Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1958, Page 399
389
Vel gat Hallf(reðr) varöueítt sverðit. Hallf(reðr) lastaði ecki guðin.
þo at aðrir menn hallmælti þeim. kvað ecki þurfa at aamæla þeim
3 þo at menn uilldi eigi trua ax þau. Hann kvað þetta einn tíma sva at
konungr heyrði.
118. Fyn var hitt er hana
o HUð skialfar gat ek sialfan.
skipt er aa gvmna giptu.
geðskiotan vel blota.
9 konungr mælti. þetta er all illa kueþit ok er yfir bota verðt. Hall-
f(reðr) kvað.
12
15
18
119. Óli hefir átt til hylli
Oðins skipat lioðum.
allgillda man ek alldar.
iðiu varra niðia.
eN travðr þviat uel Viðris.
valld hugnaðiz skalldi.
leG ek ax frum ver Friggiar.
fion þviat Kristi þionum.
53
konungr m(ælti). helldzti mikinn hug leggr þu aa at lofa godin. ok
er þat illa virðanda fyrir þer. Þa kvað Hallf(reðr) ev.
skaulkingum B, ska/lkvngvm C2, skokvingum C8, skavglvngvm D1, skolkvíngs
vm D2. þa ek] þadk(!) C2. skialga] sál. BC^D1-2;~-A; jfr. Hallfr. 1953, s. 54s.
20 -lig] -ligr B, -ligs C2, -leger C8. || 1 godín C^D1 ’2. 2 merin] 4- C2. hallmglltu
C8. kvað] hann sagdi B. þyrfa C2. íamæla] hall mgla D1. íiimæla þeim] rettet
fra lasta þa/A. 3 þo at] þott B. villþu ei C8. 5 FyR] Fyrst BC2. er]-f ek C2.
liaRa] hfiia C2, herra D1. 6 skialfar] -skialfan BC2>8D2, -skíalfra D1. 7 ;tt]
at C2. gvmna] vistnok rettet fra giptv D1. 8 ged skíota D1. 9 mælti] m.
BOsJJ1. ifir B. 9-10 Hallfreðr] h. C2. 11 hefr C8. ;ltt I skr. mf'fl en lille krolle
over a, som máske skal forstás som rettelse, sál. at der skal lœses ætt A; eitt B, ?tt
C2'8Dh2. til] sál. BC^D1'2; synes rettet fra v1 (=vid), snarere end at der farst er
skrevet t1 (=til) og rettet til v1 A. hylli] hyllin D1. 12 lioðum] líddvm D1.
13 algillda BC2'8D2. man] mun BCÍi'D1. ek] oDl. alldar] alldri C2’8, alldarar,
overflodigt ar-tegn over d D2. 14 vorra C2D2, vora C8. 15 eN] em ek D2.
16 ualldit D2. hvgnadi D1. 17 áa—ver] fa born vid BC2-8, afrvm er D1.
19 mælti] sál. C2D2. helldzti] hellzt til C8, all D2, der herfra til 391,7 honum til-
syneladende har benyllet sit hskr. af Hallfreðar saga som forlœg; jfr. Hallfr. 1953,