Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1958, Síða 390

380
drepinn vti fyrir dvrvnum hofsíns af konungs mönnum. En er
konungr kom vt til lids sins bað hann alt folk setiaz. Ok er sva var
gert. stoð konungr ok lítaðiz vm. Siþan tok hann sva til mals. her 3
er margr maðr saman komiim. ok væri uel ef huerr yðvau hondaNa
væri ser ok auðrum sva heilraðr sem hreystihgr at sea. Enn sva sem
fgoda varra (guda uorra D2). konvngr var þa miog reidr ok m. (mli D2) sva hátt
at vel mattv heyra þeir menn ( + er D2) fyrir vtan fhofít voro (omv. D2). Sagda
(sagde D2) ek þer yriar skeggi ok ollvm þeim er her ero j hofínv ok en segi ek hverivm
manni er nv ma heyra min ord ok minar fram ferdir þer sem ek hefir (hefui D2) her
vid folk (fok D2) j noregi ok hvar annar stadar er ek hefir (hefui D2) komit edr ek
kan (kann at D2) koma villda ek at fínvm helga (hínum hæsta D2) gvdi m^tti verda
til heidrs ok til (-i-D2) aggtis. en mer til fsigrs ok (4-D2) salvbotar (salu híalpar D2)
en ollvm þeim til híalpar (nada ok nytsemda D2) er vel vilía gera hafa ok hallda
hiartalíga fyrir fmina fortplv (minar fortólur D2) hans blezvd (blezsudu D2) bodord.
En hínvm er honvm hafna ok hans atrvnadi villda ek at minar gerdír kemi til
hefndar ok hírtíngar sva framt sem ek ma vid komaz at ombvna hvarvmtveggívm
(huorum- D2) sinar til gerdír. fyrir skomv kenda ek þer skeggi at þv skilldir (skylldir
D2) eigi gabba gvds nafn. En þv þar j moti (mot D2) hlott h^dilíga ok heimskadir
sialfan þíg en h^ddir mik. þv trvdir ok eigi þvi er ek sagda at ek mvnda meíra virda
mínn lavard ok lavsnara allzvalldanda gvds (gud D2). helldr en þor edr fíanndann
fodr (.f. D2) þínn. þv kalladir míg þegn ok þíonvstv mann þors en ek hygg at yckr
skal at pdrv verda villda ek at þv profadir eptir litinn tima hveria virding ek vil
veíta þor edr hvart (huort D2) ek kann þer at refsa þina illzkv ok odadir. En þo at
ek fleggi eígí greidlíga minar hendr til at drepa þig (drepi þig æigi greidliga minum
hondum D2) ok brytía (+ek D2) þíg sva (+j brad D2) fyrir fíandann j helvití. þa
skal þer nv at verdvdv (verdugu D2) skamt til illz ef ek ma rada. ok þa er konvngr
hafdi þessa hlvtí talat reiddi hann refdit ok rak vid eyra þor sva fast at hann favk
or kerrvnni fram a golfít ok brotnadí míog hlvpv þa til konvngs menn þeir er inn
hofdv gengit medr (med D2) honvm j hofid ok skyfdv skvrdgodín (skurgodin D2)
af stpllvm. En er skeggi sa þat. brazt hann vid sva sem odr ok $r ok eptir (!; æpti
D2) ok eggiadi alla þa menn er hann (honum D2) villdv lid veíta at hefna godanna
(gudanna D2). Sidan stravk hann hart vt j hendr konvngs manna (monnum D2).
En þeir eptir þvi sem adr var rad fyrir gert barv þegar vapn (uopnn D2) ahann. ok
j þeirri svípan vard (uar D2) iarnskeggi drepínn vti fyrir hofs dyrvnvm (dyrum sidan
for konungr til manna sínna D2)Db2. || 379,1 stallinvm C2»4»8. hlvpv C2»4»8. 2 þa]
sJcr. over linjen C4. konungs menn] omv. C2. er] ok(!) C4, et C8. inn] med C8.
gengit] inngengit C8. 3 goþum C8. sta/llvnvm C2>8, staullunvm C4. þa]-r-
C2»4»8. || 1 dyrvnvm C2>4, dirum C8. hofsíns]^-C2»4»8. En] ok C2>8, Ok C4.
1-2 En—hann] (nyt kapitel; overskr.: tal ol konungs vid bændr) Nv er þar til at
taka at bændr gerdu þys mikinn hark ok ha neystí eftir drap skeggia. sidan stod
konungr upp ok bat D2. 2 lids] lid (!) C2. folkit D1. setiaz] sættazst D2.
sva] þetta C2>4>8. 3 giort C4>8. stoð] stok(!) C4. 4 ef] + ydr syndíz bændunum
at D2. ydar C2>8, ydaR C4. bondaNa] b^ndanna C2»4, þr^nþanna C8;-i-D2.
5 væri] + sva C2. ser ok] suo D2. ok auðrum]4-C8. sva]-^-D2. hreystiligr]