Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1958, Page 392
382
Guði. þar með gaf guð honum kynning síns nafns hins helga. Ok ex
vm fram skipaði guþ hann haleitan höfðingia j'fir sína favður leifð.
ok gaf honum sialfræði sem huerium öðrum at gera huart er sialfr 3
vill gott e(ðr) ilt. hveriv man hann ómbuna þeim er þetta ueítti.
þer bændr tokut þat til dæma er Hakon hof slikan boð skap sem ver
hervm nv framm ok fylgium. hversv man sa hertogi sea rað fyrir 6
sinum uiddarum. er hann blindar siaKan sik allra sanninda. ok hann
lætr sialf uiliandi vánda svikara leiða sik langt af rettum ueg i hendr
sinum v vinum. þeim er honum hrinda j díupa grof eilifs dauða. »
Huersu ma sa konungr kall(a)z er hinn herfiligazta ok hinn illgiarn-
azta þrællætrstiorna ser ok sino Eiki.þat lofitþerfyrirHakonierhann
let kwgaz fyrir sinum þrælum af saNri tru. ok hæddi sva sinn skapara 12
en svi virði sialfan sik at hann geck til blota. Var þat vnghgt ok
litilmannligt at vina þat til þessa vesala Eikis er uettugis er verðt
39vhia eilifri sælu. ath [neita guði sinvm] ok ganga or þionosto [þess] 1»
47 hal[ei]ta herra sem honum hafði gert ok gefið sva marga goða luti.
síalfvm D1’2. || 1 nafns—helga] helga nafns C2’4>8 * * 11. hins helgaJ-i- D1’2. 2 ifer
C2’4. 3 óðrum] manni C2’4’8. at]+hver ma C2’4>8. giora C8. hvort C2’4>8D2.
er sialfr]4-C2. sialfr] rettetfra sialfum( ?) A; hann C4’8D2. 4 eðr] sál. D1’2; eda C4.
iI t j - eii D2. hveriv] hveriom D1. man] mvn ('-’41)!, monþi C8, mundi D2.
ómbuna] ó rettet fra b A; ombv(!) C2, mnbuna C8. þetta ueítti] honum væitti
þetta D2; + honum C2’4’8. ö þat] þar C2’4’^1’2. d?mi C8. Hakon] + konvngr
D1’2. boodskap C2. uær D2. 6 man] mvn C2’4, mon C8; ma D1’2. rað] leid
D1’2. 7sinum]4-C8. Riddormn C2’8. er] ef D1. blindir D1’2. 7-8 allra—
sik]4-C8. 7 sannynda D1’2. 7-8 ok—uiliandi] sialfviliandi ok lgtr D1’2.
8 vánda] vonda C2, vanndan D1, uondan D2. riettvm C2. ueg] skr. i margin,
henvisningstegn i teksten D1. 9 gróf C^D1’2. eilifs dauða] helvitis D1’2. dauða]
+eda C2’4, + eþr C8. 10 hinn1] enn C4, inn D1. herfiligazta] herviligzsta C2,
herfiligzsta C4, herfuiligzsta D2; : þ'i'e! 1)1. ; vín D2. hinn2] inn I)1; C2’4--.
11 þræl] ovínD1. þat—þer] þer lofit þat bændr D2. lofit] lofi C2’4’^1. þer]4-D1; +
nv bjndr C2’4’8;+b?ndr Db + at, men understreget. Hakoni]+konvngi D1’2. er] at
C2D4’2. 12 let] lét Cb + D1. fyrir]+ydr D1’2. sinn]+herra ok haleitan D1’2.
13 svijvirdti C8. sik] + sva C2’4’8,+ok sinn konvngdom D1’2. Var þat] vard D2.
vngligt] vtrijgligt C8. 14 litilmannligt] eigi mikil mannligt D1’2. 14-383,7 litil-
mannligt—hann2] mangler C4. 14 vesala] vesgla C8, uesluga D2. 14-15 er1—sælu]
ok stvndliga stiornanda ok enkis (einkis D2) er vert hia eilifvm fagnadi D1’2.
14 uettugis] vettvgi C2’8. verðt] nytt C2>8. 15 neita—sinvm] opfrisket, den oprin-
delige skrift ulœselig A. sinvm] retletfra þinvm D1. or]+hansD2. þionvst (!) C2.
15-16 þess haleita] sál. C2’8!!1’2; opfrisket, nærmest til sijns heta(!); af den oprindelige
skrift skimtes hal. . ta A. 16 sem] er D1’2. giort C2>8. gert nk] ; l)1 -2. goða
luti] ornv. og derefter lakune til 387,15 C8. hlvti C^D1’2. || 383,1 sem] er D2. 1-2 aðr—-