þer til buna ok illgiarnnliga upp
egnnda met sínum suikum en litlu sidarr mun hakon j þuilikum dauda deyía. muntu
þa Riki rada yfir óllum noregi. ok þa er þu ódlazst Riki eftir hakon muntu þa boda
nord monnom nyian sid ok oss vkunnan. þann er þínir vndir menn munu míog suo
allír vit taka. ok ef þer profazst nokkut nytsamlígt þat er ek tala þuiat ek skal þíg
æigi blekkia ok þui bid ek at þu þróngir míg ekkí þann sid at taka þuiat ek uerd þar
at vera sem ek er adr. ok ckki ma ek annars stadar vera nu uæít ek ekki af þínne
virdíngu flæíra firir at segía þat er enn er u uordít en ef þat kann til at bera sem æigi
er oruænt at hundr þínn uige verde sárr sentu hann til min ok mun ek græda hann