Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1958, Síða 246

236
mannz eigi siðr en þv. J(arl) mælti. ma þat fyrir þvi at ver vórum
sa einum d(egi) fæddir. man ok skamt verða ímilli da'ða okkars.
En er nattaði snæddu þeir baðir samt. ok drucku af eínu keri. s
J(arl) helt vóku fyrir ser vm nottina. þviat hann truði illa þrælinum.
en Karkr suaf bæði fast ok lengi. en þo vaknaði hann vm siðir. [ok]
sa hann j(arl) vaka. Karkr mælti. Dreymði mik eN herra. Mer <;
þotti sem vit værim baþir sa einu skipi ok skylldi ek styra. j(arl)
svar(ar). þar ræðr þu nv fyrir lif stundum huarstueoia ockars ok ver
þv mer trvr. sem þv att at gera. þar fyrir skaltu af mer hafa goþa 9
ömbvn ef betri dagar koma yfir mik. Karkr sofnaði óðrv sinni
ok let ilhliga. En er hann vaknaði sp(urði) j(arl) hvat harrn dreymði.
24vhann svar(ar). A Hlöðum var ek nv ok lagði Olafr TryGva s(on) 12
217 gull men sa hals mer. ok enn þotti mer hann gefa mer einn mikinn
hest. j (arl) mælti. Þar man Olafr lata hring bloðrauðan vm hals þer
ef þu kemr til hans. vara þik sva at hann man lata af höfða þik ok 15
þo eigi örvænt at siþan lati hann þik vpp festa til haiövngar ok
gefi þer sva hest. En af mer mvntu gott hliota suo sem fyrr hefir
verit. ef þv svikr mik eigi. Siþan vökðu þeir baðir sva semhuargi is
tryði öðrum. En moti deginum sofnaði j(arl). hann let bratt iha
i suefninum. æpti ogurliga ok skavt vndir sik hælunum ok hnakkan-
vm sva sem hann mundi vilia vpp risa. Við þat varð þrællinn felms 21
fvllr ok hræðzlv. hann greip mikinn knif ok huassan af linda ser.
I Jarl mælti] j. svr II;-HD2. fyrir] af C2. ver] mid BC1’2, vit D2. 2 einum
degi] æinn dag D2. mun BC1'2. ok]-yD2. verða]y-D2. ímilli] millim B,
i millum C1, mille D2. 3 samt] saman CX'2D2. 4 Jarl helt] omv. C2. hiellt
B. þrælnum C1'2. 6 hann]-yD2. 7 æ] j D2. skillda BC1'2, skyllda D2.
8 svarar] mli BC1'2, sagde þa D2. nv]y-D2. fyrir]-yBC1'2. lif stundum]
lifdogum B, lifsstundum C11)2. huorstueggia C1 ’21)2. 8-10 ok—mik] I )2.
8-9 ver þv] vertu BC1, vert tv C2. 9 att]-k (!) C2. gera] vera BC1’2!!2. af
mer] efter hafa BCTD2. 9-10 af—ómbvn] hafa godar omboner af mer C2. 10 ef]
sem B. betri] adrir C1'2. yfir mikl-i-BC1'2. óðru sinni] j annan tima D2.
II spurði] sal. BCB^D2. dreymði] hafde dreymt D2. 12 svarar] sagdi D2.
lagði—son] þotti mer ol kongr lata C2. 13 men] meín C2, hríng D2. aa] vm BC1'2.
einn] ; IU1 ’21 >2. 13-14 mikinn hest] omv. BC1’2. 14 mvn IIC’221)2. Olafr] + kon-
rmgr D2. hring bloðrauðan] omv. D2. bloðrauðan] raudan BC1’2. 15 vara]
+ þv CB^D2. þik] þo (máske rettet til þic) C2. mun BC'^D2. 16 órvænt] orviænt
B, vuænt C1, ovist C2. siþan—þik] hann lati þíg sidan D2. 17 þer sva] hann þer
þenna D2. suo] nu B;-kC2D2. 17-18 hefir verit]-kBC2. 18 sva]H-B. hvorgi
C2D2. 19 moti] j mot D2. 20 suefninum] suefnni D2. ogurliga] + i suefninvm
C1. 21 þrællinn] karkr D2;+hræddr (+míog D2) ok BCB^D2. 22 ok hræðzlu]